-
161.《谢安大使儿遗白玉环》 宋·魏了翁
宝刀切寒玉,解作环无端。
连蜷虹贯日,晶润晴生烟。
帝省岷嶓下,冠佩人閒閒。
乃饬坤之灵,效贡穷山渊。 -
162.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
163.《县斋秋怀》 宋·程公许
蜀西金天晶,气禀勇於义。
时台紬书乐,一麾岂其志。
堂堂蜀蜀公孙,加璧不可致。
语默易规,经纶那得避。
君看西山岑,郁积好云气。
肤寸泽四海,敛退无一事。
持以问亨泉,寒洌忍自必, -
164.《鄂渚大雪》 宋·阳枋
横堤疏柳啸寒风,吹起黄云一色同。
鹦鹉洲边家十万,晓来都在水晶宫。 -
165.《竹石屏歌谢遁泽》 宋·王柏
好古博雅时遁泽,往岁赠我墨图柏。
今年揆予初度临,又复持赠竹石屏。
柏以祝我老,竹以坚我心。
长歌短歌先后发,书室夜夜生光荧。 -
166.《寿襄阃》 宋·李曾伯
江南三月春事浓,人间处处熙东风。
山阴亭下羽觞举,长安小边箫鼓从。
衣冠酣燕太平久,干戈浸钝铁钺朽。
神州风景虽慷慨,已付新亭一杯酒。 -
167.《再用汪少卿韵》 宋·方岳
毕竟春晴好,杨花也送行。
驿程寒冉冉,江树晓晶晶。
水长船能驶,诗多担转轻。
江湖吾倦矣,茅屋几时成 -
168.《餐雪辘轳体》 宋·方岳
酒渴来时海不供,山寒餐玉有奇功。
柘浆滴处丝糕紫,冰碗擎将片脑忪。
透骨洗清烟火气,满腔顿着水晶宫。
人间尘土何堪住,径住琼瑶第一峰。 -
169.《次韵汪少卿赠别》 宋·方岳
一诗传戟外,春亦肯随行。
老不论圭瓒,寒於嚼水晶。
梦惊池草合,香泛墨花轻。
立尽沙头月,鸥清睡不成。 -
170.《雪后草亭》 宋·方岳
梅花面目冷於冰,亦笑山翁草作亭。
一夜雪寒重整过,碧琉璃瓦水晶钉。 -
171.《赠霆伯侄》 宋·姚勉
灵源聚英气,融作云霞精。
霆伯挹其秀,胸府怀光晶。
诵书过万卷,落笔超群英。
文章有余力,武诗吟性情。 -
172.《次韵送水纹簟与芸居》 宋·胡仲弓
火云飞空风日恶,展转吟身何所托。
珊瑚为枕玉为床,数卷新诗慰寥寞。
湘纹曾浸水晶寒。
有时才展生微澜。
持与芸居作清供,百年强健长追欢。
何日一樽陪李贺,羽扇纶巾看高卧。 -
173.《汶归舟中》 宋·赵文
咿咿轧轧橹声歇,凄凄切切寒蛩鸣,满空星斗不解语,时与渔火争晶荧。
-
174.《和李秀才雪中求酒》 唐·徐铉
雪英飘洒绕虚廊,晓景沉沉朔吹狂。
银阙晶荧标帝里,桂华纷糅认仙乡。
少年风味新吟动,老叟襟怀万事忘。
自倒空罇酬绝唱歌,书帏聊得泛寒光。 -
175.《荔支》 宋·陶弼
五月南游渴,欣逢荔子丹。
壳匀仙鹤顶,肉露白晶丸。
色映离为火,甘殊木作酸。
枝繁恐相染,树重欲成团。 -
176.《赠张术人》 宋·项安世
霅川张姓彪其名,惠而过我古津亭。
自言有术通心灵,西庚北壬甲与丁。
配以十二珠躔经,水火木金相孕刑。
错综三五命与星,参钩互鞠穷年龄。 -
177.《荷珠》 宋·林景熙
霞衣葱佩来珊珊,水晶之宫绿玉盘。
谁与冯夷作戏剧,贝阙驱入神瓢翻。
又疑罢织蛟人泣,碧漥融作水银汗。
圆或为璧方为珪,寒光晃漾不可拾。 -
178.《游九锁山·翠蛟亭》 宋·林景熙
百雷斗我前,八溟覆我后,谁哉擘巨崖,纵此翠蛟走。
又疑蜀川下,万骑赴峡口。
凭阑神为摇,清寒逼两肘。 -
179.《画云山歌》 明·张羽
我昔曾游庐岳顶,欲上青天凌倒景。
山中白云如白衣,片片飞落春风影。
云晶晶兮花冥冥,万壑尽送洪涛声。
恍然坐我沧海上,金银楼观空中明。 -
180.《登涵晖亭》 宋·孔武仲
常时洲岛隔波澜,故觅君山直上看。
罨画园林春减色,水晶宫阙画添寒。
州城斜引群峰小,湖面平吞数泽宽。
坐久西风音乔木,扁舟思到武陵滩。