-
261.《自三池一日过灵池十五里头宿山险尽矣》 宋·李流谦
垅头停辔望龟城,元有夷途似掌平。
厌把五更供客梦,猛将一日了山程。
树连新绿千林暗,日转斜红半野明。
稚子另来应念我,候门深喜马蹄声。 -
262.《客中元夕》 宋·姜特立
病起春工渐有涯,烧灯时节未还家。
老无筋力追年少,闲有诗篇纪物华。
风暖欲吹残雪尽,月明不着片云遮。
山中儿女应思我,孤负江梅岁树花。 -
263.《九日与客登凤凰山酌涌金泉泛舟西归》 宋·李洪
西山爽气压城闉,携客登高日未晡。
稚子已谙撑舴艋,老夫羞更插茱萸。
文章不进空黄你,生计无多问木奴。
贫病偏愁秋欲雨,异乡白尽遂良须。 -
264.《客目中次韵》 宋·楼钥
花若开时定自开,芳心深靓不容催。
主人又有新诗出,佳客应寻旧雨来。
楼上已闻香扑鼻,堂前尽放酒盈杯。
高烧银烛照花睡,更到更深亦愿陪。 -
265.《桂花方开约客次韵》 宋·楼钥
久疑岩桂尽迟开,留待生朝伴举杯。
老去欲寻千日醉,客来同引百花醅。
况临高阁枝枝秀,好判闲身日日陪。
家酿尽倾君不惜,莫教瓶罄耻为罍。 -
266.《送郑楚客司法之岳阳》 宋·楼钥
先生作赋真八吟,高处独步无古今。
少从三山来四明,一郡士子多青衿。
我尝学事六七载,膏馥沾丐资之深。
窃名文场掌帝制,至今不敢忘指南。 -
267.《十二月初六日抵仪真廨舍次日即出护使客天气》 宋·虞俦
王式当年本不来,那堪岁晚犯尘埃。
淮分南北谁为梗,路适东西意自哀。
锦缆千艘分玉帛,冰河万处碎琼瑰。
只消一夜东风力,一一船头尽拨开。 -
268.《春尽》 宋·赵蕃
南国春方尽,南风吹昼长。
野香花袭草,秀色麦侵桑。
客子政怀倦,田家任苦忙。
怅予终愧汝,垂老未渠央。 -
269.《十月一日陪使君领客之湖庄》 宋·曹彦约
鹳鸣双橹压中流,断送馀分不尽秋。
石罅有声轰壮语,风骄无计尼真游。
江神自合供如愿,艇子尤能送莫愁。
却笑湖庄真落寞,但留斜日照归驺。 -
270.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
滕六附暄堕寒力,六花未办天机织。
篱菊老尽兰始芽,凌婆仙子方踵息。
水边亭亭逢玉人,照眼缟衣如旧识。
冰霜相与厉贞操,蜂蝶那能犯庄色。 -
271.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
牡丹骄春醉无力,艳紫妖红锦新织,鹿解衔花空误唐,楚以姬归竟亡息。
何如野外挺孤操,照水渊然有深识。
昂昂雪鬓颜真卿,何物女子称国色。 -
272.《领客君子轩木芙蓉盛开分韵得红字》 宋·魏了翁
天公富万有,盈宇何充充。
秋风一摇落,所得缘手空。
忽於臞悴中,睹此寒露丛。
天然真富贵,送尽人间穷。 -
273.《翌日约客有和者再用韵四首》 宋·魏了翁
柳梢庭院杏花墙,尚记春风绕画梁。
二十四番花信尽,只余箫鼓卖餳香。 -
274.《翌日对客雨中再和》 宋·魏了翁
风雨盲程不少宽,告焉藐藐似殷顽。
苦於风月佳时竞,甘向云霓望处悭。
天角自从盈里缺,人心正要用时閒,浩然此乐无时极,应笑徽之兴尽还。 -
275.《春晚客中杂吟四绝句》 宋·程公许
怒风转暖和阴寒,春尽如何衣怯单。
最忆就林煨苦笋,六年轻失此清欢。 -
276.《约客春波督参刘郎中方赴高紫微之集道间相值》 宋·岳珂
春波堂上倚栏干,一曲楼台晻霭间。
野衲再寻行脚债,钓蓑聊寄赏心閒。
燕低欲舞影翻水,鸟倦知还云在山。
匹似棠湖尽堪住,绕檐只欠翠螺鬟。 -
277.《海棠落尽次谢司法韵》 宋·方岳
花前谁与东西玉,但遣能诗一夔足。
雨寒无奈雪飘零,酒醒却愁香陆续。
阿娇深贮黄金屋,阿环初出华清浴。
骑{僵左换鱼}安得谪仙人,宫袍夜醉金莲烛。 -
278.《客有饷水母线者坐人赋之因次其韵》 宋·方岳
苍潮漱雪尽风流,寒拥春沙了隽游。
霜髓英英矜客梦,冰丝一一做诗愁。
有骚风味秋能老,非酒生涯谁与酬。
解佩楚皋云杳渺,月明正有玉搔头。 -
279.《客中遇雨》 宋·姚勉
名缰驱远役,挈挈未遑安。
春只雨中过,花从客里看。
水声添昨夜,风力尽余寒。
但喜前程阔,不愁行路难。 -
280.《思佳客·落尽红雨乍收》 宋·仇远
落尽红雨乍收。
新篁静院叫钩輈。
柳丝轻拂阑干角,怕引闲愁懒上楼。
春淡淡,水悠悠。
椅窗曾为牡丹留。
转头千载真成梦,赢得春风一枕愁。