-
1.《暴富送孙何入史馆》 宋·王禹偁
孟郊常贫苦,忽吟不贫句。
为喜玉川子,书船归洛浦。
乃知君子心,所乐在稽古。
汉公得高科,不足唯坟素。 -
2.《行路难·君不见富家翁》 明·张羽
君不见富家翁,旧时贫贱不得志,平生亲戚皆相弃。
一朝金多贱还贵,百事胜人人莫比。
子孙成列客满堂,美人四座回鸣榼。
跃马扬鞭游洛阳,片言出口生辉光。 -
3.《丙午二月十二日杂言》 宋·蔡襄
仲春一浃,我生之辰。
纪岁之行,五十有五。
慈亲是时九十二,称觞献寿於膝下。
曾孙满前侑以词,慈颜强饮至酒所。 -
4.《余既和乐天诗而喜于年及之心犹不能自已又复》 宋·吴芾
乞得行年到七旬,归田不问富和贫。
初非洁己为主士,但欲颐心如古人。
每对青山常意适,才逢白叟便情亲。
静中百念俱灰灭,识破浮生梦幻身。 -
5.《章泉赵昌父频数寄计再次韵一首》 宋·曹彦约
斗南独立章泉老,四海神父可得亲。
适意不忘新进客,作诗时吒远来人。
报无琼玖衰缘病,保此珠玑富不贫。
命驾已孤千里志,挂冠今欲致为臣。 -
6.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
7.《为学一首示子侄》 清·彭端淑
天下事有难易乎?为之,则难者亦易矣;不为,则易者亦难矣。
人之为学有难易乎?学之,则难者亦易矣;不学,则易者亦难矣。
吾资之昏,不逮人也,吾材之庸,不逮人也;旦旦而学之,久而不怠焉,迄乎成,而亦不知其昏与庸也。
吾资之聪,倍人也,吾材之敏,倍人也;屏弃而不用,其与昏与庸无以异也。 -
8.《叔向贺贫》 先秦·佚名
叔向见韩宣子,宣子忧贫,叔向贺之。
宣子曰:“吾有卿之名而无其实,无以从二三子,吾是以忧,子贺我,何故?”对曰:“昔栾武子无一卒之田,其宫不备其宗器,宣其德行,顺其宪则,使越于诸侯。
诸侯亲之,戎狄怀之,以正晋国。
行刑不疚,以免于难。 -
9.《逐贫赋》 两汉·扬雄
扬子遁居,离俗独处。
左邻崇山,右接旷野,邻垣乞儿,终贫且窭。
礼薄义弊,相与群聚,惆怅失志,呼贫与语:“汝在六极,投弃荒遐。
好为庸卒,刑戮相加。 -
10.《杂咏》 宋·赵蕃
妇有居冢亚,冢富亚则贫。
贫知敬尊章,富不亲补纫。
尊章爱贫妇,富妇谗生鬭。
谗巧伪若真,两妇俱遭诟。 -
11.《秦中吟十首·议婚(一作贫家女)》 唐·白居易
天下无正声,悦耳即为娱。
人间无正色,悦目即为姝。
颜色非相远,贫富则有殊。
贫为时所弃,富为时所趋。 -
12.《吾富有钱时》 唐·王梵志
吾富有钱时,妇儿看我好。
吾若脱衣裳,与吾叠袍袄。
吾出经求去,送吾即上道。
将钱入舍来,见吾满面笑。 -
13.《西蜀杨耆二十年前见之甚贫今见之亦贫所异于》 宋·苏轼
驿舍闻泣者甚怨问之乃昔富而今贫者乃作一诗今以赠杨君?一题赠杨耆,而以现题为引。
?孤村渐?一作微?雨逐秋凉,逆旅愁人怨夜长。
不寐相看惟枥马,愁吟?一作悲歌?互答有寒螀。
天寒滞穗犹横亩,岁晚空机尚倚墙。 -
14.《送李南玉》 宋·梅尧臣
小人贫於资,君子贫於时。
小人富於货,君子富於辞。
贫虽同寒饥,富不同路岐。
彼富殁则已,此富名不移。 -
15.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
一人要贫贫不得,一人要富富不得。
要知贫富不相当,且请各归本位立。 -
16.《和之美二贫诗》 宋·司马光
君子尚仁义,宝用为身资。
其人苟不贤,富饶亦胡为。
所以回宪徒,不厌糠与藜。
当时万金产,令名传有谁。 -
17.《闲吟》 唐·白居易
贫穷汲汲求衣食,富贵营营役心力。
人生不富即贫穷,光阴易过闲难得。
我今幸在穷富间,虽在朝廷不入山。
看雪寻花玩风月,洛阳城里七年闲。 -
18.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
19.《发廪》 宋·王安石
先王有经制,颁布上所行。
後世不复古,贫穷主兼并。
非民独如此,为国赖以成。
筑台尊寡妇,入粟至公卿。 -
20.《吾趋唐寅自述不惑之齿于桃花庵,画并书》 明·唐寅
鱼羹稻衲好终身,弹指流年到四旬;
善亦懒为何况恶,富非所望不忧贫。
僧房一局金藤着,野店三杯石冻春;
自恨不才还自庆,半生无事太平人。