-
161.《客怀》 宋·李焘
寂寞三秋节,凄凉万里风。
关河尽形胜,人物几英雄。
秦叶随流水,周禾满故宫。
此心悬象阙,梦绕浙西东。 -
162.《客窗夜雨》 宋·林元卿
万里辞家春复秋。
异乡何日梦刀头。
业如献豕从渠笑,艺学屠龙只自羞。
香尽一炉闻夜雨,灯残半壁数更筹。
断肠不奈梧桐上,滴碎乡心点点愁。 -
163.《谢客岩》 宋·谢泌
旧刻岩前文字在,登临尽日动悲辛。
子孙千载知多少,只我今来嗣后尘。 -
164.《赋得一年将尽夜》 宋·薛澄
可惜惟兹夕,须臾即旧年。
人间岁穷处,客馆夜分边。
应逐银缸谢,聊凭玉漏延。
晓风虽未至,残腊几时天。 -
165.《客邸中秋对月》 元·朱希晦
去年中秋秋月圆,浩歌对酒清无眠。
烟霏灭尽人境寂,仰看明月悬中天。
今年客里中秋月,静挹金波更清绝。
可怜有月客无酒,不照欢娱照离别。 -
166.《当途客舍》 明·郭奎
姑孰溪边独倚楼,江城二月似深秋。
孤云无处求亲舍,先陇何人祀首丘。
花落始知寒食过,雁归浑是夕阳愁。
故山应有王孙怨,春草凄凄没尽头。 -
167.《邀客》 明·康海
旧日追游尽,萧条幸有君。
无能消宿雨,未可怨朝云。
燕市茱萸酒,秦楼翡翠裙。
共来拚一醉,应胜隔墙闻。 -
168.《结客行》 明·刘绩
结客千金尽,酬恩一剑存。
羞为狗盗伍,不傍孟尝门。 -
169.《劳劳亭送客》 明·柳应芳
劳劳亭下路东西,翻遣行人到此迷。
山鸟似经离别过,至今不敢尽情啼。 -
170.《赴狱旅中示客》 明·茅元仪
暂脱南冠坐水湄,残觥沥尽与君知。
时危只恐英雄老,世乱非忧富贵迟。
已见生来同李广,只须死后傍要离。
十年征战兼羁系,见惯休猜不惯悲。 -
171.《赋得千山红树送姚园客还闽》 明·潘之恒
秋岸繁华景,红霞万树春。
西风无限意,吹尽送归人。
落叶萧萧路,秋风湖上波。
到家红树少,不怨客愁多。 -
172.《客夜与故人话旧》 明·钱幹
与君秋鬓各成霜,老大相逢在异乡。
尽日不眠询往事,雨声寥落小窗凉。 -
173.《春尽次淮上》 明·丘云霄
南关何处日孤征,归梦先春几百程。
今日送春犹是客,孤城寒雨不胜情。 -
174.《送客还山》 明·沈一贯
新荷夜卷梨花雨,青山倒浸琵琶渚。
新裁荷服雅称身,著入池中不知所。
床头《黄石》读已尽,尚余一卷金仙语。
施之人间无所用,挟向松林避烦暑。 -
175.《门有车马客行》 明·史鉴
翩翩南回雁,哀鸣向秦飞。
道路非不远,乘时安可违。
门有车马客,驾言归故庐。
关中天下险,山河尽城池。 -
176.《二月望在巩昌客馆夜梦归里中与金十二丈傅九》 明·王祎
东风解冻春二月,东还陇西驻吾辙。
中宵好月入窗明,孤馆殊花应时发。
慷慨既罢倚醉眠,梦里迢迢返东浙。
我家住在县乌伤,奕世衣冠绍先烈。 -
177.《送客》 明·王云凤
春湿蒸云雨欲丝,飘飘游子别离时。
愁看陌上青青草,送尽行人总不知。 -
178.《黄家洲客舍留别》 未知·王中
数载俱流落,相逢鬓已秋。
生涯同寂寞,书剑只淹留。
沙阔随天尽,江平带日流。
别离殊不惬,回首思悠悠。 -
179.《是日往观果刻本盖世贤招饮恐客不至故绐尔乃》 明·吴宽
出门骑马踏雪沙,玉堂吏散成空衙。
何人手剪吴江水,而我自眩梁园花。
客居长至叹寂寞,赖有东邻仙李家。
试开泥尊香泼蚁,却笑石本光翻鸦。 -
180.《杨州对客》 明·占城使臣
三月维扬富风景,暂留佳客与同床。
黄昏二十四桥月,白发三千馀丈霜。
玉局诗翁贤太守,红莲书记好文章。
欲寻何逊旧东阁,落尽梅花空断肠。