-
161.《阻水寄友》 宋·黎廷瑞
绵绵风雨暗西窗,闷拥残编对夜釭。
稚子何知泥污土,良朋共叹陆成江。
负山鳌重应将压,战野龙骄未易降。
此去城东无百步,明当相就一渔艭。 -
162.《送春寄友》 宋·仇远
老翁欲作送春诗,借问春去将何之。
连朝醉不省人事,昨夜春归更不知。
客装欲趁春归去,家在西湖绿阴处。
青青竹笋白白鱼,也胜客中常茹素。
杜鹃吻血啼未乾,发白易黑留春难。
冶城翁定有新语,楝花风急生余寒。 -
163.《湖上晚望寄友人》 宋·释智圆
不得天涯信,相思对景浓。
惊飙吹落叶,残日在遥峰。
照水鱼村火,沈烟野寺钟。
幽怀向谁说,静立自搘筇。 -
164.《旅中即事寄友生》 宋·释智圆
欹枕不成梦,寒虫叫壁阴。
高梧深夜雨,远客故乡心。
分与浮名背,年将白发侵。
终须约宗炳,结社向东林。 -
165.《秋夕寄友僧》 宋·释智圆
白云高卧者,滞疾阻相寻。
信断沧洲阔,房扃翠岳深。
寒虫藏坏壁,庭树滴残霖。
早晚同闲话,孤灯照苦吟。 -
166.《寄友人》 宋·赵汝鐩
口信传商买,年前未得归。
湘沅淹异县,日月老征衣。
骚兴遍芳渚,旧栖闲钓矶。
思君不可见,独自立斜晖。 -
167.《寄友》 宋·刘黻
瘴云未免钟仪挚,夜雨应怜范叔寒。
尚有慈闱年九十,空挥客泪落江干。 -
168.《寄友》 宋·王镃
发影明寒镜,萧萧亦自怜。
故人难会面,行客又经年。
晴雪添崖瀑,春云杂晓烟。
相思有书札,写尽夜灯前。 -
169.《寄友》 明·张羽
客路寻常怨别离,况逢秋色倍堪悲。
一封书到千山暮,正是思君独坐时。 -
170.《寄友》 宋·释文珦
疎索复疎索,世道今难托。
骥騄筋力残,鸾凰羽毛落。
林公古人徒,风期谅如昨。
归来乎山中,携手共行乐。 -
171.《寄友分得客字》 宋·释文珦
夜来有清梦,梦见山阴客。
宛然过兰亭,分吟坐苔石。
晓闻在湖寺,挥尘论经席。
会面安可期,相思春草碧。 -
172.《初入峡苦风寄故乡亲友》 唐·陈子昂
故乡今日友,欢会坐应同。
宁知巴峡路,辛苦石尤风。 -
173.《寄淮南友人》 唐·李白
红颜悲旧国,青岁歇芳洲。
不待金门诏,空持宝剑游。
海云迷驿道,江月隐乡楼。
复作淮南客,因逢桂树留。 -
174.《自巩洛舟行入黄河即事寄府县僚友》 唐·韦应物
夹水苍山路向东,东南山豁大河通。
寒树依微远天外,夕阳明灭乱流中。
孤村几岁临伊岸,一雁初晴下朔风。
为报洛桥游宦侣,扁舟不系与心同。 -
175.《经少林精舍,寄都邑亲友》 唐·韦应物
息驾依松岭,高阁一攀缘。
前瞻路已穷,既诣喜更延。
出巘听万籁,入林濯幽泉。
鸣钟生道心,暮磬空云烟。
独往虽暂适,多累终见牵。
方思结茅地,归息期暮年。 -
176.《朝请后还邑,寄诸友生》 唐·韦应物
宰邑分甸服,夙驾朝上京。
是时当暮春,休沐集友生。
抗志青云表,俱践高世名。
樽酒且欢乐,文翰亦纵横。 -
177.《沣上西斋寄诸友(七月中善福之西斋作)》 唐·韦应物
绝岸临西野,旷然尘事遥。
清川下逦迤,茅栋上岧峣.
玩月爱佳夕,望山属清朝。
俯砌视归翼,开襟纳远飙。 -
178.《还阙首途,寄精舍亲友》 唐·韦应物
休沐日云满,冲然将罢观。
严车候门侧,晨起正朝冠。
山泽含馀雨,川涧注惊湍。
揽辔遵东路,回首一长叹。
居人已不见,高阁在林端。 -
179.《寄大梁诸友》 唐·韦应物
分竹守南谯,弭节过梁池。
雄都众君子,出饯拥河湄。
燕谑始云洽,方舟已解维。
一为风水便,但见山川驰。
昨日次睢阳,今夕宿符离。
云树怆重叠,烟波念还期。
相敦在勤事,海内方劳师。 -
180.《忆山中寄旧友》 唐·钱起
数岁白云里,与君同采薇。
树深烟不散,溪静鹭忘飞。
更忆东岩趣,残阳破翠微。
脱巾花下醉,洗药月前归。
风景今还好,如何与世违。