-
241.《酬唐起居前后见寄二首》 唐·顾况
愁人空望国,惊鸟不归林。
莫话弹冠事,谁知结袜心。
霜凋树吹断,土蚀剑痕深。
欲作怀沙赋,明时耻自沉。 -
242.《听早蝉歌》 唐·耿湋
蝉鸣兮夕曛,声和兮夏云。
白日兮将短,秋意兮已满。
乍悲鸣兮欲长。
犹嘶涩兮多断。 -
243.《慈恩寺残春》 唐·耿湋
双林花已尽,叶色占残芳。
若问同游客,高年最断肠。 -
244.《送饯从叔辞丰州幕归嵩阳旧居》 唐·卢纶
白须宗孙侍坐时,愿持寿酒前致词。
致词何所拟?愿自边城始。
边城贵者李将军,战鼓遥疑天上闻。
屯田布锦周千里,牧马攒花溢万群。 -
245.《春日题杜叟山下别业》 唐·卢纶
白鸟群飞山半晴,渚田相接有泉声。
园中晓露青丛合,桥上春风绿野明。
云影断来峰影出,林花落尽草花生。
今朝醉舞同君乐,始信幽人不爱荣。 -
246.《会稽东小山》 唐·陆羽
月色寒潮入剡溪,青猿叫断绿林西。
昔人已逐东流去,空见年年江草齐。 -
247.《山中访道者(一作入白芝溪寻黄尊师)》 唐·于鹄
触烟入溪口,岸岸唯柽栎。
其中尽碧流,十里不通屐。
出林山始转,绝径缘峭壁。
把藤借行势,侧足凭石脉。 -
248.《山中访道者(一作入白芝溪寻黄尊师)》 唐·于鹄
触烟入溪口,岸岸唯柽栎。
其中尽碧流,十里不通屐。
出林山始转,绝径缘峭壁。
把藤借行势,侧足凭石脉。 -
249.《送严侍御》 唐·武元衡
巴檄故人去,苍苍枫树林。
云山千里合,雾雨四时阴。
峡路猿声断,桃源犬吠深。
不须贪胜赏,汉节待南侵。 -
250.《酬陆四十楚源春夜宿虎丘山对月寄梁四敬之兼见贻之作》 唐·权德舆
东风变蘅薄,时景日妍和。
更想千峰夜,浩然幽意多。
蕙香袭闲趾,松露泫乔柯。
潭影漾霞月,石床封薜萝。 -
251.《祗命赴京,途次淮口,因书所怀》 唐·权德舆
弱植素寡偶,趋时非所任。
感恩再登龙,求友皆断金。
彪炳睹奇采,凄锵闻雅音。
适欣佳期接,遽叹离思侵。 -
252.《离合诗赠张监阁老(一作以离合诗赠秘书监张荐)》 唐·权德舆
黄叶从风散,暗嗟时节换。
忽见鬓边霜,勿辞林下觞。
躬行君子道,身负芳名早。
帐殿汉官仪,巾车塞垣草。
交情剧断金,文律每招寻。
始知蓬山下,如见古人心。 -
253.《长城闻笛》 唐·杨巨源
孤城笛满林,断续共霜砧。
夜月降羌泪,秋风老将心。
静过寒垒遍,暗入故关深。
惆怅梅花落,山川不可寻。 -
254.《寄江州白司马》 唐·杨巨源
江州司马平安否,惠远东林住得无。
湓浦曾闻似衣带,庐峰见说胜香炉。
题诗岁晏离鸿断,望阙天遥病鹤孤。
莫谩拘牵雨花社,青云依旧是前途。 -
255.《和杜中丞西禅院看花》 唐·杨巨源
一林堆锦映千灯,照眼牵情欲不胜。
知倚晴明娇自足,解将颜色醉相仍。
好风轻引香烟入,甘露才和粉艳凝。 -
256.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
257.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
258.《和崔舍人咏月二十韵》 唐·韩愈
三秋端正月,今夜出东溟。
对日犹分势,腾天渐吐灵。
未高烝远气,半上霁孤形。
赫奕当躔次,虚徐度杳冥。 -
259.《许州途中》 唐·欧阳詹
秦川行尽颍川长,吴江越岭已同方。
征途渺渺烟茫茫,未得还乡伤近乡。
随萍逐梗见春光,行乐登台斗在旁。
林间啼鸟野中芳,有似故园皆断肠。 -
260.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。