-
1.《西使兼送孟学士南游》 唐·卢照邻
地道巴陵北,天山弱水东。
相看万馀里,共倚一征蓬。
零雨悲王粲,清尊别孔融。
裴回闻夜鹤,怅望待秋鸿。
骨肉胡秦外,风尘关塞中。
唯馀剑锋在,耿耿气成虹。 -
2.《赠月洞先生》 宋·叶碧峰
跳出尘关百念轻,大元羽士宋儒生。
易参羲圣通玄妙,诗比唐人并驾行。
咒水洒时天地净,符文书处鬼神惊。
洞中静夜天留月,心与梅花一样清。 -
3.《登瓜州迎波亭》 宋·王令
海面清风万里宽,偶来知已脱尘关。
自嗟客世无虚日,却被斜阳占尽山。
海鸟不来青蟑静,渔师归去暮江闲。
从来云水有期约,直待功成是厚颜。 -
4.《入潼关》 唐·李世民
崤函称地险,襟带壮两京。
霜峰直临道,冰河曲绕城。
古木参差影,寒猿断续声。
冠盖往来合,风尘朝夕惊。
高谈先马度,伪晓预鸡鸣。
弃繻怀远志,封泥负壮情。
别有真人气,安知名不名。 -
5.《散关晨度》 唐·王勃
关山凌旦开,石路无尘埃。
白马高谭去,青牛真气来。
重门临巨壑,连栋起崇隈。
即今扬策度,非是弃繻回。 -
6.《奉和圣制度蒲关应制》 唐·张说
蒲坂横临晋,华芝晓望秦。
关城雄地险,桥路扼天津。
楼映行宫日,堤含宫树春。
黄云随宝鼎,紫气逐真人。
东咏唐虞迹,西观周汉尘。
山河非国宝,明主爱忠臣。 -
7.《潼关使院怀王七季友》 唐·岑参
王生今才子,时辈咸所仰。
何当见颜色,终日劳梦想。
驱车到关下,欲往阻河广。
满日徒春华,思君罢心赏。 -
8.《阌乡送上官秀才归关西别业》 唐·岑参
风尘奈汝何,终日独波波。
亲老无官养,家贫在外多。
醉眼轻白发,春梦渡黄河。
相去关城近,何时更肯过。 -
9.《阌乡送上官秀才归关西别业》 唐·岑参
风尘奈汝何,终日独波波。
亲老无官养,家贫在外多。
醉眼轻白发,春梦渡黄河。
相去关城近,何时更肯过。 -
10.《观安西兵过赴关中待命二首》 唐·杜甫
四镇富精锐,摧锋皆绝伦。
还闻献士卒,足以静风尘。
老马夜知道,苍鹰饥著人。
临危经久战,用急始如神。 -
11.《广德初銮驾出关后登高愁望二首》 唐·钱起
长安不可望,远处边愁起。
辇毂混戎夷,山河空表里。
黄云压城阙,斜照移烽垒。
汉帜远成霞,胡马来如蚁。 -
12.《与从弟瑾同下第后出关言别》 唐·卢纶
同作金门献赋人,二年悲见故园春。
到阙不沾新雨露,还家空带旧风尘。
杂花飞尽柳阴阴,官路逶迤绿草深。
对酒已成千里客,望山空寄两乡心。 -
13.《和令狐相公入潼关》 唐·刘禹锡
寒光照旌节,关路晓无尘。
吏谒前丞相,山迎旧主人。
东瞻军府静,西望敕书频。
心共黄河水,同升天汉津。 -
14.《和李使君三郎早秋城北亭宴崔司士因寄关中张评事》 唐·吕温
黄花古城路,上尽见青山。
桑柘晴川口,牛羊落照间。
野情随卷幔,尘事隔重关。
道合偏重赏,官微独不闲。
鹤分琴久罢,书到雁应还。
为谢登临客,琼林寄一攀。 -
15.《大梁送柳淳先入关》 唐·孟郊
青山辗为尘,白日无闲人。
自古推高车,争利西入秦。
王门与侯门,待富不待贫。
空携一束书,去去谁相亲。 -
16.《酬乐天武关南见微之题山石榴花诗》 唐·元稹
比因酬赠为花时,不为君行不复知。
又更几年还共到,满墙尘土两篇诗。 -
17.《闭关》 唐·白居易
我心忘世久,世亦不我干。
遂成一无事,因得长掩关。
掩关来几时,仿佛二三年。
著书已盈帙,生子欲能言。
始悟身向老,复悲世多艰。
回顾趋时者,役役尘壤间。
岁暮竟何得,不如且安闲。 -
18.《闭关》 唐·白居易
我心忘世久,世亦不我干。
遂成一无事,因得长掩关。
掩关来几时,仿佛二三年。
著书已盈帙,生子欲能言。
始悟身向老,复悲世多艰。
回顾趋时者,役役尘壤间。
岁暮竟何得,不如且安闲。 -
19.《出关路》 唐·白居易
山川函谷路,尘土游子颜。
萧条去国意,秋风生故关。 -
20.《送无相禅师入关》 唐·章孝标
九衢车马尘,不染了空人。
暂舍中峰雪,应看内殿春。
斋心无外事,定力见前身。
圣主方崇教,深宜谒紫宸。