-
1.《感怀 其三》 元·王冕
写字不适俗,读书难疗饥。
蘧蘧尘网中,遑遑欲可之?仁风霜原隰,草树发幽姿。
群动正翕集,游云未来归。
怀哉鹤上人,徘徊感良时。
无以慰蹇劣,樽酒聊自怡。 -
2.《感怀二十四首》 明·刘基
种苗甫田中,其叶何离离。
上天降高泽,溥博无偏私。
人力苟不至,不如茅与茨。
常恐嘉实晚,坐伤零露滋。
徘徊感节序,太息秋风时。 -
3.《观书有感二首·其一》 宋·朱熹
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。
问渠那得清如许?为有源头活水来。
(那 通:哪) -
4.《红桥游记》 清·王士祯
出镇淮门,循小秦淮折而北,陂岸起伏多态,竹木蓊郁,清流映带。
人家多因水为园亭树石,溪塘幽窃而明瑟,颇尽四时之美。
拿小艇,循河西北行,林木尽处,有桥宛然,如垂虹下饮于涧;又如丽人靓妆袨服,流照明镜中,所谓红桥也。
游人登平山堂,率至法海寺,舍舟而陆径,必出红桥下。 -
5.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
6.《有感》 宋·晁说之
吏隐两非空百感,涂穷浪迹亦何哉。
波涛远引月华去,风雨常将月色来。
孤学有谁同慷慨,独愁无地重徘徊。
谩谈景德祥符际,几许辞源赋八哀。 -
7.《秋感》 宋·释文珦
空中难度日,池上独徘徊。
露冷芙蕖死,天高鸿雁来。
枯茎宁再润,群叫易成哀。
对此能无感,吾亲在夜台。 -
8.《桂感》 宋·释文珦
桂非桃李俦,露冷花始拆。
馨香枝可取,欲以寄嘉客。
道远莫能致,徘徊终日夕。
别情因物感,千里未尝隔。 -
9.《巩路感怀》 唐·吕温
马嘶白日暮,剑鸣秋气来。
我心浩无际,河上空徘徊。 -
10.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。 -
11.《南北史感遇十首》 唐·司空图
雨淋麟阁名臣画,雪卧龙庭猛将碑。
不用黄金铸侯印,尽输公子买蛾眉。
汉世频封万户侯,云台空峻谢风流。
江南不有名儒相,齿冷中原笑未休。 -
12.《南乡子(今年重九,知命已向成都,感之,次韵)》 宋·黄庭坚
招唤欲千回。
暂得尊前笑口开。
万水千山还麽去,悠哉。
酒面黄花欲醉谁。
顾影又徘徊。
立到斜风细雨吹。
见我未衰容易去,还来。
不道年年即渐衰。 -
13.《永遇乐(秋夜有感)》 宋·李纲
秋色方浓,好天凉夜,风雨初霁。
缺月如钩,微云半掩,的烁星河碎。
爽来轩户,凉生枕簟,夜永悄然无寐。
起徘徊,凭栏凝伫,片时万情千意。 -
14.《沁园春(用定轩雨余有感韵写山中之趣)》 宋·冯取洽
一雨霈然,六合全清,空无点埃。
喜秋容新沐,为谁媚妩,凉蟾留照,正尔徘徊。
蜡屐清游,渔蓑淡话,富贵于予何有哉。
双溪上,总旧盟鸥鹭,来往无猜。 -
15.《沁园春(用定轩雨余有感韵写山中之趣)》 宋·冯取洽
一雨霈然,六合全清,空无点埃。
喜秋容新沐,为谁媚妩,凉蟾留照,正尔徘徊。
蜡屐清游,渔蓑淡话,富贵于予何有哉。
双溪上,总旧盟鸥鹭,来往无猜。 -
16.《西平乐慢(中吕商过西湖先贤堂,伤今感昔,泫然出涕)》 宋·吴文英
岸压邮亭,路欹华表,堤树旧色依依。
红索新晴,翠阴寒食,天涯倦客重归。
叹废绿平烟带苑,幽渚尘香荡晚,当时燕子,无言对立斜晖。
追念吟风赏月,十载事,梦惹绿杨丝。 -
17.《桂枝香(寄扬州马观复·时新旧侯交恶,甚思去年中秋泛月,感恨难言)》 宋·刘辰翁
吹箫人去。
但桂影徘徊,荒杯承露。
东望芙蓉缥缈,寒光如注。
去年夜半横江梦,倚危樯、参差会赋。 -
18.《声声慢(中吴感旧)》 宋·张炎
因风整帽,借柳维舟,休登故苑荒台。
去岁何年,游处半入苍苔。
白鸥旧盟未冷,但寒沙、空与愁堆。
谩叹息,问西门洒泪,不忍徘徊。 -
19.《渡江云(春感用清真韵)》 宋·萧允之
蔷薇开欲谢,峭寒渐少,轩槛俯晴沙。
先来愁未了,又听一声,新阕落渔家。
徘徊伫立,似玉笛、三弄昭华。
春昼长、暗怀谁写,戏墨乱翻鸦。 -
20.《感钱王战台》 宋·施宜生
层层楼阁捧昭回,元是钱王旧战台。
山色不随兴废去,水声长逐古今来。
年光似月生还没,世事如花落又开。
多少英雄无处问,夕阳行客自徘徊。