-
141.《次韵白水雪梅二诗》 宋·刘子翚
闽雪少曾栖瓦白,怪来浩浩拥寒滨。
严威故作敝裘厄,淡彩潜催幽幌晨。
眼观醉中迷有色,心华净处照无垠。
摇松旋拾晶荧煮,已觉肥生齿颊津。 -
142.《咏冰》 明·杨基
凌室启深藏,殊恩赐上方。
壶清迷练色,瓯薄耀寒光。
当座人俱素,登筵体共凉。
莹含银□洁,甘荐蜜脾香。 -
143.《宫词》 宋·王珪
中宫赐雪玉成峰,滴露堆寒冷照空。
三十六窗明月夜,姮娥浑在水晶宫。 -
144.《某近辱诸公光和前篇鄙思未已复自次元韵奉呈》 宋·强至
才落先明牖,无多未压檐。
得时虽较浅,着物始知严。
报岁三登速,裁花六出尖。
贺祥开万物,却疠喜千阎。 -
145.《次韵梁教章宰喜雪》 宋·陈造
袖手飞雪丧,徒有风雅渴。
久亲无言子,此兴今莫遏。
两君壮藻思,诗柄专杀活。
可须龙伯睡,骊珠乃平夺。 -
146.《次陈梦锡韵二首》 宋·陈造
薄雪晶莹压屋茅,未须桂玉计晨庖。
已便盐絮明愁眼,更喜乌鸢得夜巢。
小听骚人赋梁苑,旋看春意满东郊。
忍寒便拟寻梅去,梦想瑶英点旧俏。 -
147.《次林计议喜雪韵》 宋·陈造
雪缟长空紵带翻,数知冬意未阑残。
岁功告瑞须三白,客子凭高耐一寒。
拍塞闲郊瑶圃阔,晶荧危堞玉龙蟠。
归来冻坐追清赏,重把君诗剪烛看。 -
148.《分蒲萄遗苏必强》 宋·李新
吏归珍客赐,手自举铜盘。
珠酿旧琼液,烟匀秋露漙。
初分马乳碧,聊别水晶寒。
教彻梨园曲,停歌一处餐。 -
149.《清明前三日将晚风雹大作枕上赋此》 宋·郑刚中
寒云压初晓,檐溜如飞瀑。
惊雷下檐来,万瓦鸣枯竹。
长髯不敢卧,起视乱双目。
报言此何祥,众宝归我屋。 -
150.《遣兴》 宋·邓肃
醉中飞梦到神清,夜半高楼借水明。
下瞰寒溪凝水晶,孺子相呼同濯缨。
楼上天人百宝璎,瑞色天香充栋楹。
步云一曲语春莺,千山洗空烟雾横, -
151.《从昭祖乞糖霜》 宋·邓肃
甜满中边一夜冰,璀璀璨璨自天成。
冷香入骨追琼液,秀色当筵莹水晶。
绛阙不须餐沆瀣,玉池何事养胎津。
从公乞取洗蒸郁,一驭寒风上太清。 -
152.《寄司录朝奉兼简伯寿》 宋·邓肃
老松古柏争清劲,社稷元勋李文正。
风流千古照人寒,家有白眉声益振。
十年游宦落穷山,妾无衣帛日号寒。
只余净业磨不去,駸駸笔势江河宽。 -
153.《登洪雅明月楼与陈舜弼杨养源任道夫孙彦和探》 宋·冯时行
秋风吹征衣,我来亦何有。
长笑泉石间,邂逅得良友。
飞屐凌长烟,相与濯世垢。
净宇閟寒藤,杰阁架层阜。 -
154.《念奴娇·瑑冰铸雪》 宋·曹勋
瑑冰铸雪,赋神情天壤,无伦香泽。
月女霜娥,直是有如许,清明姿色。
细玉钗梁,温琼环佩,语好新音发。
相逢一笑,桂宫连夜寒彻。 -
155.《人日惊蛰前数日大雪寄孙奇父韩叔夏》 宋·胡寅
腊雪不溉旱,天公念嘉生。
稚春乃祁寒,号令如冬行。
栗烈鼓噫气,碎訇动霆声。
初疑雨翻盆,旋觉霰洒甍。 -
156.《和陈泽民即事二首》 宋·吴芾
萧条古寺野僧残,聊与僧俱住翠峦。
树影绕帘春尽静,水晶摇屋暮天寒。
固知书剑不嫌冷,却恨杯盘未尽欢。
当念老人衰已我,外虽强健实中乾。 -
157.《和何倅游雁荡》 宋·吴芾
何侯富词藻,能赋兼能诗。
百篇辈李白,十稔嗤左思。
搜奇抉灵怪,造化不能私。
每为山水游,锦囊随所之。 -
158.《湖光为刘庆远作也》 宋·姜特立
湖水浸坤轴,湖光混太清。
风来谷纹起,夜静镜奁平。
初讶琉璃软,还疑组练横。
微茫连泽国,潋滟蹙寒汀。 -
159.《往瓜州护使客回程》 宋·虞俦
寒天短日少晶辉,薄暮边城鼓角悲。
外使方将接踵至,淮民未有息肩期。
吁嗟道路频牵挽,表里河山几合离。
闻道遗黎尚思汉,中原恢复定何时。 -
160.《王简卿侍郎以诗赠王孟同王成叟之侄也辄亦继》 宋·叶适
季父昔从我,寒灯听微更。
强扶瘖聋和,误策蹇跋行。
坐令两销落,无复一峥嵘。
宜汝逝不留,出门访咸英。