-
281.《上巳与二客游水月洞分韵得事字》 宋·刘克庄
胜践造物悭,贫交世情弃。
昔戒十客来,旦无一人至。
惟余暨两君,鼎足坐水次。
欢言天气佳,谁谓风土异。 -
282.《五月二十七日游诸洞》 宋·刘克庄
来南百虑拙,所得惟幽寻。
矧余玉雪友,共此丘壑心。
江亭俯虚旷,穴室穷邃深。
是时薄雨收,白霭笼青岑。 -
283.《饿者行》 宋·王令
雨雪不止泥路迂,马倒伏地人下无。
居者不出行者止,午市不合入空衢。
道中独行乃谁子,饿者负席缘门呼。
高堂食饮岂无弃,愿从犬彘求其余。 -
284.《卜居》 宋·王令
吾求一屋逮两月,贫不谋贵何以图。
朅栈自放就穷巷,幸得之喜何敢吁。
颓檐断柱不相缔,瓦堕散地梁架虚。
门无藩闑户不闭,时时犬彘入自居。 -
285.《寄李常伯满粹翁》 宋·王令
我思古人不可见,独以两眼纸上求。
苦读才疲即伏枕,亦冀梦寐从之游。
每疑贤圣世间有,岂独古出今则不。
心之所藏弗面见,常恨世腹不可搜。 -
286.《寄满居中衡父》 宋·王令
前会去莫追,後见来无期。
别叹後见难,悔恨前会稀。
惟吾衡父兄,金纯玉光辉。
裁磨杀圭角,不与瓦砾齐。 -
287.《桃源行送张颉仲举归武陵》 宋·王令
山环环兮相围,溪乱乱兮涟漪。
花漫漫兮不极,路缭缭兮安之。
弃舟步岸兮欲进复疑,山平阜断兮忽得平原巨泽,莽不知其东西。 -
288.《送僧自总》 宋·王令
吾病不喜语,客来佰寒暄。
颊舌且不能,况事交字间。
彼总乃吾旧,不见今三年。
一日踏我门,告我将南迁。 -
289.《寄员文饶屯田》 宋·文同
英英文饶江汉士,何者天教丧眸子。
用心专一性转明,无所不知余两耳。
能为乐府胜张籍,暗诵史书过杜顗。
弃官新自荆渚归,万里逆风冲峡水。 -
290.《曳杖》 宋·陈与义
柳条一何长,我发一何短。
余日会有余,经春卧荒疃。
曳杖陂西去,悠然寄萧散。
田垅粲高低,白水一时满。
农夫暮犹作,愧我读书懒。
且复弃今兹,前峰青蹇嵼。 -
291.《期秦伯镇不至》 宋·蔡襄
高人怀真趣,每欲弃禄仕。
超然外造化,那复顾妻子。
有田给饥寒,有路出生死。
傥得自由身,休随荣利起。
或闻毫郊涝,族大无余米。
且持州绂去,官廪尚可指。
何时当归来,焚香朝玉几。 -
292.《正旦上司宪府诗》 南北朝·庾信
诘旦启门栏。
繁辞涌笔端。
苍鹰下狱吏。
獬豸饰刑官。 -
293.《维夫君兮桂舟一首送梁正受归汶阳》 宋·晁补之
维君兮桂舟,酌余酒兮揽君留。
君何为兮此野,菊菲菲兮蜨下。
韡韡兮煌煌,烂金敷兮袭余堂。
茱萸兮芙蓉,众芳越兮乱五风。 -
294.《奉使契丹二十八首 燕山》 宋·苏辙
燕山如长蛇,千里限夷汉。
首衔西山麓,尾挂东海岸。
中开哆箕毕,末路牵一线。
却顾汝漠平,南来独飞雁。 -
295.《次韵毛君烧松花六绝》 宋·苏辙
茅庵纸帐学僧眠,炉艺松花取易然。
唯有未能忘酒在,手倾金盏斗垂莲。
饼杂松黄二月天,盘敲松子早霜寒。
山家一物都无弃,狼籍干花最后般。 -
296.《游庐山山阳七咏 漱玉亭》 宋·苏辙
山回不见落银潢,余溜喧豗响石塘。
目乱珠玑溅空谷,足寒雷电绕飞梁。
入瓶铜鼎春茶白,接竹斋厨午饭香。
従此出山都不弃,满田粳稻插新秧。 -
297.《夏至後得雨》 宋·苏辙
天惟不穷人,旱甚雨辄至。
麦乾春泽匝,禾槁夏雷坠。
一年失二雨,廪实真不继。
我穷本人穷,得饱天所畀。 -
298.《欧阳公所蓄石屏》 宋·苏辙
石中枯木双扶疏,粲然脉理通肌肤。
剖开左右两相属,细看不见毫发殊。
老樗剥落但存骨,病松憔悴空留须。
丘陵迤逦山麓近,云烟澹ъ风雨余。 -
299.《同孔常父作张夫人诗》 宋·苏辙
女子勿言弱,男儿何必强。
君看张夫人,身举十五丧。
头上脱笄珥,箧中斥襦裳。
筑坟连丘山,松柏郁苍苍。 -
300.《送韩宗弼》 宋·苏辙
大野将冻河水微,慨然临流送将归。
登舟上帆手一挥,脱弃朋友如敝衣。
我来三见芳草腓,来时同寮今已非。
念昔相従未尝违,西湖幽远人事稀。