-
221.《伤韦令孔雀词》 唐·王建
可怜孔雀初得时,美人为尔别开池。
池边凤凰作伴侣,羌声鹦鹉无言语。
雕笼玉架嫌不栖,夜夜思归向南舞。 -
222.《出门行》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
223.《蟋蟀诗》 唐·罗隐
顽飔毙芳,吹愁夕长。
屑戍有动,歌离吊梦。
如诉如言,绪引虚宽。
周隙伺榻,繁咽夤缘。 -
224.《登楼望月二首》 唐·刘辟
圆月当新霁,高楼见最明。
素波流粉壁,丹桂拂飞甍。
下瞰千门静,旁观万象生。
梧桐窗下影,乌鹊槛前声。 -
225.《宴柳毅诗》 唐·洞庭龙君
大天苍苍兮大地茫茫,人各有志兮何可思量。
狐神鼠圣兮薄社依墙,雷霆一发兮其孰敢当。
荷贞人兮信义长,令骨肉兮还故乡,永言惭愧兮何时忘。
上天配合兮生死有途,此不当妇兮彼不当夫。 -
226.《木兰花》 唐·许岷
小庭日晚花零落,倚户无聊妆脸薄。
宝筝金鸭任生尘,绣画工夫全放却¤
有时觑著同心结,万恨千愁无处说。 -
227.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
228.《燕赵多佳人》 两汉·佚名
燕赵多佳人,美者颜如玉。
被服罗裳衣,当户理清曲。
音响一何悲!
弦急知柱促。
驰情整巾带,沉吟聊踯躅。
思为双飞燕,衔泥巢君屋。 -
229.《绿头鸭》 宋·晁端礼
锦堂深,兽炉轻喷沈烟。
紫檀槽、金泥花面,美人斜抱当筵。
挂罗绶、素肌莹玉,近鸾翅、云鬓梳蝉。
玉笋轻拢,龙香细抹,凤凰飞出四条弦。 -
230.《水调歌头》 宋·王灼
台绝顶,望明月山二十里许,有怀美人,归作此词。
山附县郭,仲文居其下,公才居亦近之。
贾浪仙诗云:“长江飞鸟外,主簿跨驴归。
”又云:“长江频雨后,明月众星中。 -
231.《思佳客(竹西从人去数年矣,今得归,偶以此烦全美达之)》 宋·吕渭老
曾醉扬州十里楼。
竹西歌吹至今愁。
燕衔柳絮春心远,鱼入晴江水自流。
情渺渺,梦悠悠。
重寻罗带认银钩。
挂帆欲伴渔人去,只恐桃花误客舟。 -
232.《玉楼春(雪中无酒,清坐寒冷,承观使大尉与宾客酬唱谨和)》 宋·曾觌
江天暝色伤心目。
冻鹊争投林下竹。
四垂云幕一襟寒,片片飞花轻镂玉。
美人试按新翻曲。
点破舞群春草绿。
融尊侧倒也思量,清坐有人寒起粟。 -
233.《满江红(张总领□□生日六月十八日)》 宋·魏了翁
有美人兮,招不至、几回凝伫。
应只为、家山自好,不堪他顾。
忙里抽头真得计,闲中袖手看成趣。
念从前、出处总无心,天分付。 -
234.《满江红(张总领□□生日六月十八日)》 宋·魏了翁
有美人兮,招不至、几回凝伫。
应只为、家山自好,不堪他顾。
忙里抽头真得计,闲中袖手看成趣。
念从前、出处总无心,天分付。 -
235.《玉烛新(和方时父,并怀孙季蕃)》 宋·赵以夫
寒宽一雁落。
正万里相思,被渠惊觉。
春风字字吹香雪,唤起西湖盟约。
当时醉处,仿佛记、青楼珠箔。 -
236.《长相思令》 宋·谭意哥
旧燕初归,梨花满院,迤逦天气融和。
新晴巷陌,是处轻车骏马,禊饮笙歌。
旧赏人非,对佳时、一向乐少愁多。
远意沉沉,幽闺独自颦蛾。 -
237.《括摸鱼儿》 宋·林正大
泛松江、水遥山碧,清寒微动秋浦。
霜云霁色横无际,别鹄惊鸿无数。
朝又暮。
听牧笛长吹,隐隐渔榔度。 -
238.《感怀(二首)》 明·刘基
其 一
驱车出门去,四顾不见人。
回风卷落叶,翊翊带沙尘。
平原旷千里,莽莽尽荆槿。 -
239.《除放自石湖归苕溪》 宋·姜夔
美人台上昔欢娱,今日空台望五湖。
残雪未融青草死,苦无麋鹿过姑苏。
黄帽传呼睡不成,投稿细细激流冰。
分明旧泊江南岸,舟尾春风飐客灯。 -
240.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。