-
401.《同张明府游溇水亭》 唐·李群玉
草色绿溪晚,梅香生縠文。
云天敛馀霁,水木笼微曛。
垂钓坐方屿,幽禽时一闻。
何当五柳下,酌醴吟庭筠。 -
402.《玩月》 唐·贾岛
寒月破东北,贾生立西南。
西南立倚何,立倚青青杉。
近月有数星,星名未详谙。
但爱杉倚月,我倚杉为三。 -
403.《就可公宿》 唐·贾岛
十里寻幽寺,寒流数派分。
僧同雪夜坐,雁向草堂闻。
静语终灯焰,馀生许峤云。
由来多抱疾,声不达明君。 -
404.《寄贺兰朋吉》 唐·贾岛
往往东林下,花香似火焚。
故园从小别,夜雨近秋闻。
野菜连寒水,枯株簇古坟。
泛舟同远客,寻寺入幽云。 -
405.《过雍秀才居》 唐·贾岛
夏木鸟巢边,终南岭色鲜。
就凉安坐石,煮茗汲邻泉。
钟远清霄半,蜩稀暑雨前。
幽斋如葺罢,约我一来眠。 -
406.《苑中题友人林亭》 唐·李频
井邑藏岩穴,幽栖趣若何。
春篁抽笋密,夏鸟杂雏多。
坐有清风至,林无暑气过。
乱书还就叶,真饮不听歌。
片影明红藓,斜阴映绿萝。
雄文终可惜,莫更弃高科。 -
407.《成名后献恩门》 唐·曹邺
为物稍有香,心遭蠹虫啮。
平人登太行,万万车轮折。
一辞桂岭猿,九泣东门月。
年年孟春时,看花不如雪。 -
408.《寄栖白上人》 唐·李昌符
剪发兼成隐,将心更属文。
无憀对豪客,不拜谒吾君。
画壁惟泉石,经窗半典坟。
归林幽鸟狎,乞食病僧分。
默坐终清夜,凝思念碧云。
相逢应未卜,余正走嚣氛。 -
409.《题郑侍郎岩隐十韵》 唐·许棠
朝退常归隐,真修大隐情。
园林应得趣,岩谷自为名。
野步难寻寺,闲吟少在城。
树藏幽洞黑,花照远村明。 -
410.《初夏即事寄鲁望》 唐·皮日休
夏景恬且旷,远人疾初平。
黄鸟语方熟,紫桐阴正清。
廨宇有幽处,私游无定程。
归来闭双关,亦忘枯与荣。 -
411.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
412.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
413.《太湖诗·雨中游包山精舍》 唐·皮日休
松门亘五里,彩碧高下绚。
幽人共跻攀,胜事颇清便。
翣翣林上雨,隐隐湖中电。
薜带轻束腰,荷笠低遮面。 -
414.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
415.《太湖诗·三宿神景宫》 唐·皮日休
古观岑且寂,幽人情自怡。
一来包山下,三宿湖之湄。
况此深夏夕,不逢清月姿。
玉泉浣衣后,金殿添香时。 -
416.《陈先辈故居》 唐·皮日休
杉桂交阴一里馀,逢人浑似洞天居。
千株橘树唯沽酒,十顷莲塘不买鱼。
藜杖闲来侵径竹,角巾端坐满楼书。
襄阳无限烟霞地,难觅幽奇似此殊。 -
417.《奉和袭美太湖诗二十首·入林屋洞》 唐·陆龟蒙
知名十小天,林屋当第九。
题之为左神,理之以天后。
魁堆辟邪辈,左右专备守。
自非方瞳人,不敢窥洞口。 -
418.《奉和袭美太湖诗二十首·上真观》 唐·陆龟蒙
尝闻升三清,真有上中下。
官居乘佩服,一一自相亚。
霄裙或霞粲,侍女忽玉姹。
坐进金碧腴,去驰飙欻驾。 -
419.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
420.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。