-
161.《同孙祖仁王平甫游蒋山作》 宋·王令
山形郁盘陀,石路随直纡。
荫松坐兴长,饮泉百烦除。
忆望江上楼,采翠横晴虚。
爱之不能去,取席卧与俱。 -
162.《挽晁恭道侍郎二首》 宋·曾几
往日趋金马,中年剖玉麟。
论思贰卿事,歌咏别都民。
久矣穷诸妄,归欤契一真。
东园尊俎地,俯仰迹成陈。 -
163.《三次苏字韵》 宋·曾几
陶诗虽瘠元非枯,确论近出眉山苏。
君诗不赠世作者,以暗投我如投珠。
鄙人摹写不成就,妄指画狗为於菟。
安得才似柳刺史,好辞玉佩鸣琼琚。 -
164.《牵牛织女》 宋·文同
桂阳有仙人,姓成名武丁。
朝为堕人世,人惟识其形。
一日语其弟,吾将返青冥。
乃曰此七夕,上天呼群灵。 -
165.《秋居览景因感所事》 宋·文同
閒居闭穷巷,拙者诚所宜。
掩书坐前楹,默与天理期。
是时新雨收,物物含秋姿。
疏檐正残日,曲几方凉颸。 -
166.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
167.《书皇极经世后》 宋·邵雍
朴散人道立,法始乎羲皇。
岁月易迁革,书传难考详。
二帝启禅让,三王正纪纲。
五伯仗形胜,七国争强梁。 -
168.《毛头吟》 宋·邵雍
忧国心深为爱君,爱君须更重於身。
口中讲得未必是,手里做成方始真。
妄意动时难照物,俗情私处莫知人。
厚诬天下凶之甚,多少英才在下尘。 -
169.《金玉吟》 宋·邵雍
良金美玉信难偕,好物其来最受埋。
盗跖免兵非积善,仲尼无土反成猜。
中孚既若须为信,无妄因何却有灾。
莫若致之为外事,心源可乐是昭回。 -
170.《晓物吟》 宋·邵雍
晓物情人为晓事,知时态者号知人。
知人浅后却成害,晓事过归还不淳。
铅锡点金终是假,丹青画马妄求真。
奈何近世人多爱,恶紫之心殊未申。 -
171.《饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明十六》 宋·晁补之
王道无偏党,此语闻诸经。
高贤如大海,亦以众流成。
文饶叹维州,刀锯人所更。
相如后私怨,此语惊秦庭。
小人虑事疏,妄意盐车鸣。
安得如江酒,洗我尘垢情。 -
172.《次韵子瞻和渊明饮酒二十首》 宋·苏辙
诸妄不可赖,所赖惟一真。
内欲求性命,油然反清淳。
外将应物化,致一常日新。
商於四父老,携手初逃秦。 -
173.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。 -
174.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
人生本无有,众幻妄聚耳。
手足非吾亲,何况妻与子。
偶来似可乐,强作室家喜。
忽去未免悲,欣成要矜毁。 -
175.《唐修撰义问挽词二首》 宋·苏辙
家风台柏老,遗直故依然。
节见南迁後,神凝未瞑前。
临民旧有法,训子适成篇。
九转今犹在,参同岂妄传。 -
176.《次韵李公择以惠泉答章子厚新茶二首》 宋·苏辙
无锡铜瓶手自持,新芽顾渚近相思。
故人赠答无千里,好事安排巧一时。
蟹眼煎成声未老,兔毛倾看色尤宜。
枪旗携到齐西境,更试城南金线奇。 -
177.《送葆光蹇师游庐山》 宋·苏辙
建城市中有狂人,纵酒骂市无与亲。
敲门访我何逡巡,头蓬面垢气甚真。
截河引水登昆仑,下洗尺宅骨髓匀。
告我入室要自门,仙翁道师岂遗群。 -
178.《将筑南屋借功田家》 宋·苏辙
先人敞庐寄西南,不归三纪今何堪。
卜营菟裘阅岁三,西成黍豆余石甔。
借功田家并钁杴,农事未起来不嫌。
并遣浮客从丁男,芒鞋秃巾短後衫。 -
179.《次韵侯宣城叠嶂楼双溪阁长篇》 宋·苏辙
作官如负担,一负当且驰。
不知息肩处,妄问道远迩。
我乘章江流,却入宛溪水。
舍舟陟崔嵬,行路极旬已。 -
180.《桐树》 宋·曾巩
弃地瓦砾间,兹桐偶谁树。
忆见拥西墙,俄成划烟雾。
得时花弃鲜,照影清泉助。
当轩蔽赤日,对卧醒百虑。