-
521.《和柳子玉过陈绝粮二首》 宋·苏轼
风雨萧萧夜晦迷,不须鸣叫强知时。
多才久被天公怪,阙食惟应爨妇知。
杜叟挽衣那及胫,颜翁食粥敢言炊。
诗人情味真尝遍,试问于君底事亏。 -
522.《豆粥》 宋·苏轼
君不见滹沱流澌车折轴,公孙仓皇奉豆粥。
湿薪破灶自燎衣,饥寒顿解刘文叔。
又不见金谷敲冰草木春,帐下烹煎皆美人。
萍齑豆粥不传法,咄嗟而办石季伦。 -
523.《臣病弥月闻垂云花开顺阇黎以诗见招次韵答之》 宋·苏轼
道人心似水,不碍照花妍。
燕坐春强半,清阴月屡迁。
平生无起灭,一念有陈鲜。
袅袅风枝举,离离日萼蔫。
病吟终少味,老醉不成颠。
何必遨头出,湖中有散仙。 -
524.《有感》 宋·王安石
忆昔与胡子,戏娱西城幽。
放斥仆与马,独身步田畴。
牛竖歌我旁,听之为久留。
一接田父语,叹之胜王侯。 -
525.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
526.《冲卿席上得作字》 宋·王安石
咨予乏时才,始愿乃丘壑。
强走十五年,朱颜已非昨。
低回大梁下,屡叹风沙恶。
所欣同舍郎,诱我文义博。 -
527.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
528.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
529.《辛丑岁暮三首》 宋·戴复古
意气久凋落,形模老可憎。
能扶双病脚,赖有一枯藤。
世味淡如水,吾心达似僧。
明朝今日事,一任运腾腾。 -
530.《送王仲彝制机宰浏阳》 宋·戴复古
一身供世用,六月赴官忙。
当此炎天热,知君心地凉。
吏能师卓鲁,县界接潇湘。
试饮浏阳水,清清滋味长。 -
531.《张仁仲提干衡阳冰壶亭燕客》 宋·戴复古
大抵吾曹臭味同,留欢卜夜莫匆匆。
一亭景物冰壶上,万里乾坤玉镜中。
疏柳无心挂明月,败荷有恨倚西风。
吟家旧日张公子,千首诗成句句工。 -
532.《元日》 宋·范成大
老来百味絮沾泥,期会关身尚火驰。
几夜乡心欹枕处,今年脚力上楼时。
酒缸幸有乾坤大,丹鼎何忧日月迟。
莫道神仙无可学,学仙犹胜簿书痴。 -
533.《次韵唐子光教授河豚》 宋·范成大
世间尤物美恶并,江乡未用夸吴羹。
清宫洞房寒热媒,深山大泽龙蛇生。
胡夷信美胎杀气,不奈吴儿苦知味。
杨花欲动荻芽肥,污手死心摇食指。 -
534.《次韵温伯谋归》 宋·范成大
官路驱驰易折肱,官曹随处是愁城。
随风片叶乡心动,过雨千峰病眼明。
一脔何须尝世味,寸田久已废吾耕。
羡君早作归欤计,屈指从今几合并。 -
535.《寄题王仲显读书楼》 宋·范成大
嗜书如嗜酒,知味乃笃好。
欲辨已忘言,不为醒者道。
使君青箱家,文史装怀抱。
平生名教乐,双旌不满笑。 -
536.《戏赠勤长老》 宋·范成大
从君挥尘演金乘,我已无心缠葛藤。
第一圆通三鼓梦,大千世界一窗灯。
罢参柏子庭前意,权作梅花树下僧。
饭饱闲行复闲坐,人间有味是无能。 -
537.《阊门初泛二十四韵》 宋·范成大
好在驰烟路,平生载酒行。
摧藏身久病,契阔岁频更。
昨夜灯花晓,今朝稻把晴。
出门新梦境,触目旧诗情。 -
538.《乐先生辟新堂以待芍药酴醾,作诗奉赠》 宋·范成大
芍药有国色,酴醾乃天香。
二妙绝世立,百草为不芳。
先生绝俗姿,风味本无双。
年来悟结习,欱试安心方。 -
539.《墨竹》 宋·秦观
墨君飒飒风雨鸣,垂鸾舞凤翻青绶。
一竿珍重几百缗,奚啻渭川三万亩。
金锵玉戛空琴声,婢行奴颜谢花柳。
得亭真从寂寞间,卓古高标压群丑。 -
540.《贺新郎·老大犹堪说》 宋·辛弃疾
老大犹堪说。
似而今、元龙臭味,孟公瓜葛。
我病君来高歌饮,惊散楼头飞雪。
笑富贵、千钧如发。