-
41.《使君领客访湖庄分简斋茂林当日映群贤之句得》 宋·曹彦约
风流人物总能文,洗我榛芜久离群。
意气扫除投老障,浩歌惊起住山云。
风迎小队春三月,天与湖庄景十分。
七子赋诗皆宠武,刳肠犹不报殷勤。 -
42.《送崔吉甫外刺安康分韵得客字》 宋·程公许
崔郎神骏如天马兮来西极,霜蹄蹴踏汗流赤。
不令长楸嘶风扈属车,亦合交河涉冰摧蔽敌魄。
世无善御如王忍受,可能帖耳受鞭策。
栈云嵯峨汉江碧,一眼长淮天不隔。 -
43.《癸卯制参黎用之为八仙领客和韵》 宋·李曾伯
扑面惊埃扫不开,都忘柳色暗章台。
偏饶玳席嘉宾乐,特遣瑶池仙子来。
自分铁心徒自苦,相逢玉兔莫相陪。
樽前休讶清香少,待约琼花共一杯。 -
44.《扫蜜》 宋·方岳
须密之人去其国,尽以族行无敢逸。
缀如垂瘤大如囊,低压山墙於我室。
秦人逐客真少恩,客来须看春正酣。
咄嗟已办四山壁,正对桃李开茅庵。 -
45.《河南扫松访古胜寺不遇主僧》 宋·李昴英
主僧走城磨驴儿,廊僧闭门缩头龟。
长发行者披鹑衣,沦我苦茗行相随。
禅床破簟客自展,急呼苍头挥大扇。
卧到夕阳暑力软,归趁潮平柁流转。 -
46.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
自我来溧阳,四见木叶秋。
泮宫久敝漏,量力完且修。
幸然土木备,及此工役休。
巍巍大成殿,势与邹鲁侔。 -
47.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
游子悲凜秋,秋尽行当冬。
雨露变霜雪,寒色日以浓。
岂无紫绮裘,绽裂谁与缝。
不如早还家,山林专素封。 -
48.《秋夜冥客歌》 宋·董嗣杲
宾从齐声歌提壶,有酒在樽殽在厨。
秋高广寒桂子落,时零金粟成泥涂。
秋空月露炯冰玉,情深莫出南山屋。
自驻南山持酒户,愁人惊糁陶家菊。
花枝易空人易老,人生安得无丑好。
只须傲兀醉乾坤,人老花空如电扫。 -
49.《炎十世先陇在婺源不归拜扫者九年清明有感遂》 宋·王炎
九陌黄尘里,不知桃李开。
匆匆春又过,逐逐老相催。
浮脆身如露,纷华念已灰。
松楸无恙否,久客盍归来。 -
50.《林诒书自京师至携登扫叶楼》 近代·陈三立
看遍西山红叶来,江南霜气静楼台。
闲驱疲马寻钟起,晴拂群鹰倚槛才。
堞影参差浮积水,车音迤逦荡长雷。
寒围高竹茶瓯洁,残客犹邀万壑陪。 -
51.《客友》 宋·项安世
君为閒客过岂朝,我车日过南湖桥。
听君论诗发幽秘,问君索酒浇岧峣。
谁将君赋告天子,武皇夜唤相如起。
明朝车马满街来,从此相望隔湖水。 -
52.《归自越避寇海滨寒食不得祭扫》 宋·林景熙
持酒无因洒墓松,禽声花色惨东风。
去年此日身为客,及到乡山又客中。 -
53.《送客还山》 明·张羽
乍见即言还,望云归远山。
舟行白鸟外,路出绿阴间。
邻父开松径,家童扫竹关。
世途方扰扰,谁复似君闲。 -
54.《扫径》 宋·晁公溯
扫径通春屐,开林启夕扉。
浮鸥避人去,轻燕引雏飞。
尊俎深留客,风尘渐息机。
不妨坐至晚,少待月同归。 -
55.《扫径》 宋·郭印
阴森百亩林,所向无不好。
俗客岂曾来,幽处通蓬岛。
一色尽琅玕,坚润真可宝。
天风时脱叶,满径堆残槁。
适然宾客至,课奴先痛扫。
要使吾心净,置之勿复道。 -
56.《和扫破庵塔二首》 宋·释心月
平林风静坞云轻,一掬寒泉荐客情。
会与此山重有约,何妨一日一经行。 -
57.《客好》 宋·舒岳祥
薄田岁罕收,柴门客多好。
车辙处厉趣,蒿莱不须扫。
邻家知客到,亦复馈梨枣。
酒尽当复沽,言论自颠倒。
万事皆可谈,慎忽谈世道。 -
58.《翠陪方何诸人后庵谢客纪事》 宋·王洋
后山客馆报聘礼,野寺僧瓯当酒茶。
云未散屯知候雨,溪唯贪涨不容沙。
草间翁仲今尘迹,雪后江梅是故花。
一扫穷愁无不足,方知谋醉是生涯。 -
59.《长干行二首》 唐·李白
妾发初覆额,折花门前剧。
郎骑竹马来,绕床弄青梅。
同居长干里,两小无嫌猜。
十四为君妇,羞颜未尝开。 -
60.《杂曲歌辞·夜寒吟》 唐·鲍溶
九衢金吾夜行行,上宫玉漏遥分明。
霜飙乘阴扫地起,旅鸿迷雪绕枕声,远人归梦既不成。
留家惜夜欢心发,