-
361.《冬日早起闲咏》 唐·白居易
水塘耀初旭,风竹飘馀霰。
幽境虽目前,不因闲不见。
晨起对炉香,道经寻两卷。
晚坐拂琴尘,秋思弹一遍。
此外更无事,开尊时自劝。
何必东风来,一杯春上面。 -
362.《老热》 唐·白居易
一饱百情足,一酣万事休。
何人不衰老,我老心无忧。
仕者拘职役,农者劳田畴。
何人不苦热,我热身自由。 -
363.《春日闲居三首》 唐·白居易
陶云爱吾庐,吾亦爱吾屋。
屋中有琴书,聊以慰幽独。
是时三月半,花落庭芜绿。
舍上晨鸠鸣,窗间春睡足。 -
364.《江南喜逢萧九彻因话长安旧游戏赠五十韵(见才调集)》 唐·白居易
忆昔嬉游伴,多陪欢宴场。
寓居同永乐,幽会共平康。
师子寻前曲,声儿出内坊。
花深态奴宅,竹错得怜堂。 -
365.《七老会诗(浑年七十七)》 唐·张浑
幽亭春尽共为欢,印绶居身是大官。
遁迹岂劳登远岫,垂丝何必坐谿磻。
诗联六韵犹应易,酒饮三杯未觉难。 -
366.《赋得玉水记方流》 唐·郑俞
积水綦文动,因知玉产幽。
如天涵素色,侔地引方流。
潜润滋云起,荧华射浪浮。
鱼龙泉不夜,草木岸无秋。
璧沼宁堪比,瑶池讵可俦。
若非悬坐测,谁复寄冥搜。 -
367.《游陆先生故岩居》 唐·杨衡
独壑临万嶂,苍苔绝行迹。
仰窥猿挂树,俯对鹤巢石。
上有一岩屋,相传灵人宅。
深林无阳晖,幽水转鲜碧。
拾薪遇遗鼎,探穴得古籍。
结念候云兴,烧香坐终夕。 -
368.《山出云》 唐·李绅
杳霭祥云起,飘飏翠岭新。
萦峰开石秀,吐叶间松春。
林静翻空少,山明度岭频。
回崖时掩鹤,幽涧或随人。
姑射朝凝雪,阳台晚伴神。
悠悠九霄上,应坐玉京宾。 -
369.《寄张徯》 唐·姚合
幽处寻书坐,朝朝闭竹扉。
山僧封茗寄,野客乞诗归。
秋卷多唯好,时名屈更肥。
明年取前字,杯酒赛春辉。 -
370.《闲居遣怀十首》 唐·姚合
身外无徭役,开门百事闲。
倚松听唳鹤,策杖望秋山。
萍任连池绿,苔从匝地斑。
料无车马客,何必扫柴关。 -
371.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
372.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
373.《酬任畴协律夏中苦雨见寄》 唐·姚合
银汉波澜溢,经旬雨未休。
细听宜隔牖,远望忆高楼。
风急飘还断,云低落更稠。
走童惊掣电,饥鸟啄浮沤。 -
374.《陕下厉玄侍御宅五题·濯缨溪》 唐·姚合
旧山宁要去,此有濯缨泉。
晓景松枝覆,秋光月色连。
行寻屐齿尽,坐对角巾偏。
寂寂幽栖处,无妨请俸钱。 -
375.《陕下厉玄侍御宅五题·吟诗岛》 唐·姚合
幽岛藓层层,诗人日日登。
坐危石是榻,吟冷唾成冰。
静对唯秋水,同来但老僧。
竹枝题字处,小篆复谁能。 -
376.《题宣义池亭》 唐·姚合
春入池亭好,风光暖更鲜。
寻芳行不困,逐胜坐还迁。
细草乱如发,幽禽鸣似弦。
苔文翻古篆,石色学秋天。 -
377.《题郑驸马林亭》 唐·姚合
东园连宅起,胜事与心期。
幽洞自生药,新篁迸入池。
密林行不尽,芳草坐难移。
石翠疑无质,莺歌似有词。
莎台高出树,藓壁净题诗。
我独多来赏,九衢人不知。 -
378.《种苇》 唐·姚合
欲种数茎苇,出门来往频。
近陂收本土,选地问幽人。
静看唯思长,初移未觉匀。
坐中寻竹客,将去更逡巡。 -
379.《寄贞法师》 唐·郑巢
巡礼知难尽,幽人见亦稀。
几年潭上过,何待雪中归。
远瀑穿经室,寒螀发定衣。
无因寻道者,独坐对松扉。 -
380.《鸟散馀花落》 唐·赵存约
春晓游禽集,幽庭几树花。
坐来惊艳色,飞去堕晴霞。
翅拂繁枝落,风添舞影斜。
彩云飘玉砌,绛雪下仙家。
分散音初静,凋零蕊带葩。
空阶瞻玩久,应共惜年华。