-
41.《闲居冬末寄友人》 唐·朱庆馀
短亭分袂后,倚槛思偏孤。
雨雪落残腊,轮蹄在远涂。
人情难故旧,草色易凋枯。
共有男儿事,何年入帝都。 -
42.《寄友人》 唐·朱庆馀
当代知音少,相思在此身。
一分南北路,长问往来人。
是处应为客,何门许扫尘。
凭书正惆怅,蜀魄数声新。 -
43.《长安即事寄友人》 唐·李远
绮陌千年思断蓬,今来还宿凤城东。
瑶台钟鼓长依旧,巫陕烟花自不同。
千结故心为怨网,万条新景作愁笼。
何时更伴刘郎去,却见夭桃满树红。 -
44.《闻明上人逝寄友人》 唐·李远
萧寺曾过最上方,碧桐浓叶覆西廊。
游人缥缈红衣乱,座客从容白日长。
别后旋成庄叟梦,书来忽报惠休亡。
他时若更相随去,只是含酸对影堂。 -
45.《泊松江(一作许浑诗,题作夜泊松江渡寄友人)》 唐·杜牧
清露白云明月天,与君齐棹木兰船。
南湖风雨一相失,夜泊横塘心渺然。 -
46.《中途寄友人》 唐·杜牧
道傍高木尽依依,落叶惊风处处飞。
未到乡关闻早雁,独于客路授寒衣。
烟霞旧想长相阻,书剑投人久不归。
何日一名随事了,与君同采碧溪薇。 -
47.《夜过松江渡寄友人》 唐·许浑
清露白云明月天,与君齐棹木兰船。
南湖风雨一相失,夜泊横塘心渺然。 -
48.《冬日寄友人》 唐·喻凫
空为梁甫吟,谁竟是知音。
风雪坐闲夜,乡园来旧心。
沧江孤棹迥,落日一钟深。
君子久忘我,此诚甘自沈。 -
49.《秋夜寄友人二首》 唐·刘得仁
永夜无他虑,长吟毕二更。
暗灯摇碧影,滞雨滴阶声。
道进愁还浅,年加睡自轻。
如何得深术,相与舍浮名。 -
50.《寄友人》 唐·刘得仁
风飒沉思眼忽开,尘埃污得是庸才。
那堪更见巢松鹤,飞入青云不下来。 -
51.《寄友人》 唐·姚鹄
西风又开菊,久客意如何。
旧国天涯远,清砧月夜多。
明时难际会,急景易蹉跎。
抱玉终须献,谁言恋薜萝。 -
52.《将别寄友人》 唐·马戴
帝乡归未得,辛苦事羁游。
别馆一尊酒,客程千里秋。
霜风红叶寺,夜雨白蘋洲。
长恐此时泪,不禁和恨流。 -
53.《下第寄友人》 唐·马戴
金门君待问,石室我思归。
圣主尊黄屋,何人荐白衣。
年来御沟柳,赠别雨霏霏。 -
54.《中秋夜南楼寄友人》 唐·李群玉
海月出银浪,湖光射高楼。
朗吟无渌酒,贱价买清秋。
气冷鱼龙寂,轮高星汉幽。
他乡此夜客,对景饯多愁。 -
55.《湘阴江亭却寄友人》 唐·李群玉
湘岸初晴淑景迟,风光正是客愁时。
幽花暮落骚人浦,芳草春深帝子祠。
往事隔年如过梦,旧游回首谩劳思。
烟波自此扁舟去,小酌文园杳未期。 -
56.《寄友二首》 唐·李群玉
野水晴山雪后时,独行村落更相思。
无因一向溪头醉,处处寒梅映酒旗。
花落轻寒酒熟迟,醉眠不及落花期。
愁人相忆春山暮,烟树苍苍播谷时。 -
57.《寄友人鹿胎冠子》 唐·李群玉
数点疏星紫锦斑,仙家新样剪三山。
宜与谢公松下戴,净簪云发翠微间。 -
58.《寄友二首》 唐·李群玉
野水晴山雪后时,独行村落更相思。
无因一向溪头醉,处处寒梅映酒旗。
花落轻寒酒熟迟,醉眠不及落花期。
愁人相忆春山暮,烟树苍苍播谷时。 -
59.《寄友人鹿胎冠子》 唐·李群玉
数点疏星紫锦斑,仙家新样剪三山。
宜与谢公松下戴,净簪云发翠微间。 -
60.《寄友人》 唐·贾岛
同人半年别,一别寂来音。
赖有别时文,相思时一吟。
我常倦投迹,君亦知此衿。
笔砚且勿弃,苏张曾陆沉。
但存舌在口,当冀身遂心。
君看明月夜,松桂寒森森。