-
121.《重向火》 唐·白居易
火销灰复死,疏弃已经旬。
岂是人情薄,其如天气春。
风寒忽再起,手冷重相亲。
却就红炉坐,心如逢故人。 -
122.《对火玩雪》 唐·白居易
平生所心爱,爱火兼怜雪。
火是腊天春,雪为阴夜月。
鹅毛纷正堕,兽炭敲初折。
盈尺白盐寒,满炉红玉热。 -
123.《履道新居二十韵》 唐·白居易
履道坊西角,官河曲北头。
林园四邻好,风景一家秋。
门闭深沈树,池通浅沮沟。
拔青松直上,铺碧水平流。 -
124.《秋寄微之十二韵》 唐·白居易
娃馆松江北,稽城浙水东。
屈君为长吏,伴我作衰翁。
旌旆知非远,烟云望不通。
忙多对酒榼,兴少阅诗筒。 -
125.《西楼喜雪命宴》 唐·白居易
宿云黄惨澹,晓雪白飘飖.散面遮槐市,堆花压柳桥。
四郊铺缟素,万室甃琼瑶。
银榼携桑落,金炉上丽谯。
光迎舞妓动,寒近醉人销。
歌乐虽盈耳,惭无五袴谣。 -
126.《自题》 唐·白居易
老宜官冷静,贫赖俸优饶。
热月无堆案,寒天不趁朝。
傍看应寂寞,自觉甚逍遥。
徒对盈尊酒,兼无愁可销。 -
127.《自题》 唐·白居易
老宜官冷静,贫赖俸优饶。
热月无堆案,寒天不趁朝。
傍看应寂寞,自觉甚逍遥。
徒对盈尊酒,兼无愁可销。 -
128.《无梦》 唐·白居易
老眼花前暗,春衣雨后寒。
旧诗多忘却,新酒且尝看。
拙定于身稳,慵应趁伴难。
渐销名利想,无梦到长安。
主 -
129.《懒放二首,呈刘梦得、吴方之》 唐·白居易
青衣报平旦,呼我起盥栉。
今早天气寒,郎君应不出。
又无宾客至,何以销闲日。
已向微阳前,暖酒开诗帙。 -
130.《冬初酒熟二首》 唐·白居易
霜繁脆庭柳,风利剪池荷。
月色晓弥苦,鸟声寒更多。
秋怀久寥落,冬计又如何。
一瓮新醅酒,萍浮春水波。 -
131.《早春题少室东岩》 唐·白居易
三十六峰晴,雪销岚翠生。
月留三夜宿,春引四山行。
远草初含色,寒禽未变声。
东岩最高石,唯我有题名。 -
132.《酬梦得穷秋夜坐,即事见寄》 唐·白居易
焰细灯将尽,声遥漏正长。
老人秋向火,小女夜缝裳。
菊悴篱经雨,萍销水得霜。
今冬暖寒酒,先拟共君尝。 -
133.《梦得前所酬篇有炼尽美少年之句因思往事…以长句答之》 唐·白居易
炼尽少年成白首,忆初相识到今朝。
昔饶春桂长先折,今伴寒松取后凋。
生事纵贫犹可过,风情虽老未全销。
声华宠命人皆得,若个如君历七朝。 -
134.《雪朝乘兴欲诣李司徒留守,先以五韵戏之》 唐·白居易
夜寒生酒思,晓雪引诗情。
热饮一两盏,冷吟三五声。
铺花怜地冻,销玉畏天晴。
好拂乌巾出,宜披鹤氅行。
梁园应有兴,何不召邹生。 -
135.《夜入简子古城》 唐·刘言史
远火荧荧聚寒鬼,绿焰欲销还复起。
夜深风雪古城空,行客衣襟汗如水。 -
136.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
137.《万年厉员外宅残菊》 唐·顾非熊
才过重阳后,人心已为残。
近霜须苦惜,带蝶更宜看。
色减频经雨,香销恐渐寒。
今朝陶令宅,不醉却应难。 -
138.《同贾岛宿无可上人院》 唐·雍陶
何处销愁宿,携囊就远僧。
中宵吟有雪,空屋语无灯。
静境唯闻铎,寒床但枕肱。
还因爱闲客,始得见南能。 -
139.《早春阁下寓直萧九舍人亦直内署,因寄书怀四韵》 唐·杜牧
御水初销冻,宫花尚怯寒。
千峰横紫翠,双阙凭阑干。
玉漏轻风顺,金茎淡日残。
王乔在何处,清汉正骖鸾。 -
140.《秋日晚思》 唐·李商隐
桐槿日零落,雨馀方寂寥。
枕寒庄蝶去,窗冷胤萤销。
取适琴将酒,忘名牧与樵。
平生有游旧,一一在烟霄。