-
121.《瑞鹤仙 寄友人 永乐大典一万四千三百八十一》 金朝·吴激
晓溪烟曳缕。
乍润入芳草,东风吹雨。
桃花破冰渚。
看葡萄东涨,孤舟掀舞。 -
122.《都下寄友人叶褧之》 宋·方惟深
朝车皆有从,暮辙各有投。
茫茫声利区,贱客难独留。
岂无平生交,音容杳南州。
幽怀欲有诉,寤寐不可求。
追我夙昔欢,负子今日游。
勉矣尚有适,所困非所羞。 -
123.《吴中春暮寄友》 未知·陈昂
劳矣条风力,吹成万绿稠。
杨花衔小燕,荇带曳轻鸥。
别后多乡梦,贫深悲旅愁。
东吴三月路,破碎黑貂裘。 -
124.《冬夕寄友》 宋·蔡槃
壁灯花落夜将残,天远那知客思单。
鹤帐不成云外梦,燕楼空锁雨中寒。
千年风雅教谁主,一曲凄凉只自弹。
又恐孤山梅渐老,明朝相约过长安。 -
125.《寄友人》 宋·陈观
废书开复卷,宁与世浮沉。
万事自有分,一生闲用心。
天寒快征马,日暮急归禽。
多少隆中客,空为抱膝吟。 -
126.《寄友》 宋·陈鳞
双鱼书不至,江上又空还。
芳草去时路,暮云何处山。
吟床花片积,钓石藓痕斑。
惟有思君梦,迢迢夜度关。 -
127.《宋奥寄友》 宋·陈某
落日犹未落,青山还自青。
鸟飞云外见,泉过竹边听。
童子求新汲,先生守旧扃。
相看不相见,应註太玄经。 -
128.《寄友》 宋·邓牧
我在越,君在吴,驰书邀我游西湖。
我还吴,君适越,遥隔三江共明月。 -
129.《寄友伯杲》 宋·侯畐
一自城南别,无书直到今。
凄凉春夜雨,点滴故人心。
笋长林添竹,蚕成柘减阴。
清溪吟历处,曾有梦相寻。 -
130.《寄友》 宋·王安之
忆昔青灯夜对床,冷猿声里早梅香。
一从去櫂冲寒雪,几度凭阑到夕阳。
秋思渐于蝉外觉,别愁空入雁边长。
梧桐解得离人意,不遣西风叶尽黄。 -
131.《寄友》 宋·赵处澹
谁谓相去远,盈盈一水间。
欲渡无津梁,中情何由殚。
秋怀多感慨,抚衿起长叹。
岩风堕朝露,轻云冒遥山。
群芳尽摇落,孰与坚岁寒。 -
132.《寄友》 宋·朱浚
溪月知相忆,江云约共吟。
夜船书一纸,飞过赤枫林。 -
133.《寄友》 元·朱希晦
雨过溪头鸟篆沙,溪山深处野人家。
门前桃李都飞尽,又见春光到楝花。 -
134.《都门春日寄友》 明·蔡昶
曲曲宫墙绕御河,春冰消尽水生波。
桃花带雨垂枝重,柳色笼烟隔岸多。
白首蔡邕嗟老矣,青年沈约奈狂何。
典衣莫惜沽新酿,笑听吴姬《子夜歌》。 -
135.《郓州行寄友人》 明·归有光
去年河溢徐房间,至今填阏之土高屋颠。
齐鲁千里何萧然,流冗纷纷满道边。
牵挽小车载家具,穴地野烧留处处。
丈夫好女乞丐不羞耻,五岁小儿皆能娴跪起。 -
136.《闲居寄友》 明·胡宗仁
家住青溪曲,春深花竹迷。
君来若相问,直过石梁西。
屋壁峰阴合,门篱槿叶齐。
萧然半迂事,课水灌园畦。 -
137.《南湖斋居寄友人》 明·王敬中
山寒夜透青绫被,海日朝明白玉珂。
隐几不知春色晚,停杯惊见落花多。
旃檀香里来僧梵,杨柳桥边起棹歌。
咫尺湖光不相见,竹床琴调近如何? -
138.《寄友人》 明·王泽
我本东海人,家住东海头。
自从丱角时,便向西州游。
迩来西游十九载,夜夜思归梦东海。
此身厌逐戎马间,落魄唯存壮心在。 -
139.《寄友客北都》 明·袁昭旸
高卧沧洲惊岁晚,幽栖白画自闲情。
山中麋鹿逢人惯,树底鸥凫戏浪轻。
修竹苍苍风阁倚,浮云片片野堂明。
故人冀北伤千里,忽听关河朔雁声。 -
140.《秋日寄友人》 宋·苏轼
柳条风暖会吟时,林下池边屐齿移。
别後过从更疏懒,暮蝉嘹乱不胜悲。