-
41.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
42.《行路难·君不见天上星》 宋·李新
君不见天上星,万古耀虚碧。
岂意一夕间,堕地化为石。
物理变化无定端,谁保人心无改易。
忆妾东边采白蘋,郎骑白马渡江津。 -
43.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
44.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
45.《风流子(行乐)》 宋·谢懋
少年多行乐,方豪健、何处不嬉游。
记情逐艳波,暖香斜径,醉摇鞭影,扑絮青楼。
难忘是,笑歌偏婉娩,乡号得温柔。
娇雨娱云,旋宽衣带,剩风残月,都在眉头。 -
46.《金陵行送余局官》 元·王冕
李白题诗旧游处,桃花杨柳春无数。
六代衣冠委草莱,千官事业随烟雾。
大江西下秦淮流,石头寂寞围荒丘。
原田每每尽禾黍,青山不掩诸公羞。 -
47.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。 -
48.《虞美人·飞花自有牵情处》 宋·晏几道
飞花自有牵情处,不向枝边坠。
随风飘荡已堪愁,更伴东流流水、过秦楼。
楼中翠黛含春怨,闲倚阑干见。
远弹双泪惜香红,暗恨玉颜光景、与花同。 -
49.《三月三日期黄许二山人游览不至因寄》 明·张羽
曜灵无停机,四序互相更。
唯有暮春节,在昔重其名。
姬旦城洛邑,多士方来并。
羽觞随流波,逸语存遗声。 -
50.《木兰花慢·渺漳流东下》 元·元好问
渺漳流东下,流不尽,古今情。
记海上三山,云中双阙,当日南城。
黄星。
几年飞去,澹春阴、平野草青青。 -
51.《高阳台·桥影流虹》 清·朱彝尊
桥影流虹,湖光映雪,翠帘不卷春深。
一寸横波,断肠人在楼阴。
游丝不系羊车住,倩何人传语青禽?最难禁,倚遍雕阑,梦遍罗衾。 -
52.《一落索·欲寄相思情苦》 宋·陈允平
欲寄相思情苦。
倩流
红去。
满怀写不尽离愁,都化作、无情雨。
渺渺暮云春树。
淡烟横素。
夕阳西下杜鹃啼,怨截断、春归处。 -
53.《闺情》 唐·李白
流水去绝国,浮云辞故关。
水或恋前浦,云犹归旧山。
恨君流沙去,弃妾渔阳间。
玉箸夜垂流,双双落朱颜。
黄鸟坐相悲,绿杨谁更攀。
织锦心草草,挑灯泪斑斑。
窥镜不自识,况乃狂夫还。 -
54.《回郑家桥小酌复以临清流而赋诗为韵得流字》 宋·陈文蔚
愧我困法冗,因君得清游。
脱峰桃李场,墀彼林壑幽。
水光晚更碧,山色翠欲流。
诗情天万里,浩荡不可收。 -
55.《代寄情,楚词体》 唐·李白
君不来兮,徒蓄怨积思而孤吟。
云阳一去已远,隔巫山绿水之沉沉。
留馀香兮染绣被,夜欲寝兮愁人心。 -
56.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
57.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
58.《五言述德抒情诗一首四十韵献上杜七兄仆射相公(杜悰)》 唐·李商隐
帝作黄金阙,仙开白玉京。
有人扶太极,惟岳降元精。
耿贾官勋大,荀陈地望清。
旂常悬祖德,甲令著嘉声。 -
59.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
60.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。