-
301.《方筑西轩穿地得怪石》 宋·苏辙
卞氏平日本富家,庭中怪石蹲麏麚。
子孙分散不复惜,排弃坑谷埋泥沙。
一株跃出随畚锸,知我开轩方种花。
颓然远岭垂涧壑,豁然洞穴通烟霞。 -
302.《游庐山山阳七咏其二漱玉亭》 宋·苏辙
山回不见落银潢,余溜喧豗响石塘。
目乱珠玑测空谷,足寒雷电绕飞梁。
入瓶铜鼎春茶白,接竹斋厨午饭香。
从此出山都不弃,满田粳稻插新秧。 -
303.《赠石台问长老二绝〈并叙〉》 宋·苏辙
石台长老问公,本成都吴氏子,弃俗出家,手书《法华经》,字细如黑蚁,前后若一,将诵之万遍,虽老而精进不倦,胁不至席者二十有三年。
余来高安,以乡人相好,盖余懒而好睡,见之惕然自警,因赠之二小诗云。
法达曾经见老卢,半生勤苦一朝虚。
心通口诵方无碍,笑把吴鸾细字书。 -
304.《奉使契丹二十八首其七燕山》 宋·苏辙
燕山如长蛇,千里限夷汉。
首衔西山麓,尾挂东海岸。
中开哆箕毕,末路牵一线。
却顾沙漠平,南来独飞雁。 -
305.《寄王介卿》 宋·曾巩
忆昨走京尘,衡门始相识。
疏帘挂秋日,客庖留共食。
纷纷说古今,洞不置藩域。
有司甄栋干,度量弃樗栎。 -
306.《闻我师大捷骑宵遁上时宰五十韵》 宋·葛立方
憬彼金微虏,游魂擅一隅。
筋驽殂老革,乳臭立遗雏。
毒螫锺蛇豕,虔刘肆{左豸右契}貙。
请和包橘诈,归地反膏腴。 -
307.《和韩羲仲主簿古岩韵》 宋·李吕
君不见版筑当年胥靡徒,貌象忽与帝梦符。
卧龙抱膝吟梁哺,霸主不惮三顾庐。
又不见形模苦遭妇女笑,袖手不解世俗书。
碧山幽栖载典籍,银鱼焚弃甘林居。 -
308.《和安汝功采紫竹杖篇》 宋·刘子翚
赤藤表珍奇,桃竹寄吟玩。
高情在丘壑,微物怀深睠。
徽工匝远林,弥山选一干。
云根傍岸蹙,椹色涵霜变。 -
309.《闻筝作》 宋·刘子翚
月高夜鸣筝,声从绮窗来。
随风更迢递,萦云暂徘徊。
余音若可玩,繁弦互相催。
不见理筝人,遥知心所怀。 -
310.《观胡文定公手墨因求别本》 宋·刘子翚
温温文定公,至道夙所钦。
神超虽缅邈,余英壮儒林。
正容阅真翰,默默流至音。
不事八法奇,天成写幽襟。 -
311.《宋宫人分嫁北匠》 宋·汪元量
皎皎千婵娟,盈盈翠红围。
辇来路迢递,梳鬟理征衣。
复采鸳鸯花,缀之连理枝。
忧愁忽已失,欢乐当自兹。 -
312.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
313.《薤露歌》 明·刘基
蜀琴且勿弹,齐竽且莫吹。
四筵并寂听,听我《薤露》诗。
昨日七尺躯,今日为死尸。
亲戚空满堂,魂气安所之。 -
314.《江村杂兴(十三首)》 明·杨基
偶因辞禄去,聊傍苇边居。
瓢弃频赊后,衣存屡典余。
晚帘花掠燕,春水絮吹鱼。
复恐沙崩石,杨栽插绕庐。
¤ -
315.《次韵答和乐道侍读给事》 宋·韩维
岁丰讼滋简,拙守容晏眠。
起来视云景,春意亦已鲜。
驱车望南城,精庐屹当前。
华堂坐沈邃,迟日步暄妍。 -
316.《又和杨之美家琵琶妓》 宋·韩维
杨群好古天下无,自信独与常人殊。
勤身所营世或弃,反眼不顾我以趋。
彼其察物类有道,能取精妙遗其粗。
官卑俸薄不自给,买童教乐收图书。 -
317.《续百忧集行》 宋·吴则礼
少陵昨者百忧集,但言儿啼四壁空。
羁臣即今百忧集,永痛母氏崩心胸。
畴昔罪臣投荆州,板舆惴惴那得留。
老人端已怕劳事,况乃离别酸鼻头。 -
318.《和陶渊明二十首》 宋·陈造
不念建德游,枉作心奋飞。
一溺狂泉饮,坐受人所悲。
吾乐有余地,醉乡真可依。
酹觞初问涂,嗽醪便知归。
弃置近药裹,改弦计扶衰。
欢趣固自若,谁谓志原违。 -
319.《送叶主簿楚州应钱帅之招》 宋·陈造
汉庭用少余,无策销外侮。
充国七十翁,胜算定樽俎。
夫君谭西北,万里真自睹。
诸将失投机,遽岂一二灵敏。 -
320.《病起四诗·四论报》 宋·陈造
我本扶犂手,为儒父史意。
全家饱官廪,发肤尽君赐。
一念三稽首,报答迄未议。
向来挹前修,谓可跬步至。