-
1.《扫地》 唐·齐己
日日扫复洒,不容纤物侵。
敢望来客口,道似主人心。
蚁过光中少,苔依润处深。
门前亦如此,一径入疏林。 -
2.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
3.《皇甫岳云溪杂题五首·萍池》 唐·王维
春池深且广,会待轻舟回。
靡靡绿萍合,垂杨扫复开。 -
4.《闻枭》 宋·陆游
两忘尧桀自心平,此念胡为扫复生?幸是安眠无一事,苦怜莺语恶枭声。
-
5.《重阳近矣风雨骤至诵邠老满城风雨近重阳之句》 宋·赵蕃
好诗不在多,自足传不朽。
池塘生春草,余句世无取。
诗家黄州潘,苏黄逮师友。
六义极渊源,一贯相授受。 -
6.《流夜郎半道承恩放还,兼欣克复之美书怀示息秀才》 唐·李白
黄口为人罗,白龙乃鱼服。
得罪岂怨天,以愚陷网目。
鲸鲵未翦灭,豺狼屡翻履。
悲作楚地囚,何日秦庭哭。 -
7.《流夜郎半道承恩放还,兼欣克复之美书怀示息秀才》 唐·李白
黄口为人罗,白龙乃鱼服。
得罪岂怨天,以愚陷网目。
鲸鲵未翦灭,豺狼屡翻履。
悲作楚地囚,何日秦庭哭。 -
8.《复游浯溪》 唐·元友让
昔到才三岁,今来鬓已苍。
剥苔看篆字,薙草觅书堂。
引客登台上,呼童扫树旁。
石渠疏拥水,门径劚丛篁。
田地潜更主,林园尽废荒。
悲凉问耆耋,疆界指垂杨。 -
9.《花犯(旧催雪词,苦不甚佳,因复作此)》 宋·刘辰翁
海山昏,寒云欲下,低低压吹帽。
平沙浩浩。
想关塞无烟,时动衰草。
苏郎卧处愁难扫。 -
10.《水调歌头(舟回平望,久之过乌戍、值雨少憩,向晚复晴,再用韵赋二首)》 宋·葛郯
帆腹饱天际,树发渺云头。
翠光千顷,为谁来去为谁留。
疑是吴宫西子,淡扫修眉一抹,妆罢玉奁秋。
中流送行客,却立望层楼。