-
41.《仲咸以多编成商於唱和集以二十韵诗相赠依韵》 宋·王禹偁
诗战虽非敌,吟多偶自编。
齐强侵北鄙,许败守东偏。
犹恨多虚日,何妨且系年。
龙媒难趁逐,驽驾赖驱牵。 -
42.《送方蒙仲赴辟江图分韵得既字》 宋·刘克庄
昔忝玉麟招,主君解衣衣。
于时事会来,中原方鼎沸。
封侯命大谬,更仆谈未既。
俯仰四十年,岁月堪累欷。 -
43.《放慵》 宋·陈与义
暖日薰杨柳,浓春醉海棠。
放慵真有味,应俗苦相妨。
宦拙从人笑,交疏得自藏。
云移稳扶杖,燕坐独焚香。 -
44.《自谓》 宋·白玉蟾
造物果小儿,可得问天公。
一生贫到骨,万感悲填胸。
形神本尘坌,身世相羁笼。
安得骑玉鳌,眇然追冥鸿。 -
45.《上清宫方丈后亭》 宋·白玉蟾
三四声猿叫落月,六七竿竹呼起风。
夜静无人知此味,还他方丈拙庵翁。 -
46.《赋园中所有十首》 宋·苏辙
萱草朝始开,呀然黄鹄觜。
仰吸日出光,口中烂如绮。
纤纤吐须鬣,冉冉随风哆。
朝阳未上轩,粲粲幽闲女。 -
47.《次韵柳子玉谪官寿春舟过宛丘见寄二首》 宋·苏辙
局冷曾非簿领迷,幽居浑似未官时。
忽闻客至惊还喜,出见泥深笑不知。
谋拙未能忧岁计,身闲聊可饱晨炊。
行舟借问何匆草,淮口无潮月正亏。 -
48.《茅亭闲坐》 宋·曾巩
荆门常昼掩,不必云山深。
岂敢尚孤绝,自能收寸心。
草萌被远径,鸟语变乔林。
散帙味新趣,鸣絃叹余音。 -
49.《七月一日休假作》 宋·曾巩
初秋尚苦暑,归沐乃君恩。
地闲少来客,日晏犹闭门。
家乏念藜藿,开颜无一樽。
况复辞貌拙,敢随车马奔。 -
50.《次韵答和乐道侍读给事》 宋·韩维
岁丰讼滋简,拙守容晏眠。
起来视云景,春意亦已鲜。
驱车望南城,精庐屹当前。
华堂坐沈邃,迟日步暄妍。 -
51.《李仁父寄茯苓酥赋长句谢之》 宋·张栻
岷峨山中千岁松,枝虬干直摩青空。
雪霜剥落中不槁,膏液下与灵泉通。
龟跧凫伏自磊碕,金坚玉洁仍丰融。
篝明夜取喜得隽,煮鼎朝听如吟风。 -
52.《贻家弟》 宋·李新
但知四壁有连珠,底事虚名更拙图。
一{左豆右斗}病予犹百首,十年笑尔拙三都。
霜风入颊休惊冷,瓦碗无油愿急呼。
世上舌根皆识味,满倾终是爱醍醐。 -
53.《广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤津遇灰藤则浊吐出一》 宋·郑刚中
海风票勿树如幢,风吹树颠结槟榔。
贾胡相衔浮巨舶,动以百斛输官场。
官场出这不留积,布散仅足资南方。
闻其入药破痃癖,铢两自可攻腹肠。 -
54.《和舍弟简公序》 宋·李弥逊
百计疏慵一味闲,杖藜无日不寻山。
着鞭每到羲皇上,杖履欣同季孟间。
雨步思君劳远梦,七言惊我动衰颜。
定无戛玉酬人句,拙速应胜隔岁还。 -
55.《和谢吏部铁字韵三十四首·自叙三首》 宋·邓肃
恶声不入伯夷耳,严陵拂袖钓寒水。
古来豪杰例幽居,佩{革遂}肯随舟人子。
造化炉中忽为人,笑笑随缘又何嗔。
细语粗言俱入妙,醉中不必更陶真。 -
56.《寄魏相之》 宋·冯时行
胡尘涨中州,大雅欲陵替。
遮眼惟甲兵,开口无丁字。
君从何方来,落落清庙器。
岂觅佳吏部,惠然枉轮驷。 -
57.《简单令》 宋·胡寅
十月絺无斁,中冬木尚荣。
原为寒玉佩,思灌阆风清。
之子牛刀暇,寻余兔径行。
已携从事至,旋觉大庖盈。 -
58.《又和谢良辅惠箭筍》 宋·吴芾
卜得幽居山绕屋,四围景物何纷郁。
门前掩映百垂杨,墙里回环万修竹。
风来花气竞薰人,日出鸟声浑满谷。
檐前花树尽堪攀,砌下清泉常可掬。 -
59.《同游公玉伯氏季氏游水陆院濯缨阁以清斯濯缨》 宋·李流谦
积雨泥断道,扶筇将何之。
愁蹲寡情味,窜壁如蝇痴。
朝暾惠新晴,仟风起衰萎。
振衣欲有诣,扣扉适相期。 -
60.《自离芜湖多阻风是日早次雁汊风顺亟驾帆以行》 宋·李流谦
九牛可倒曳,兼旬逆风里。
老来砚笔衰,文思每如此。
篙儿疲晚牵,赤日汗流趾。
峻阪有疾圆,秃羽无纵矢。