-
221.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
222.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
223.《九成宫》 唐·杜甫
苍山入百里,崖断如杵臼。
曾宫凭风回,岌嶪土囊口。
立神扶栋梁,凿翠开户牖。
其阳产灵芝,其阴宿牛斗。 -
224.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
225.《寄题江外草堂(梓州作,寄成都故居)》 唐·杜甫
我生性放诞,雅欲逃自然。
嗜酒爱风竹,卜居必林泉。
遭乱到蜀江,卧疴遣所便。
诛茅初一亩,广地方连延。 -
226.《寄题江外草堂(梓州作,寄成都故居)》 唐·杜甫
我生性放诞,雅欲逃自然。
嗜酒爱风竹,卜居必林泉。
遭乱到蜀江,卧疴遣所便。
诛茅初一亩,广地方连延。 -
227.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
228.《寄从孙崇简》 唐·杜甫
嵯峨白帝城东西,南有龙湫北虎溪。
吾孙骑曹不骑马,业学尸乡多养鸡。
庞公隐时尽室去,武陵春树他人迷。
与汝林居未相失,近身药裹酒长携。
牧竖樵童亦无赖,莫令斩断青云梯。 -
229.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
230.《绝句漫兴九首》 唐·杜甫
隔户杨柳弱袅袅,恰似十五女儿腰。
谓谁朝来不作意,狂风挽断最长条。
手种桃李非无主,野老墙低还似家。
恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。 -
231.《三绝句》 唐·杜甫
楸树馨香倚钓矶,斩新花蕊未应飞。
不如醉里风吹尽,可忍醒时雨打稀。
门外鸬鹚去不来,沙头忽见眼相猜。
自今已后知人意,一日须来一百回。
无数春笋满林生,柴门密掩断人行。
会须上番看成竹,客至从嗔不出迎。 -
232.《别房太尉墓》 唐·杜甫
他乡复行役,驻马别孤坟。
近泪无干土,低空有断云。
对棋陪谢傅,把剑觅徐君。
唯见林花落,莺啼送客闻。 -
233.《自阆州领妻子却赴蜀山行三首》 唐·杜甫
汩汩避群盗,悠悠经十年。
不成向南国,复作游西川。
物役水虚照,魂伤山寂然。
我生无倚著,尽室畏途边。 -
234.《过故斛斯校书庄二首》 唐·杜甫
此老已云殁,邻人嗟亦休。
竟无宣室召,徒有茂陵求。
妻子寄他食,园林非昔游。
空馀繐帷在,淅淅野风秋。 -
235.《峡口二首》 唐·杜甫
峡口大江间,西南控百蛮。
城欹连粉堞,岸断更青山。
开辟多天险,防隅一水关。
乱离闻鼓角,秋气动衰颜。 -
236.《送李九贬南阳》 唐·钱起
玉柱金罍醉不欢,云山驿道向东看,鸿声断续暮天远,柳影萧疏秋日寒。
霜降幽林沾蕙若,弦惊翰苑失鸳鸾。
秋来回首君门阻,马上应歌行路难。 -
237.《变律(本十九首,今存三首)》 唐·苏涣
日月东西行,寒暑冬夏易。
阴阳无停机,造化渺莫测。
开目为晨光,闭目为夜色。
一开复一闭,明晦无休息。 -
238.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
239.《酬普选二上人期相会见寄》 唐·严维
本意宿东林,因听子贱琴。
遥知大小朗,已断去来心。
夜静溪声近,庭寒月色深。
宁知尘外意,定后便成吟。 -
240.《大茅岭东新居忆亡子从真》 唐·顾况
谷鸟犹呼儿,山人夕沾襟。
怀哉隔生死,怅矣徒登临。
东门忧不入,西河遇亦深。
古来失中道,偶向经中寻。