-
1.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
2.《依韵和永叔澄心堂纸答刘原甫》 宋·梅尧臣
退之昔负天下才,扫掩众说犹除埃。
张籍卢仝斗新怪,最称东野为奇瑰。
当时辞人固不少,漫费纸札磨松煤。
欧阳今与韩相似,海水浩浩山嵬嵬。 -
3.《清心镜 示当厨造面者》 元·马钰
造面人,听予属。
硬搓薄赶,挨刀细*。
烧锅灶不可迟迟,便频添火烛。
觉馨香,良久热。
甜淡调和,虚心实腹。
斋罢后、慎勿狂思,清本来 -
4.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
5.《满庭芳 赠文登小王先生》 元·马钰
身为环堵,重封重锁。
无著无漏无破。
闲里寻闲,闲中有闲功果。
常守常清常静,便独行、独坐独卧。 -
6.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
忆予初识子,子方髫而俊。
未能与深素,亦以私余润。
迈往不屑姿,良足驱鄙吝。
岁月既已多,肝胆两能印。 -
7.《次韵胡公权》 宋·戴复古
日用无非道,人心实在平。
果能行实学,何必问虚名。
草木随时态,江山无世情。
晚来溪雨歇,一段夕阳明。 -
8.《绍兴淳熙两朝内禅颂》 宋·曾丰
维尧则天,与天同大。
俯视九州,细于一芥。
挈以畀舜,超然自迈。
维舜则尧,与尧同高。 -
9.《访陶公旧宅》 唐·白居易
垢尘不污玉,灵凤不啄膻。
呜呼陶靖节,生彼晋宋间。
心实有所守,口终不能言。
永惟孤竹子,拂衣首阳山。 -
10.《访陶公旧宅》 唐·白居易
垢尘不污玉,灵凤不啄膻。
呜呼陶靖节,生彼晋宋间。
心实有所守,口终不能言。
永惟孤竹子,拂衣首阳山。 -
11.《望梅花·莫见他人长短》 宋·无名氏
莫见他人长短。
搜己过、不教自乱。
旧日心猿,元来意马,却唤醒渐驯羁绊。
澄心内观,炼就冲和,把凡胎抽换。 -
12.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·李伯玉
清时屏臣奸,琴瑟大更化。
四佞斥昕朝,一札颁丙夜。
明庭集孔鸾,清庙荐琼斚。
堂堂西山孙,藉藉少室价。 -
13.《芥浮阁二首》 明·郑胤骥
结庐翳城市,亦足成隐居。
耽寂乃非性,习贯亦晏如。
时有素心人,谈笑同草蔬。
且喜足莞簟,幸不碍图书。 -
14.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
饮酒可不病,自酌随浅深;处世可无患,惟勿欺此心。
此心实通天,一念天所临。
子能守吾言,可度豺虎林。 -
15.《柳梢青(山林堂席上以主人之意解嘲)》 宋·曾觌
品雅风流,端端正正,堪人怜惜。
因甚新来,眉儿不展,愁情如织。
倡条冶叶无情,犹为他、千思万忆。
据恁当初,真心实意,如何亏得。 -
16.《沁园春(寿竹窗兄)》 宋·陈著
吾竹窗兄,吾能评者,只将竹看。
是丹山佳气,胚月军茂直,嵩溪润脉,滋养清坚。
雪虐霜凌,风饕雨恶,撼顿侵欺今几年。
元无损,这虚心实节,却自依然。 -
17.《沁园春(寿竹窗兄)》 宋·陈著
吾竹窗兄,吾能评者,只将竹看。
是丹山佳气,胚月军茂直,嵩溪润脉,滋养清坚。
雪虐霜凌,风饕雨恶,撼顿侵欺今几年。
元无损,这虚心实节,却自依然。 -
18.《西江月·有欲难超老病》 元·尹志平
有欲难超老病,无情易变童颜。
虚心实腹六神安。
步步清凉彼岸。
九载能除四相,十年决到三山。
蓬壶阆苑恣游闲。
免却人间流转。 -
19.《西江月·非爱青山绿水》 元·尹志平
非爱青山绿水,惟图隐迹埋石。
粗衣粝食绝人情。
养就元初本柄。
气结神凝久视,虚心实腹长生。
一朝功满现三清。
此是男儿正性。 -
20.《句》 宋·焦炳炎
迹虽无地著,心实有天知。
一禽从不获,不敢范驱驰。