-
201.《横江词其二》 唐·李白
海潮南去过浔阳。
牛渚由来险马当。
横江欲渡风波恶。
一水牵愁万里长。 -
202.《洞庭春色(并引)》 宋·苏轼
安定郡王以黄柑酿酒,谓之洞庭春色,色香味三绝,以饷其犹子德麟。
德麟以饮余,为作此诗。
醉后信笔,颇有沓拖风气。
二年洞庭秋,香雾长噀手。 -
203.《寄题潭帅王枢使佚老堂》 宋·范成大
孺子沧浪濯缨处,千载新堂来卜邻。
潦收无波彻底静,东湖之水堂中人。
蒙阳花谱胜洛下,竹西药阑来海濒。
新篁绿沉桂丹渥,岳立奇石苍苔皴。 -
204.《秋晚湖上》 宋·陆游
已过西成赛庙期,家家下麦不容迟。
夕阳遍野人归後,秋水生滩鹭集时。
灵药不治怀抱恶,好诗空益鬓毛衰。
从来未识苏司业,愁绝西风满酒旗。 -
205.《初春遣兴》 宋·陆游
闲愁长与病相依,晨起梳头感发稀。
春事鼎来风更恶,晨光已满雪犹飞。
江梅有恨论年别,旅雁无情计日归。
剩欲湖边踏青去,凭谁为解乱书围? -
206.《读香奁集诗戏效其体》 宋·陆游
金铺一闭几春风,咫尺心知万里同。
麝枕何曾禳梦恶,玉壼空解贮啼红。
画愁延寿丹青误,赋欠相如笔墨工。
一事目前差自慰,月明还似未央中。 -
207.《秋夜歌》 宋·陆游
书生白首无处著,病卧空斋夜萧索。
茶铛飕飕候汤熟,灯檠簌簌看烬落。
山童唤起已复倒,顾影自笑如孤鹤。
人言富贵堕骇机,一生穷愁正不恶。
架上故裘破见肘,床头残酒倾到脚。
问君何以鏖霜风,悠然卧听山城角。 -
208.《拒霜花》 宋·杨万里
木蕖何似水芙蕖?同个声名各自都。
风露商量借膏沐,燕脂深浅入肌肤。
唤回春色秋光里,饶得红妆翠盖无。
字曰拒霜浑不恶,却愁霜重要人扶。 -
209.《过招贤渡》 宋·杨万里
归船旧掠招贤渡,恶滩横将船阁住。
风吹日炙衣满沙,妪牵儿啼投店家。
一生憎杀招贤柳,一生爱杀招贤酒。
柳曾为我碍归舟,酒曾为我消诗愁。 -
210.《写怀寄献枢密太尉》 宋·宋祁
仆本草茅人,守植自有素。
偶与力运偕,牵丝及荣路。
矢将保独行,安敢邀诡遇。
朝跻绿雾阁,夕舍金马署。 -
211.《侨居二首》 宋·宋祁
抱病苦幽忧,都城困倦游。
身抛秃翁版,言入稗家流。
世路风波恶,天涯日月遒。
危心正无泊,持底喻穷愁。 -
212.《祗役邻郡道中晓发》 宋·宋祁
故园回眼隔云罗,野马征尘拂袂过。
息影有时悲恶木,回车无暇避朝歌。
风号万响天衢籁,山矗千头佛国螺。
游子行行归计晚,庾心一寸奈愁何。 -
213.《将归叶先寄明复季常》 宋·黄庭坚
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。 -
214.《送噩长老》 元·王冕
张公洞口云翻海,扬子江头雪打球。
君去兴怀殊不恶,我行风雨奈何愁。
疏狂久负刘伶榼,飘薄空余季子裘。
直待明年二三月,看花骑马过中州。 -
215.《春雪》 宋·欧阳修
逗晓风声恶,褰帘雪势斜。
应怜未归客,故勒欲开花。
病思寒添睡,春愁梦在家。
谁能慰寂寞,惟有酒如霞。 -
216.《和圣俞聚蚊》 宋·欧阳修
颓阳照穷巷,暑退凉风生。
夫子卧环堵,振衣步前楹。
愁烟四邻起,鸟雀喧空庭。
余景蔼欲昏,众蚊复薨薨。 -
217.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
218.《庭草》 宋·王令
平时已多病,春至更蹉跎。
恶土种花少,东风生草多。
客愁浑寄泪,野思不堪歌。
独有诗心在,时时一自哦。 -
219.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春兴未收,愿春慈造少迟留。
既称好事愁花老,须与多情秉烛游。
酒里功劳闲汗马,诗中罪过静风流。
东君不奈人嘲戏,僝僽花枝恶未休。 -
220.《春水长吟》 宋·邵雍
春在水自渌,春归渌遂休。
清非不逮渌,春奈胜于秋。
渌向阳中得,清於冷上求。
加於清一等,用是渌为优。