-
241.《桃胶香鬟歌》 明·陈伯康
深闺美人春睡起,侧倚银台注秋水。
鬅松两鬓雾半垂,欲下犀梳不能理。
春云暖雨桃胶香,调兰抹麝试新妆。
岂无膏沐污颜色,思此佳人日断肠。 -
242.《题钱塘送别图》 明·时铭
胥台怒挟鲸涛回,吴越中分天堑开。
青山两岸障云锦,瑶空万里春风来。
春风先到沙头柳,柳色鹅黄映春酒。
美人欲去暂停桡,折柳赠行重握手。 -
243.《梁父吟》 明·孙蕡
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
244.《荷花》 宋·秦观
方塘收雨脚,落日半遥岑。
芙蕖净娟娟,丽服抚翠衾。
无言意自远,欲渡秋水深。
缅怀平生人,对此讵可寻。 -
245.《听琴》 宋·陆游
疏帘曲槛苹风凉,细腰美人藕丝裳,绿藤水文穿矮床,玉指纤纤弹履霜。
高林莺啭日正长,幽涧泉鸣夜未央。
哀思不怨和而庄,有齐淑女礼自防。
世人但惑青楼倡,琵琶箜篌杂胡羌。
试听一曲醒汝狂,文姬指法传中郎。 -
246.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
247.《食荠糁甚美盖蜀人所谓东坡羹也》 宋·陆游
荠糁芳甘妙绝伦,啜来恍若在峨岷。
蓴羹下豉知难敌,牛乳抨酥亦未珍。
异味颇思修净供,秘方常惜授厨人。
午窗自抚膨脝腹,好住烟村莫厌贫。 -
248.《闻蛩有感》 宋·张耒
遥夜飞萤动秋思,独卧空山惊晚岁。
可堪六月已闻蛩,日暮咿咿响庭际。
关河多风气萧索,碧树先秋早摇落。
鸣机夜织常怨寒,白纻吴衫苦轻薄。 -
249.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
250.《汉宫春·梅萼知春》 宋·无名氏
梅萼知春,见南枝向暖,一朵初芳。
冰清玉丽,自然赋得幽香。
烟庭水榭,更无花、争染春光。
休谩说、桃夭杏冶,年年蝶闹蜂忙。 -
251.《和人雪意》 宋·梅尧臣
冻云低重野,远树昏未分。
朝来庭竹上,摵摵霰已闻。
扣门有兵吏,嘉命传相君。
趋合展熊席,卷幔飘炉熏。 -
252.《公度以余尝语洛中花品而此邦之人多不敢言花》 宋·梅尧臣
去年三月来吴中,欲拟看花无与从。
今年二月花偏早,发作无节雨与风。
前时晴明要寻赏,谓夸洛阳多不容。
我心岂是限南北,美好未必须深红。
姚黄魏品若尽有,春色定应天下空。
因君见赠又及此,莫怪还思涧水东。 -
253.《近有谢师厚寄襄阳柑子乃吴人所谓绿橘耳今王》 宋·梅尧臣
荆州持大橘,亦自名黄柑。
忽得洞庭美,气味何可参。
送生吴洲思,恨不羽翼南。 -
254.《岁晚书怀》 宋·白玉蟾
岁事忽婉娩,旅怀良尔悲。
风雾起无边,雨雪凄霏霏。
岂无销金帐,唱饮羊羔儿。
寄食他人门,屏息从所依。 -
255.《听赵琴士鸣弦》 宋·白玉蟾
我寻屏迹到猿啼,云满山前花满溪。
高峰壁立七十二,风生两腋天可梯。
炼师两鬓东风黑,绀天不流月光白。
檐牙咬雨昨已晴,松幄张空夜瑟瑟。 -
256.《思郑州陈知默因感其化去不得一识面》 宋·邵雍
美物须绝代,异人须不世。
造化生得成,谅亦非容易。
旷世耳可闻,同时目能视。
陈子同时人,奈何闻诸耳。 -
257.《冶春口号七首》 元·杨维桢
今年腊底无残雪,却是年前十日春。
骑马行春桥上路,密梅花发便撩人。
吴下逢春春思浓,不堪花发馆娃宫。
吴山青青吴水白,愁杀江南盛小丛。 -
258.《寄苏子美》 宋·韩维
暮登谯城上,延首望东道。
春风千里至,远思生怀抱。
故人客南楚,素节方自保。
黄鹄垂其翼,赤骥伏栈皂。 -
259.《述九颂·入辅》 宋·程公许
奫沦兮泽有水,渺莫窥兮涯涘。
鼓之雷兮嘘之风,沛万里兮流莫止。
潏涛澜兮泛东洋,张乾纳兮翕坤纪。
小观兮古今,贤运兮齐轨。 -
260.《访郭德甫》 宋·姚勉
美人在驹谷,久别良怀哉。
秋风天气清,特为斯人来。
踏月访清夜,岩扉肯予开。
弟兄俨相对,松竹间古梅。