-
201.《碧云深(寓忆秦娥)》 宋·张辑
风凄凄。
井阑络纬惊秋啼。
惊秋啼。
凉侵好梦,月正楼西。
卷帘望月知心谁。
关河空隔长相思。
长相思。
碧云暮合,有美人兮。 -
202.《霜叶飞》 宋·沈唐
霜林凋晚,危楼迥,登临无限秋思。
望中闲想,洞庭波面,乱红初坠。
更萧索、风吹渭水。
长安飞舞千门里。 -
203.《杂兴(三首)》 明·陈汝言
秋风起兰皋,萧萧坠霜叶。
空庭坐无眠,清漏何时彻。
美人胡不来,慰我经年别。
相思复相思,中肠九回折。
¤ -
204.《山中待施少府》 明·王懋明
美人太古心,一见即倾倒。
自别梁溪花,相思长秋草。
缄书昨寓言,山中共论讨。
把袂虽有期,挂席苦不早。
凉月映桂林,夜思伤怀抱。 -
205.《筹思亭》 宋·王安石
昔人何计亦何思,许国忧民适此时。
寓兴中园为远趣,托名华榜有新诗。
数株碧柳苍苔地,一丈红蕖渌水池。
坐听楚谣知岁美,想衔杯酒问花期。 -
206.《燕子辞四首》 元·杨维桢
宜男草生春又归,美人春病减腰围。
何如使君堂前燕,将得春雏入幕飞。
燕子将雏春又深,不堪春思似秋心。
东郊春入车前景,荡子马蹄何处寻?燕子来时春雨香,燕子去时秋雨凉。 -
207.《刘林夫以诸公送行诗轴见示作此》 宋·李流谦
我思在何许,却立望高丘。
手持金错刀,美人不可求。
此意恐蹉跎,怅然生百忧。
嘉思乐循渚,泼泼不受钩。 -
208.《和徐榷院唐佐见寄七首》 宋·何梦桂
苒苒岁月晚,悠悠美人思。
皎皎在天月,娟娟落水涯。
相思何所寄,日莫折琼枝。
哀鸿翅翎短,苦为稻粱縻。
原言化为云,长与龙相随。 -
209.《相和歌辞·短歌行六首》 唐·顾况
城边路,今人犁田昔人墓。
岸上沙,昔时江水今人家。
今人昔人共长叹,四气相催节回换。
明月皎皎入华池, -
210.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
211.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。 -
212.《秋江月》 明·韩上桂
秋江月月在,秋江如可掇。
秦时曾照玉龙堆,汉世常穿金凤阙。
凤阙清辉映画楼,风生洲渚锦帆秋。
白云一去迷前浦,江水东回逐月流。 -
213.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
214.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
215.《听鹊寄家人》 宋·曾巩
鹊声喳喳宁有知,家人听鹊占归期。
物情固不等人事,尔意自惊思别离。
秋花粲粲正可爱,黄菊芙蓉开满枝。
春枫千树变颜色,远水静照红霞衣。 -
216.《侍御王公去饶饶之士民数千万人遮道攀辕又相》 宋·喻良能
东嘉老先生,文字继坡谷。
治饶如京兆,三王岂其族。
政成无一事,澹若处幽独。
追踪古循吏,清净非碌碌。 -
217.《相和歌辞·蛾眉怨》 唐·王翰
君不见宜春苑中九华殿,飞阁连连直如发。
白日全含朱鸟窗,流云半入苍龙阙。
宫中彩女夜无事,学凤吹箫弄清越。 -
218.《杂曲歌辞·出门行二首》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
219.《东山月下怀友人》 唐·窦群
东山多乔木,月午始苍苍。
虽殊碧海状,爱此青苔光。
高下灭华烛,参差启洞房。
佳人梦馀思,宝瑟愁应商。 -
220.《荆南赠别李肇著作转韵诗》 唐·王建
辉天复耀地,再为歌咏始。
素传学道徒,清门有君子。
文涧泻潺潺,德峰来垒垒。
两京二十年,投食公卿间。