-
381.《省中题新植双松》 唐·裴夷直
端坐高宫起远心,云高水阔共幽沈。
更堂寓直将谁语,自种双松伴夜吟。 -
382.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
383.《送僧往台岳》 唐·朱庆馀
五城初罢讲,海上忆闲行。
触雪麻衣静,登山竹锡轻。
天寒岳寺出,日晚岛泉清。
坐与幽期遇,何人识此情。 -
384.《闲居即事》 唐·朱庆馀
深嶂多幽景,闲居野兴清。
满庭秋雨过,连夜绿苔生。
石面横琴坐,松阴采药行。
超然尘事外,不似绊浮名。 -
385.《和刘补阙秋园寓兴六首》 唐·雍陶
水木夕阴冷,池塘秋意多。
庭风吹故叶,阶露净寒莎。
愁燕窥灯语,情人见月过。
砧声听已别,虫响复相和。 -
386.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
387.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
388.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
389.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
390.《茶山下作》 唐·杜牧
春风最窈窕,日晓柳村西。
娇云光占岫,健水鸣分溪。
燎岩野花远,戛瑟幽鸟啼。
把酒坐芳草,亦有佳人携。 -
391.《月夜期友人不至》 唐·许浑
坐待故人宿,月华清兴秋。
管弦谁处醉,池馆此时愁。
风过渚荷动,露含山桂幽。
孤吟不可曙,昨夜共登楼。 -
392.《井泥四十韵》 唐·李商隐
皇都依仁里,西北有高斋。
昨日主人氏,治井堂西陲。
工人三五辈,辇出土与泥。
到水不数尺,积共庭树齐。 -
393.《秋夕即事》 唐·刘得仁
永夕坐暝久,萧萧猿狖啼。
漏微砧韵隔,月落斗杓低。
危叶无风坠,幽禽并树栖。
自怜在岐路,不醉亦沉迷。 -
394.《寻陈处士山堂》 唐·刘得仁
步溪凡几转,始得见幽踪。
路隐千根树,门开万仞峰。
片云生石窦,浅水卧枯松。
穷谷风光冷,深山翠碧浓。 -
395.《王先生不别而去》 唐·赵嘏
仙翁归袖拂烟霓,一卷素书还独携。
劚药满囊身不病,抱琴何处鹤同栖。
沾衣尽日看山坐,搔首残春向路迷。
树树白云幽径绝,短船空倚武陵溪。 -
396.《寄云台观田秀才》 唐·马戴
云压松枝拂石窗,幽人独坐鹤成双。
晚来漱齿敲冰渚,闲读仙书倚翠幢。 -
397.《题汉州西湖》 唐·薛能
西湖天下名,可以濯吾缨。
况是携家赏,从妨半驿程。
尝茶春味渴,断酒晚怀清。
尽得幽人趣,犹嫌守吏迎。
重餐逢角暮,百事喜诗成。
坐阻湘江谪,谁为话政声。 -
398.《题汉州西湖》 唐·薛能
西湖天下名,可以濯吾缨。
况是携家赏,从妨半驿程。
尝茶春味渴,断酒晚怀清。
尽得幽人趣,犹嫌守吏迎。
重餐逢角暮,百事喜诗成。
坐阻湘江谪,谁为话政声。 -
399.《雨夜呈长官》 唐·李群玉
远客坐长夜,雨声孤寺秋。
请量东海水,看取浅深愁。
愁穷重于山,终年压人头。
朱颜与芳景,暗赴东波流。 -
400.《将之京国赠薛员外》 唐·李群玉
黄叶下空馆,寂寥寒雨愁。
平居岁华晏,络纬啼林幽。
节物凋壮志,咄嗟不能休。
空怀赵鞅叹,变化良无由。