-
121.《宿青溪米处士幽居》 唐·李中
寄宿溪光里,夜凉高士家。
养风窗外竹,叫月水中蛙。
静虑同搜句,清神旋煮茶。
唯忧晓鸡唱,尘里事如麻。 -
122.《赠奚道士(含象)》 唐·徐铉
先生曾有洞天期,犹傍天坛摘紫芝。
处世自能心混沌,全真谁见德支离。
玉霄尘闭人长在,全鼎功成俗未知。
他日飙轮谒茅许,愿同鸡犬去相随。 -
123.《寄麻姑仙坛道士》 唐·查文徽
别后相思鹤信稀,郡楼南望远峰迷。
人归仙洞云连地,花落春林水满溪。
白发只应悲镜镊,丹砂犹待寄刀圭。
方平车驾今何在,常苦尘中日易西。 -
124.《陈·虞居士》 唐·孙元晏
苦谏将军总不知,几随烟焰作尘飞。
东山居士何人识,惟有君王却许归。 -
125.《白纻辞(此二首又见贞元进士杨衡集中)》 唐·杨衡
玉缨翠珮杂轻罗,香汗微渍朱颜酡。
为君起唱白纻歌,清声袅云思繁多,凝笳哀琴时相和。
金壶半倾芳夜促, -
126.《杼山禅居寄赠东溪吴处士冯一首》 唐·皎然
青云何润泽,下有贤人隐。
路入菱湖深,迹与黄鹤近。
野风吹白芷,山月摇清轸。
诗祖吴叔庠,致君名不尽。 -
127.《和阎士和李蕙冬夜重集》 唐·皎然
郡理日闲旷,洗心宿香峰。
双林秋见月,万壑静闻钟。
珮玉行山翠,交麾动水容。
如何股肱守,尘外得相从。 -
128.《送陆侍御士佳赴上京》 唐·皎然
长安三千里,喜行不言永。
清路黄尘飞,大河沧流静。
更怀西川府,主公昔和鼎。
伊郁瑶瑟情,威迟花骢影。
此时已难别,日又无停景。
出饯阙相从,心随过前岭。 -
129.《花石长枕歌答章居士赠》 唐·皎然
楚山有石郢人琢,琢成长枕知是玉。
全疑冰片坐恐销,间发花丛惊不足。
赠予比之金琅玕,琼花烂熳浮席端。 -
130.《寒月送玄士入天台》 唐·贯休
之子逍遥尘世薄,格淡于云语如鹤。
相见唯谈海上山,碧侧青斜冷相沓。
芒鞋竹杖寒冻时,玉霄忽去非有期。 -
131.《赠李祐道人(一作赠道士)》 唐·贯休
闒茸复埃尘,难亲复易亲。
皆疑有仙术,问著却愁人。
只是耽浮蚁,曾云见泣麟。
相逢先合手,浑似有前因。 -
132.《赠李祐道人(一作赠道士)》 唐·贯休
闒茸复埃尘,难亲复易亲。
皆疑有仙术,问著却愁人。
只是耽浮蚁,曾云见泣麟。
相逢先合手,浑似有前因。 -
133.《经士马中作》 唐·贯休
偷儿成大寇,处处起烟尘。
黄叶满空宅,青山见俗人。
妖星芒刺越,鬼哭势连秦。
惆怅还惆怅,茫茫江海滨。 -
134.《宿沈彬进士书院》 唐·齐己
相期只为话篇章,踏雪曾来宿此房。
喧滑尽消城漏滴,窗扉初掩岳茶香。
旧山春暖生薇蕨,大国尘昏惧杀伤。
应有太平时节在,寒宵未卧共思量。 -
135.《高士咏·许先生》 唐·吴筠
大名贤所尚,宝位圣所珍。
皎皎许仲武,遗之若纤尘。
弃瓢箕山下,洗耳颍水滨。
物外两寂寞,独与玄冥均。 -
136.《高士咏·颜阖》 唐·吴筠
世情矜宠誉,效节徼当时。
颜阖遵无名,饭牛聊自怡。
逃聘鄙束帛,凿坏欣茅茨。
托聘嚣尘表,放浪世莫知。 -
137.《高士咏·柳下惠》 唐·吴筠
展禽抱纯粹,灭迹和光尘。
高情遗轩冕,降志救世人。
百行既无点,三黜道弥真。
信谓德超古,岂惟言中伦。 -
138.《高士咏·韩康》 唐·吴筠
伯休抱遐心,隐括自为美。
卖药不二价,有名反深耻。
安能受玄纁,秉愿终素履。
逃遁从所尚,萧萧绝尘轨。 -
139.《高士咏·台佟管宁》 唐·吴筠
吾嘉台孝威,乐道隐岩穴。
吾尚管幼安,栖真养高节。
采药聊自给,观书任所悦。
风尘不可混,真素比松雪。 -
140.《高士咏·庞德公》 唐·吴筠
庞公栖鹿门,绝迹远城市。
超然风尘外,自得丘壑美。
耕凿勤厥躬,耘锄课妻子。
保兹永无患,轩冕何足纪。