-
601.《宋宗儒真赞》 宋·黄庭坚
宋子勃窣,心有古镜。
朝四暮三,为笑不竞。
於一捻一,犹著禅病。
探丸起死,味药知性。 -
602.《赠陈公益》 宋·黄庭坚
陈子善学问,正色鉏其骄。
束身居言前,析理在意标。
心随出处乐,性与寂寞超。
安安而雅雅,不以行险徽。 -
603.《题李十八知常轩》 宋·黄庭坚
身心如一是知常,事不惊人味久长。
盖世功名棋一局,藏山文字纸千张。
无心海燕窥金屋,有意江鸥傍草堂。
惊破南柯少时梦,新晴鼓角报斜阳。 -
604.《有感》 元·王冕
江南有古客,布衣狂而愚。
区区许何为?窃比莘野夫。
养素体良贵,顺适无觊觎。
宵旰觌黎民,戢戢愁釜鱼。 -
605.《感兴寄聂之美》 宋·司马光
平生百无可,强为一官縻。
世味偏余薄,心期独子知。
林猿愁玉锁,枥马患金羁。
年事今华发,求荣欲为谁。 -
606.《九月十一日夜雨宿营南园韩秉国寄酒兼见招以》 宋·司马光
雨多秋草盛,浓绿拥寒阶。
吾庐奥且曲,退缩如明蜗。
小园已自隘,欲往泥沾鞋。
体羸畏风冷,室处门常{外门内为}。 -
607.《送吴耿先生》 宋·司马光
懦服若烟海,几人潜圣心。
难才诚自昔,贱学况于今。
夫子独神解,明时何陆沉。
大羹无和味,至乐寡知音。 -
608.《景福东厢诗·赐酒》 宋·司马光
和气盈金榼,恩光湛玉觞。
应知北山羽,犹怯上林霜。
醇味回秋色,清都近醉乡。
山茅沾雨露,誓极寸心长。 -
609.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
610.《水谷夜行寄子美圣俞》 宋·欧阳修
寒鸡号荒林,山壁月倒挂。
披衣起视夜,揽辔念行迈。
我来夏云初,素节今已届。
高河泻长空,势落九州外。 -
611.《雨中独酌二首》 宋·欧阳修
老大世情薄,掩关外郊原。
英英少年子,谁肯过我门。
宿云屯朝阴,暑雨清北轩。
逍遥一◇酒,此意谁与论。
酒味正薰烈,吾心方浩然。
鸣禽时一弄,如与古人言。 -
612.《病告中怀子华原父》 宋·欧阳修
狂来有意与春争,老去心情渐不能。
世味惟存诗淡泊,生涯半为病侵陵。
花明晓日繁如锦,酒拨浮醅绿似渑。
自是少年豪横过,而今疑钝若寒蝇。 -
613.《初夏刘氏竹林小饮》 宋·欧阳修
春荣忽已衰,夏叶换初秀。
披荒得深蹊,扫绿荫清昼。
万竿交已耸,千亩蔚何富。
惊雷迸狂鞭,雾箨舒文绣。 -
614.《次韵再作》 宋·欧阳修
吾年向世味薄,所好未衰惟饮茶。
建溪苦远虽不到,自少尝见闽人夸。
每嗤江浙凡茗草,丛生狼藉惟藏蛇。
岂如含膏入香作金饼,蜿蜒两龙戏以呀。 -
615.《病中代书奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
忆君去年来自越,值我传车催去阙。
是时新秋蟹正肥,恨不一醉与君别。
今年得疾因酒作,一春不饮气弥劣。
饥肠未惯饱甘脆,九虫寸白争为孽。 -
616.《木兰花》 宋·晏几道
阿茸十五腰肢好,天与怀春风味早。
画眉匀脸不知愁,殢酒熏香偏称小。
东城杨柳西城草,月会花期如意少。
思量心事薄轻云,绿镜台前还自笑。 -
617.《依韵答提刑张太博尝新醖》 宋·范仲淹
南阳本佳处,偶得作守臣。
地与汝填近,古来风化纯。
当官一无术,易易复循循。
长使下情达,穷民奚不伸。 -
618.《送黄灏员外》 宋·范仲淹
三十馀年交旧心,相逢那复议升沉。
卑飞尘土味诚薄,达宦风波忧更深。
自古荣华浑一梦,即时欢笑敌千金。
追陪未久还离索,早晚轩车重见寻。 -
619.《赠锺道士》 宋·范仲淹
人间无复动机心,挂了儒冠岁已深。
惟有诗家风味在,一坛松月伴秋吟。 -
620.《谪守睦州作》 宋·范仲淹
重父必重母,正邦先正家。
一心回主意,十口向天涯。
铜虎思犹厚,鲈鱼味复佳。
圣明何以报,殁齿愿无邪。