-
1.《酒边见烧各赋一体》 宋·董嗣杲
淮山烧色起,阴剥应期约。
开辟界限定,蠹根不藉钁。
焦枯烬无踪,艳阳春有脚。
爆烈狐兔竄,惊迫魍魉烁。 -
2.《清湖山大火》 宋·胡寅
青天露坐月敛昏,忽见山烧明溪村。
转移胡床饱寓目,猎猎变态真难论。
清湖之山峨帝阍,盘陀四隤如云屯。
千章大材翳山黑,忽作秋树繁鲜緼。 -
3.《夜光篇》 唐·王泠然
游人夜到汝阳间,夜色冥濛不解颜。
谁家暗起寒山烧,因此明中得见山。
山头山下须臾满,历险缘深无暂断。 -
4.《畬田行》 唐·刘禹锡
何处好畬田,团团缦山腹。
钻龟得雨卦,上山烧卧木。
惊麏走且顾,群雉声咿喔。
红焰远成霞,轻煤飞入郭。 -
5.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
6.《偈》 宋·释智策
著意忘怀,掘地深埋。
空洞无象,髑髅妄想。
譬如两镜相照,中间早已立象。
直饶东涧水流西涧水,南山烧炭北山红。 -
7.《江涨用过韵》 宋·苏轼
草木生故墟,牛羊满空渎。
春江围草市,夜浪浮竹屋。
已连涨海白,尚带霍山绿。
坎离更休王,鱼鳖横陵陆。 -
8.《谢徐志父帐干惠诗编》 宋·陆游
平生闻若人,笔墨极奇哨,相望二千里,安得接谈笑。
一朝获其诗,惊喜踰素料,夜窗取吟讽,寒灯耿相照。
舂容清庙歌,缥缈苏门啸,蹴天浙江涛,照野楚山烧。
每篇十过读,玩味头屡掉;正如啜名酒,虽爱不忍釂。 -
9.《将赴官夔府书怀》 宋·陆游
病夫喜山泽,抗志自年少。
有时缘龟饥,妄出丐鹤料。
亦尝厕朝绅,退懦每自笑。
正如怯酒人,虽爱不敢釂。 -
10.《金刚随机无尽颂·不受不贪分第二十八》 宋·释印肃
心心忍最玄,无中绝二边。
南山烧起火,北山得翠烟。 -
11.《风幡竞辨》 宋·释重顯
不是幡兮不是风,衲僧于此作流通。
渡河用筏寻常事,南山烧炭北山红。 -
12.《题终南翠微寺空上人房》 唐·孟浩然
翠微终南里,雨后宜返照。
闭关久沈冥,杖策一登眺。
遂造幽人室,始知静者妙。
儒道虽异门,云林颇同调。 -
13.《古社》 唐·元稹
古社基址在,人散社不神。
惟有空心树,妖狐藏魅人。
狐惑意颠倒,臊腥不复闻。
丘坟变城郭,花草仍荆榛。 -
14.《酬胡遇》 唐·贾岛
丽句传人口,科名立可图。
移居见山烧,买树带巢乌。
游远风涛急,吟清雪月孤。
却思初识面,仍未有多须。 -
15.《自讽》 唐·张蠙
鹿鸣筵上强称贤,一送离家十四年。
同隐海山烧药伴,不求丹桂却登仙。 -
16.《暮秋宿友人居》 唐·无可
招我郊居宿,开门但苦吟。
秋眠山烧尽,暮歇竹园深。
寒浦鸿相叫,风窗月欲沈。
翻嫌坐禅石,不在此松阴。 -
17.《虞美人》 宋·胡文卿
香烟绕遍兰堂宴。
香鸭珠帘卷。
香风转后送韶音。
香酝佳筵今日、庆佳辰。
香山烧尽禽飞放。
香袖佳人唱。
香醪满满十分斟。
香信传时延寿、保千春。 -
18.《京东杂感二首》 清·洪昇
其一
胜国巡游地,孤城有废宫。
周垣春草外,园殿夕阳下。
狐搰沙翻雪,鸱蹲树啸风。 -
19.《题终南翠微寺空上人房》 唐·孟浩然
一作题终南翠微寺
翠微终南里,雨後宜返照。
闭关久沈冥,杖策一登眺。
遂造幽人室,始知静者妙。 -
20.《对酒叹》 宋·陆游
镜虽明,不能使丑者妍;酒虽美,不能使悲者乐。
男子之生桑弧蓬矢射四方,古人所怀何磊落!我欲北临黄河观禹功,犬羊腥膻尘漠漠;又欲南适苍梧吊虞舜,九疑难寻眇联络。
惟有一片心,可受生死托,千金轻掷重意气,百舍孤征赴然诺。
或携短剑隐红尘,亦入名山烧大药。