-
1.《闻雁篇》 明·李士允
秋思人间正纷纷,秋声天外忽惊闻。
情类断猿悲落月,响如离鹤怨愁云。
怜渠南北无宁翼,天隅海曲传消息。
别去终期得再逢,归来颇似曾相识。 -
2.《宿黄土龛,五更闻子规》 宋·杨万里
通宵不睡睡方奇,梦里惊闻新子规。
秪是一声已肠断,况当三月落花时。
不论客子愁无那,便遣家人听亦悲。
归到江西归始了,江东归得未为归。 -
3.《桃源行》 唐·王维
渔舟逐水爱山春,两岸桃花夹古津。
坐看红树不知远,行尽青溪不见人。
山口潜行始隈隩,山开旷望旋平陆。
遥看一处攒云树,近入千家散花竹。 -
4.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
5.《新秋月夕,客有自远相寻者,作吴体二首以赠》 唐·陆龟蒙
风初寥寥月乍满,杉篁左右供馀清。
因君一话故山事,忆鹤互应深溪声。
云门老僧定未起,白阁道士遥相迎。 -
6.《君山》 宋·孙应威
君山盘结青云梯,堂高更觉天象低。
横江万顷莹玻璃,蓬瀛胜概从端倪。
几欲收拾归品题,分甘独令倦攀跻。
使君领客伫沙堤,指点淮浙分东西。 -
7.《次韵高要令刘湜峡山寺见寄》 宋·苏轼
新闻妙无多,旧学闲可束。
犹当隐季主,未遽逃梅福。
空肠吐馀思,静似蚕缀簇。
寸田结初果,秀若铜生绿。 -
8.《丁巳春言事四归和朱子云赐诗韵》 宋·姚勉
鲤鱼书来上谁字,斗牛光中湖海士。
梅花腊雪曾会面,桃李春风一弹指。
剥书得诗意雄杰,钟吕惊闻筝笛耳。
懦夫有闻气可作,奸谀未诛神已死。 -
9.《东屯月夜》 唐·杜甫
抱疾漂萍老,防边旧谷屯。
春农亲异俗,岁月在衡门。
青女霜枫重,黄牛峡水喧。
泥留虎斗迹,月挂客愁村。 -
10.《寄洺州李大夫》 唐·孟郊
自从蓟师反,中国事纷纷。
儒道一失所,贤人多在军。
鸟巢忧迸射,鹿耳骇惊闻。
剑折唯恐匣,弓贪不让勋。