-
101.《和顾非熊先生题茅山处士闲居》 唐·储嗣宗
归耕地肺绝尘喧,匣里青萍未报恩。
浊酒自怜终日醉,古风时得野人言。
鸟啼碧树闲临水,花满青山静掩门。
唯有阶前芳草色,年年惆怅忆王孙。 -
102.《赠王道士》 唐·于武陵
日日市朝路,何时无苦辛。
不随丹灶客,终作白头人。
浮世度千载,桃源方一春。
归来华表上,应笑北邙尘。 -
103.《伤进士严子重诗》 唐·皮日休
十哭都门榜上尘,盖棺终是五湖人。
生前有敌唯丹桂,没后无家只白蘋.箬下斩新醒处月,江南依旧咏来春。
知君精爽应无尽,必在酆都颂帝晨。 -
104.《寄润卿博士》 唐·皮日休
高眠可为要玄纁,鹊尾金炉一世焚。
尘外乡人为许掾,山中地主是茅君。
将收芝菌唯防雪,欲晒图书不奈云。
若使华阳终卧去,汉家封禅用谁文。 -
105.《和蒋进士秋日》 唐·李咸用
晚雨霏微思杪秋,不堪才子尚羁游。
尘随别骑东西急,波促年华日夜流。
凉月云开光自远,古松风在韵难休。
男儿但得功名立,纵是深恩亦易酬。 -
106.《悼范摅处士》 唐·李咸用
家在五云溪畔住,身游巫峡作闲人。
安车未至柴关外,片玉已藏坟土新。
虽有公卿闻姓字,惜无知己脱风尘。
到头积善成何事,天地茫茫秋又春。 -
107.《和彭进士秋日游靖居山寺》 唐·李咸用
秋山入望已无尘,况得闲游谢事频。
问著尽能言祖祖,见时应不是真真。
添瓶野水遮还急,伴塔幽花落又新。
自笑未曾同逸步,终非宗炳社中人。 -
108.《秋夜寄进士顾荣》 唐·罗隐
秋河耿耿夜沈沈,往事三更尽到心。
多病谩劳窥圣代,薄才终是费知音。
家山梦后帆千尺,尘土搔来发一簪。
空羡良朋尽高价,可怜东箭与南金。 -
109.《寄徐济进士》 唐·罗隐
往年疏懒共江湖,月满花香记得无。
霜压楚莲秋后折,雨催蛮酒夜深酤。
红尘偶别迷前事,丹桂相倾愧后徒。
出得函关抽得手,从来不及阮元瑜。 -
110.《送进士赵能卿下第南归》 唐·郑谷
不归何慰亲,归去旧风尘。
洒泪惭关吏,无言对越人。
远帆花月夜,微岸水天春。
莫便随渔钓,平生已苦辛。 -
111.《题进士王驾郊居》 唐·郑谷
前山微有雨,永巷净无尘。
牛卧篱阴晚,鸠鸣村意春。
时浮应寡合,道在不嫌贫。
后径临陂水,菰蒲是切邻。 -
112.《古锦裾六韵(锦上有鹦鹉、鹤,陆处士有序)》 唐·吴融
濯水经何日,随风故有人。
绿衣犹偪画,丹顶尚迷真。
暗淡云沈古,青苍藓剥新。
映襟知惹泪,侵鞯想萦尘。
掣曳无由睹,流传久自珍。
武威应认得,牵挽几当春。 -
113.《题庐岳刘处士草堂》 唐·杜荀鹤
仙境闲寻采药翁,草堂留话一宵同。
若看山下云深处,直是人间路不通。
泉领藕花来洞口,月将松影过溪东。
求名心在闲难遂,明日马蹄尘土中。 -
114.《寄同年崔学士》 唐·黄滔
半因同醉杏花园,尘忝鸿炉与铸颜。
已脱素衣酬素发,敢持青桂爱青山。
虽知珠树悬天上,终赖银河接世间。
毕使海涯能拔宅,三秦二十四畿寰。 -
115.《依韵赠南安方处士五首》 唐·徐夤
七贵五侯生肯退,利尘名网死当抛。
黔娄寂寞严陵卧,借问何人与结交。
休把羸蹄蹋霜雪,书成何处献君王。
嵩山好与浮丘约,三十六峰云外乡。 -
116.《和刘驾博士赠庄严律禅师》 唐·李洞
人言紫绶有光辉,不二心观似草衣。
尘劫自营还自坏,禅门无住亦无归。
松根穴蚁通山远,塔顶巢禽见海微。
每话南游偏起念,五峰波上入船扉。 -
117.《赠王道士》 唐·于邺
日日市朝路,何时无苦辛。
不随丹灶客,终作白头人。
浮世度千载,桃源方一春。
归来华表上,应笑北邙尘。 -
118.《谪仙吟赠赵道士》 唐·陈陶
汗漫东游黄鹤雏,缙云仙子住清都。
三元麟凤推高座,六甲风雷閟小壶。
日月暗资灵寿药,山河拟作化生符。
若为失意居蓬岛,鳌足尘飞桑树枯。 -
119.《访蔡文庆处士留题》 唐·李中
幽人栖息处,一到涤尘心。
藓色花阴阔,棋声竹径深。
篱根眠野鹿,池面戏江禽。
多谢相留宿,开樽拂素琴。 -
120.《书蔡隐士壁》 唐·李中
病后霜髭出,衡门寂寞中。
蠹侵书帙损,尘覆酒樽空。
池暗菰蒲雨,径香兰蕙风。
幽闲已得趣,不见卜穷通。