-
141.《思佳客》 宋·陈允平
锦幄沈沈宝篆残。
惜春舞语凭阑干。
庭前芳草空惆怅,帘外飞花自往还。
金屋静,玉箫闲。
一尊芳酒驻红颜。
东风落尽荼コ雪,满院清香夜不寒。 -
142.《虞美人(客中送春)》 宋·刘辰翁
楼台烟雨朱门悄。
乔木芳云杪。
半窗天晓又闻莺。
比似当年春尽、最关情。
客中自被啼鹃恼。
况落春归道。
满怀憔悴有谁知。
犹记涌金门外、送人时。 -
143.《西湖明月引(用白云翁韵送客游行都)》 宋·刘埙
江村烟雨暗萧萧。
涨寒潮。
送春桡。
目断京尘,何日听鸾箫。 -
144.《长相思(客中景定壬戌秋)》 宋·刘埙
雾隔平林,风欺败褐,十分秋满黄华。
荒庭人静,声惨寒蛩,惊回羁思如麻。
庾信多愁,有中宵清梦,迢递还家。
楚水绕天涯。 -
145.《思佳客》 宋·仇远
落尽残红雨乍收。
新篁静院叫钩辀。
柳丝轻拂阑干角,怕引闲愁懒上楼。
春淡淡,水悠悠。
绮窗曾为牡丹留。
转头千载真成梦,赢得春风一枕愁。 -
146.《思佳客》 宋·仇远
东壁谁家夜捣砧。
荆江流滞客偏闻。
三三五五潇湘雁,飞尽南云入北云。
人独自,月黄昏。
青镫红蕊落缤纷。
野篁谩白秋萧索,无雨无风也闭门。 -
147.《摸鱼儿(春雪客中寄白香岩、王信父)》 宋·张炎
又孤吟、灞桥深雪,千山绝尽飞鸟。
梅花也著东风笑,一夜瘦添多少。
春悄悄。
正断梦愁诗,忘却池塘草。 -
148.《虞美人(临安客店)》 宋·向滈
酒阑欹枕新凉夜。
断尽人肠也。
西风吹起许多愁。
不道沉腰潘鬓、不禁秋。
如今病也无人管。
真个难消遣。
东邻一笑直千金。
争奈茂陵情分、在文君。 -
149.《虞美人(临安客店)》 宋·向滈
酒阑欹枕新凉夜。
断尽人肠也。
西风吹起许多愁。
不道沉腰潘鬓、不禁秋。
如今病也无人管。
真个难消遣。
东邻一笑直千金。
争奈茂陵情分、在文君。 -
150.《绝句·书当快意读易尽》 宋·陈师道
书当快意读易尽,客有可人期不来。
世事相违每如此,好怀百岁几回开? -
151.《客行》 唐·马戴
路歧长不尽,客恨杳难通。
芦荻晚汀雨,柳花南浦风。
乱钟嘶马急,残日半帆红。
却羡渔樵侣,闲歌落照中。 -
152.《送客》 明·陈宪章
浓绿新春酒,疏红隔水花。
官人坐马醉,江路绕山斜。
桃李成春径,牛羊散暮沙。
林泉无宿客,兴尽且还家。 -
153.《喜客泉次韵》 宋·冯去非
白云在空山,丹光照崖水。
仙人迹如埽,客至泉辄喜。
世路多不平,个中太清生。
政以静自怡,亦与凡将迎。
风波处处息,坎离人人有。
要使到此踪,尽作蓬瀛友。 -
154.《木客》 唐·李公佐仆
酒尽君莫沾,壶倾我当发。
城市多嚣尘,还山弄明月。 -
155.《折桂令·倚栏杆不尽兴亡》 元·张可久
倚栏杆不尽兴亡。
数九点齐州,八景湘江。
吊古词香,招仙笛响,引兴杯长。
远树烟云渺茫,空山雪月苍凉。
白鹤双双,剑客昂昂,锦语琅琅。 -
156.《客有教予谨言者,口占谢之》 清·方文
野老生来不媚人,况逢世变益嶙峋。
诗中愤懑妻常戒,酒后颠狂客每嗔。
自分余年随运尽,却无奇祸赖家贫。
从今卜筑深山里,朝夕渔樵一任真。 -
157.《磻叟书云牡丹酴醾已尽胡不归》 宋·朱槔
客次惊衰白,归期先牡丹。
空枝兼病力,啼鸟问愁端。
平日和相忆,东风忍不看。
冰容亦零落,唯是有春寒。 -
158.《荆山客邸题壁》 宋·范万顷
囊金遗失正茫然,逆旅仁心尽付还。
从此弋阳添故事,不教阴德擅燕山。 -
159.《唤客》 宋·黄甲
来日桃花坞,烦君幸一过。
人嫌开宴晚,花喜入茵多。
雨过应沾坐,闲来好漫过。
春风浑不惜,吹尽欲如何。 -
160.《送客》 宋·惠迪
开怀有佳子,我别有忍别。
连宵揽衣忙,就月歌数阕。
歌长月欲落,酒尽情更切。
凌晨□独行,祖赠余麯蘖。
昨语已如梦,今语无对说。
待得归来时,杨花满天雪。