-
81.《盛山十二诗·上士瓶泉(为柳律师置)》 唐·韦处厚
绠汲岂无井,颠崖贵非浚。
愿洒尘垢馀,一雨根茎润。 -
82.《壮士行》 唐·施肩吾
一斗之胆撑脏腑,如磥之筋碍臂骨。
有时误入千人丛,自觉一身横突兀。
当今四海无烟尘,胸襟被压不得伸。
冻枭残虿我不取,污我匣里青蛇鳞。 -
83.《夏日书事寄丘亢处士》 唐·姚合
暑天难可度,岂复更持觞。
树里鸣蝉咽,宫中午漏长。
病夫心益躁,静者室应凉。
几欲相寻去,红尘满路旁。 -
84.《哭砚山孙道士》 唐·姚合
修短皆由命,暗怀师出尘。
岂知修道者,难免不亡身。
永秘黄庭诀,高悬漉酒巾。
可怜白犬子,闲吠远行人。 -
85.《酬李处士见赠》 唐·朱庆馀
干上非无援,才多却累身。
云霄未得路,江海作闲人。
久别唯谋道,相逢不话贫。
行藏一如此,可便老风尘。 -
86.《题宣州元处士幽居》 唐·许浑
潺湲绕门水,未省濯缨尘。
鸟散千岩曙,蜂来一径春。
杉松还待客,芝朮不求人。
宁学磻溪叟,逢时罢隐沦。 -
87.《题宣州元处士幽居》 唐·许浑
潺湲绕门水,未省濯缨尘。
鸟散千岩曙,蜂来一径春。
杉松还待客,芝朮不求人。
宁学磻溪叟,逢时罢隐沦。 -
88.《都堂试贡士日庆春雪》 唐·李衢
锡瑞来丰岁,旌贤入贡辰。
轻摇梅共笑,飞袅柳知春。
绕砌封琼屑,依阶喷玉尘。
蜉蝣吟更古,科斗映还新。
鹤毳迷难辨,冰壶鉴易真。
因歌大君德,率舞咏陶钧。 -
89.《赠雍陶博士》 唐·刘得仁
腹是群书笥,官为六义师。
情高少尘事,朝下足闲时。
有句同人伏,无私胄子知。
汉庭公议在,正与触邪宜。 -
90.《山中舒怀寄上丁学士》 唐·刘得仁
五字投精鉴,惭非大雅词。
本求闲赐览,岂料便蒙知。
幽拙欣殊幸,提携更不疑。
弱苗须雨长,懒翼在风吹。
砺镞端杨叶,光门待桂枝。
计闻尘里誉,因和禁中诗。 -
91.《题独孤处士村居》 唐·薛逢
江上园庐荆作扉,男驱耕犊妇鸣机。
林峦当户茑萝暗,桑柘绕村姜芋肥。
几亩稻田还谓业,两间茆舍亦言归。
何如一被风尘染,到老云云相是非。 -
92.《送赵道士归天目旧山》 唐·薛能
愚朴尚公平,此心邻道情。
有缘终自鄙,何计逐师行。
日者闻高躅,时人盖强名。
口无滋味入,身有羽仪生。 -
93.《题许子正处士新池》 唐·刘威
坐爱风尘日已西,功成得与化工齐。
巧分孤岛思何远,欲似五湖心易迷。
渐有野禽来试水,又怜春草自侵堤。
那堪更到芙蓉拆,晚夕香联桃李蹊。 -
94.《谪仙吟赠赵道士》 唐·李群玉
汗漫东游黄鹤雏,缙云仙子住清都。
三元麟凤推高座,六甲风雷閟小壶。
日月暗资灵寿药,山河直拟化生符。
若为失意居蓬岛,鳌足尘飞桑树枯。 -
95.《西陵道士茶歌》 唐·温庭筠
乳窦溅溅通石脉,绿尘愁草春江色。
涧花入井水味香,山月当人松影直。
仙翁白扇霜鸟翎,拂坛夜读黄庭经。
疏香皓齿有馀味,更觉鹤心通杳冥。 -
96.《题李处士幽居》 唐·温庭筠
水玉簪头白角巾,瑶琴寂历拂轻尘。
浓阴似帐红薇晚,细雨如烟碧草春。
隔竹见笼疑有鹤,卷帘看画静无人。
南山自是忘年友,谷口徒称郑子真。 -
97.《题韦筹博士草堂(一作薛逢诗,题作韦寿博书斋)》 唐·温庭筠
玄晏先生已白头,不随鹓鹭狎群鸥。
元卿谢免开三径,平仲朝归卧一裘。
醉后独知殷甲子,病来犹作晋春秋。
沧浪未濯尘缨在,野水无情处处流。 -
98.《经故翰林袁学士居》 唐·温庭筠
剑逐惊波玉委尘,谢安门下更何人。
西州城外花千树,尽是羊昙醉后春。 -
99.《题陈处士幽居》 唐·温庭筠
松轩尘外客,高枕自萧疏。
雨后苔侵井,霜来叶满渠。
闲看镜湖画,秋得越僧书。
若待前溪月,谁人伴钓鱼。 -
100.《登李羽士东楼》 唐·温庭筠
经客有馀音,他年终故林。
高楼本危睇,凉月更伤心。
此意竟难折,伊人成古今。
流尘其可欲,非复懒鸣琴。