-
1.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
2.《争臣论》 唐·韩愈
或问谏议大夫阳城于愈,可以为有道之士乎哉?学广而闻多,不求闻于人也。
行古人之道,居于晋之鄙。
晋之鄙人,熏其德而善良者几千人。
大臣闻而荐之,天子以为谏议大夫。 -
3.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
4.《子产论尹何为邑》 先秦·左丘明
子皮欲使尹何为邑。
子产曰:“少,未知可否。
”子皮曰:“愿,吾爱之,不吾叛也。
使夫往而学焉,夫亦愈知治矣。 -
5.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
6.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
7.《赠秀才入军·其十四》 魏晋·嵇康
息徒兰圃,秣马华山。
流磻平皋,垂纶长川。
目送归鸿,手挥五弦。
俯仰自得,游心太玄。
嘉彼钓叟,得鱼忘筌。
郢人逝矣,谁与尽言? -
8.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
9.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
10.《观社行》 宋·刘克庄
吾家世南折简呼,有日曷不见子都。
牵衣况复幼吾幼,闭户大似愚公愚。
鲜妆袨服出空巷,钿车绣毂来塞涂。
展乌丝栏拥小玉,设锦步障盛绿珠。 -
11.《和提刑子功喜雨》 宋·文同
时雨已可喜,况当春发生。
入地如流膏,浸灌万物萌。
真宰每自惜。
才洒复却晴。 -
12.《赠成都鲁讲书》 宋·楼钥
君家江发源,我生瀛之壖。
相望万里外,中间几山川。
近闻今子敬,文价惊鸾鵷。
何由梦见之,失喜瞻在前。 -
13.《李仁甫和予如字韵诗再用韵寄之》 宋·晁公溯
神州久陆沈,遂作蛇豕墟。
诸公颇愤激,日上平边书。
览书帝震怒,欲下雷霆诛。
金城筑三洲,戈船浮五湖。 -
14.《寄题材永新顾成这粟庵》 宋·王洋
学诗学礼孱已文,种花种竹居不贫。
门闾正可务广大,如何一粟容君身。
结庵名粟亦何寄,口不尽言知有意。
鹍鹏羽翼自垂天,蜩与飞鸣有馀地。 -
15.《遣兴》 宋·陆游
辙迹当年遍九州,晚归始解卧林丘。
爱身每戒玉抵鹊,养气要如刀解牛。
柔橹摇残天镜月,短筇领尽石帆秋。
尽言未办常扃户,竟是吾身得自由。 -
16.《燕岩行》 宋·白玉蟾
有客来从天竺峰,渡溪恰趁一篙风。
秋风著力送行李,吹入燕岩松竹里。
松竹凄凄天作秋,空来空去空中浮。
高岩万丈耸空碧,仙翁骑鹤去无迹。 -
17.《再授宾客分司》 唐·白居易
优稳四皓官,清崇三品列。
伊予再尘忝,内愧非才哲。
俸钱七八万,给受无虚月。
分命在东司,又不劳朝谒。 -
18.《寄宋仲珩(三首)》 明·郑瑽
丛桂在庭前,与子昔同植。
风霜昨夜紧,晨起视颜色。
庭树已凋落,桂枝一何直。
亮节自中怀,贞性非外饰。
对之思所亲,俯案不能食。
一日十二时,万虑在一刻。
寄诗非尽言,聊用明相忆。 -
19.《寄题朱景元直节轩二首》 宋·杨万里
月到梢头十倍明,风来叶底百分清。
尽言直节无人会岁,脕君年太瘦生。 -
20.《调北邻刘生》 宋·贺铸
荒园老墙百堵破,北邻刘子南邻贺。
今朝两望不相过,端怯衡阳芒屩涴。
吾庖无鱼未必饿,晏饭糠核烦脾磨。
吾床何容凡物坐,书为睡媒即床卧。