-
181.《洛阳剑客歌为程景阳作》 明·赵滂
洛阳古称豪杰窟,奇材剑客尤超忽。
汉家三十六将军,剧孟归来如敌国。
争夸玉贝高拄颐,曼胡短后供儿嬉。
平生耻学一人敌,胸中耿耿谁能知。 -
182.《偶与客饮孔常父见访方设席延请忽上马驰去已》 宋·苏轼
扬雄他文不皆奇,独称观瓶居井眉。
酒客法士两小儿,陈遵张竦曾何知。
主人有酒君独醉,蟹螯何不左手持。
岂复见吾横气机,遣人追君君绝驰,尽力去花君自痴。
醍醐与酒同一卮,请君更问文殊师。 -
183.《与客游道场何山得鸟字》 宋·苏轼
清溪到山尽,飞路盘空小。
红亭与白塔,隐见乔木杪。
中休得小庵,孤绝寄云表。
洞庭在北户,云水天渺渺。 -
184.《秋晚客兴?或为沈括作?》 宋·苏轼
草满池塘霜送梅,疏林野色近楼台。
天围故越侵云尽,潮上孤城带月回。
客梦冷随枫叶断,愁心低逐雁行来。
流年又喜经重九,可意黄花是处开。 -
185.《代崔家送客》 唐·李贺
行盖柳烟下,马蹄白翩翩。
恐随行处尽,何忍重扬鞭。 -
186.《江州德化县漪岚堂尽得庐山之胜醉中作此呈赵》 宋·戴复古
不羡君为花县宰,羡君日坐漪岚堂。
有时酒兴兼诗兴,无限山光与水光。
百姓熙熙知教化,群胥凛凛对风霜。
公馀置酒看桃李,醉倒花前客自狂。 -
187.《庐州帅李仲诗春风亭会客有尘字韵诗和者甚多》 宋·戴复古
玉关人老鬓丝新,千里长城在一身。
气使黄金结豪杰。
手挥白羽静风尘。
山河四望亭中景,桃李一开天下春。
乡日满城骑战马,而今四野尽耕民。 -
188.《次韵子文客舍小楼》 宋·范成大
客里仍携一束书,闭门虹气自凌虚。
未闻光范延珠履,谁向甘泉从玉车。
散尽生涯千答布,收将文价百车渠。
淹留且结西湖夏,同到秋风赋遂初。 -
189.《慈姥岩与送客酌别,风雨大至,凉甚·诸贤用》 宋·范成大
山灵知我厌尘土,唤起蛰雷鏖午暑。
松风无力雨丝长,散作毵毵雪尘舞。
岩前县溜珠帘倾,安得吹来添玉觥?
诗成酒尽肠亦断,休唤佳人唱渭城。 -
190.《十月朔客建业,不得与兄弟上冢之列,悲感成》 宋·范成大
岁已看成暮,身今未得归。
风尘孤泪尽,霜露寸心违。
南涧新流水,西山旧落晖。
烟松应好在,宿草定成非。
逝水方东去,浮云浪北飞。
危魂先自断,不待更沾衣。 -
191.《石湖中秋二十韵·十二年前尝与工部兄及宾客》 宋·范成大
野外行吾意,城中寄却愁。
半秋三夜月,千古五湖舟。
涌地金芒发,行天玉镜流。
珠星沉不现,银汉黯如收。 -
192.《送客》 宋·陆游
有客相与饮,酒尽惟清言。
坐久饥肠鸣,殷如车轮翻。
烹栗煨芋魁,味美敌熊蹯。
一饱失百忧,抵掌谈羲轩。
意倦客辞去,秉炬送柴门;林间鸟惊起,落月倾金盆。 -
193.《客有见过者既去喟然有作》 宋·陆游
鬓毛俱白尽,事不补秋毫。
去死今无几,归耕何足高。
已知陶止酒,徒劝屈餔糟。
惟有沧溟去,扬帆观雪涛。 -
194.《有客》 宋·陆游
有客隐华山,学道忘岁月。
灵苗生绝壁,光景中夜发,斸根食之尽,倏尔换金骨。
通籍虎豹阍,日预通明谒,绿章奏封事,误字坐责罚。
後身幸不忘,去日苦飘忽。 -
195.《乡中每以寒食立夏之间省坟客夔适逢此时凄然》 宋·陆游
松阴系马启朱扉,粔籹青红正此时。
守墓万家犹有日,及亲三釜永无期。
诗成谩写天涯感,泪尽何由地下知。
富贵贱贫俱有恨,此生长废蓼莪诗。 -
196.《客愁》 宋·陆游
骑马出门无所诣,端居正尔客愁侵。
苍颜白发入衰境,黄卷青灯空苦心。
天下极知须隽杰,书生何恨死山林。
消磨未尽胸中事,梁甫时时尚一吟。 -
197.《夜梦与数客观画有八副龙湫图持奇客请予作诗》 宋·陆游
高堂阅画娱嘉宾,巨幅小卷纵横陈。
其间一图最杰作,命意落笔惊倒人。
奇峰峭立插地轴,飞瀑崩泻垂天绅。
寿藤老木幻荒怪,深潭危栈愁鬼神。 -
198.《雨雪久无来客亦不能出作长句排闷》 宋·陆游
造物无情岂我私,从来不使堕危机。
青云路近常排去,白浪堆高亦脱归。
残稿尚存空自许,故人略尽欲谁依?新春雪暗山村路,且复焚香独掩扉。 -
199.《客叩门多不能接往往独坐至晚戏作》 宋·陆游
贫舍久疏罗酒浆,客来不复倒衣裳。
官情已尽诗情在,世味无余睡味长。
红练带飞穿柳去,锦熏笼暖扑帘香。
萧然自笑浑无事,渔唱声中又夕阳。 -
200.《十二月十九日晚巫山送客归回望西寺小阁缥缈》 宋·陆游
送客沙头落日催,遥看重阁更同来。
清尊与闷都倾尽,倦马和诗总勒回。
憔悴远游悲骑省,豪华前事记章台。
归时灯火参差晚,自脱征衣拂帽埃。