-
21.《题慈云寺僧院》 唐·李山甫
帝城深处寺,楼殿压秋江。
红叶去寒树,碧峰来晓窗。
烟霞生净土,苔藓上高幢。
欲问吾师语,心猿不肯降。 -
22.《吴·太史慈》 唐·孙元晏
圣德招贤远近知,曹公心计却成欺。
陈韩昔日尝投楚,岂是当归召得伊。 -
23.《题慈恩塔》 唐·荆叔
汉国山河在,秦陵草树深。
暮云千里色,无处不伤心。 -
24.《蜀王入大慈寺听讲(天复三年作)》 唐·贯休
玉节金珂响似雷,水晶宫殿步裴回。
只缘支遁谈经妙,所以许询都讲来。
帝释镜中遥仰止,魔军殿上动崔巍。 -
25.《和御制游慈恩寺》 唐·慈恩寺沙门
皇风扇祇树,至德茂禅林。
仙华曜日彩,神幡曳远阴。
绮殿笼霞影,飞阁出云心。
细草希慈泽,恩光重更深。 -
26.《和九月九日登慈恩寺浮图应制》 唐·赵彦伯
出豫垂佳节,凭高陟梵宫。
皇心满尘界,佛迹现虚空。
日月宜长寿,天人得大通。
喜闻题宝偈,受记莫由同。 -
27.《题慈溪张丞壁》 唐·方干
因君贰邑蓝溪上,遣我维舟红叶时。
共向乡中非半面,俱惊鬓里有新丝。
伫看孤洁成三考,应笑愚疏舍一枝。
貌似故人心尚喜,相逢况是旧相知。 -
28.《感皇恩(初任官所为慈闱寿)》 宋·赵孟坚
官小宦游初,清贫如旧。
小簇杯盘旋篘酒。
虽然微禄,不比他们丰厚。
也知惭愧是,皇恩受。
富贵千般,享之惟寿。
心地平时到头有。
摩挲铜狄,祝望比他长久。
鼎来荣贵待,通闺后。 -
29.《蓦山溪(初改官为慈闱寿)》 宋·赵孟坚
几年修绩,总待荣亲老。
每羡院南豪,向寿席、花花草草。
如今惭愧,微胜十年前,聊尔办,杯盘了,一对慈颜笑。
愿亲强健,绿鬓长长好。 -
30.《满江红(寿江古心母)》 宋·丁黼
某惶恐端拜申禀某官(称呼)。
某兹者共审庆集慈闱,时临诞节。
鹊巢载咏,知功行之弥深;鹤发双垂,真古今之希有。
某阻升堂而展拜,敢载酒以称觞。 -
31.《慈湖夹阻风》 宋·苏轼
捍索桅竿立啸空,篙师酣寝浪花中。
故应菅蒯知心腹,弱缆能争万里风。
此生归路愈茫然,无数青山水拍天。
犹有小船来卖饼,喜闻墟落在山前。 -
32.《大慈寺》 宋·叶清臣
佛陇光沉茂草平,树林犹作诵经声。
一心三观休分别,秋静山高海月明。 -
33.《抛球乐·道人心印悟来》 元·长筌子
道人心印悟来,自然惺洒。
这妙用、玄关造化,神功巧笔,今古难画。
见壶中、不夜春光,有锦绣、江山相亚。
处处花萼楼台,秀吐香风,高耸蟠桃架。 -
34.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
35.《丙寅岁秋再抵长松奉等慈师入城作诗记一时事》 宋·李薰
前来送师归,今日迎师去。
送迎我何劳,师乃困行路。
天公将归谁尤,耗释此下土。
一水祸未忘,旱势复如许。 -
36.《初及第归题净慈寺壁二绝》 宋·刘涣
梵刹仙都顯焕存,心心惟绍法王孙。
俗流不信空空理,将谓长生别有门。 -
37.《慈溪龙虎轩偶成》 宋·吕祖俭
年来世路转蹉跎,正大中庸论愈多。
出本无心归亦好,何须胸次自干戈。 -
38.《题芗氏慈节卷》 宋·罗珊
子甫七龄夫蚤世,独将慈节铸心肝。
含晖寸草流光远,天矢孤闱正气寒。
苦味灯前余粉胆,清风尘外振衿鞶。
悠悠甲子知无恙,看到恩深紫诰鸾。 -
39.《留别杨慈湖之鹅湖》 宋·沈焕
任地从天景孰真,何须向北定三辰。
天涯未遇蜃楼市,仙峤偏多采药人。
分手传资每歧路,知心讲道更情亲。
离亭信宿梅花驿,只恐霏霏雨雪频。 -
40.《赠大慈寺啸翁开士》 宋·史守之
挂锡云飞处,心闲境亦闲。
万缘空俗想,一钵饱松关。
身幻从兹化,风高未许攀。
繁华满眼底,付与水潺潺。