-
561.《正月三日宿范氏庄四首》 宋·杨万里
野践得幽咏,不吐聊自味。
健步忽传呼,云有远书至。
开缄秪暄凉,此外无一事。
奇怀坐消泯,追省宁复记。
方驩遽成闷,俗物真败意。
山鹊下虚庭,对语含喜气。
一笑起振衣,吾心本无滞。 -
562.《张几仲侍郎挽词三首》 宋·杨万里
烈考同心德,中兴异姓王。
勋劳贯三极,文献在诸郎。
公也山林味,天乎日月忙。
一生非不达,晚达却堪伤。 -
563.《与长孺共读东坡诗,前用唐律,後用进退格二》 宋·杨万里
急性平生不少徐,读书不喜喜观书。
十行俱下未心醒,两目顿昏还月余。
偶与儿曹翻故纸,共看诗句煮春蔬。
问来却是东坡集,久别相逢味胜初。 -
564.《读白氏长庆集》 宋·杨万里
每读乐天诗,一读一回好。
少时不知爱,知爱今已老。
初哦殊驩欣,熟味忽烦恼。
多方遣外累,半已动中抱。 -
565.《读渊明诗》 宋·杨万里
少年喜读书,晚悔昔草草。
迨今得书味,又恨身巳老。
渊明非生面,稚刿识巳早。
极知人更贤,未契诗独好。 -
566.《和萧伯和春舆》 宋·杨万里
只道韶华不到侬,不妨较日媚柔风。
愁心自对春无味,老面可能花似红。
逢著诗狂兼酒圣,又忘人辰或天穷。
圣人枉索方兄价,我与贤人也一中。 -
567.《书莫读》 宋·杨万里
书诗莫吟。
读书两眼枯见骨,吟诗个字呕出心。
人言读书乐,人言吟诗好,口吻长作秋虫声,只令君瘦令君老。 -
568.《闻一二故人相继而逝,感叹书怀》 宋·杨万里
故人昔同朝,与游每甚欢。
岂缘势利合,相得文字间。
有顷各补外,不见今六年。
我来荆溪上,敲榜索租钱。 -
569.《与长孺共读杜诗》 宋·杨万里
病身兀兀脑岑岑,偶到儿曹文字林。
一卷杜诗揉欲烂,两人斋读味初深。
斲肝枉却期千载,漏眼谁曾更再寻。
笔底奸雄死犹毒,莫将饶舌泄渠心。 -
570.《谢亲戚寄黄雀》 宋·杨万里
万金家书寄中庭,牍背仍题双掩并。
不知千里寄底物,白泥红印三十瓶。
瓷瓶浅染茱萸紫,心知亲宾寄乡味。
印泥未开出馋水,印泥一开香扑鼻。 -
571.《芗林五十咏·岁寒亭》 宋·杨万里
冷笑元无味,孤高别有心。
谁将桃李眼,雪里解相寻。 -
572.《忆帝京·薄衾小枕天气》 宋·柳永
薄衾小枕天气。
乍觉别离滋味。
展转数寒更,起了还重睡
。 -
573.《爪茉莉(秋夜)》 宋·柳永
每到秋来添,转添甚况味。
金风动、冷清清地。
残蝉噪晚
,甚聒得、人心欲碎,更 -
574.《和苏仲南邵湖会饮三首》 宋·张耒
新亭当绝岛,景物更清妍。
耳热风前酒,心澄水底天。
观鱼方有得,荐味肯烹鲜。
默坐吟春草,知君似惠连。 -
575.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
576.《观梅》 宋·张耒
北风号夜天雨霜,屋东梅花晨洗妆。
老人旦起万境寂,一笑向我吹微香。
风月精神珠玉骨,冰雪簪珥琼瑗珰。
天姝星艳下人世,灵真高秀无比方。 -
577.《病肺齿痛对雪》 宋·张耒
拥庭晴雪照高堂,卧病悠悠废举觞。
肺疾仅同园令渴,齿伤不为幼舆狂。
交飞翠斝知谁醉,独嗅乌巾认旧香。
惟有烹茶心未厌,故知淡泊味能长。 -
578.《秋蔬》 宋·张耒
荒园秋露瘦韭叶,色茂春菘甘胜蕨。
人言佛见为下箸,芼炙烹羹更滋滑。
其余琐屑皆可口,芜菁脆肥台葅辣。
藏鞭雏笋纤玉露,映叶乳笳浓黛抹。 -
579.《宿咸平驿》 宋·张耒
萧萧暗叶鸣秋雨,淅淅窗风战客灯。
世味饱谙心已老,不烦潘鬓强侵陵。 -
580.《闻苏先生除校书郎喜而为诗并招王子中》 宋·张耒
绩溪仙翁若秋鹤,有喙不向腥膻啄。
几年戢翼大江南,下看纷纷飞燕雀。
亲携杖拂呵禅祖,自伐松根出灵药。
世人真自为公忙,公宁有意人间乐。