-
301.《送蜀客》 唐·张祜
楚客去岷江,西南指天末。
平生不达意,万里船一发。
行行三峡夜,十二峰顶月。
哀猿别曾林,忽忽声断咽。 -
302.《夜雨》 唐·张祜
霭霭云四黑,秋林响空堂。
始从寒瓦中,淅沥断人肠。
愁肠方九回,寂寂夜未央。 -
303.《富阳道中送王正夫》 唐·张祜
析析上荒原,霜林赤叶翻。
孤帆天外出,远戍日中昏。
摘橘防深刺,攀萝畏断根。
何堪衰草色,一酌送王孙。 -
304.《题杭州孤山寺》 唐·张祜
楼台耸碧岑,一径入湖心。
不雨山长润,无云水自阴。
断桥荒藓涩,空院落花深。
犹忆西窗月,钟声在北林。 -
305.《送蜀客》 唐·张祜
楚客去岷江,西南指天末。
平生不达意,万里船一发。
行行三峡夜,十二峰顶月。
哀猿别曾林,忽忽声断咽。 -
306.《夜雨》 唐·张祜
霭霭云四黑,秋林响空堂。
始从寒瓦中,淅沥断人肠。
愁肠方九回,寂寂夜未央。 -
307.《富阳道中送王正夫》 唐·张祜
析析上荒原,霜林赤叶翻。
孤帆天外出,远戍日中昏。
摘橘防深刺,攀萝畏断根。
何堪衰草色,一酌送王孙。 -
308.《题杭州孤山寺》 唐·张祜
楼台耸碧岑,一径入湖心。
不雨山长润,无云水自阴。
断桥荒藓涩,空院落花深。
犹忆西窗月,钟声在北林。 -
309.《秋日》 唐·裴夷直
六眸龟北凉应早,三足乌南日正长。
常记京关怨摇落,如今目断满林霜。 -
310.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
311.《题池州弄水亭》 唐·杜牧
弄水亭前溪,飐滟翠绡舞。
绮席草芊芊,紫岚峰伍伍。
螭蟠得形势,翚飞如轩户。
一镜奁曲堤,万丸跳猛雨。 -
312.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
313.《题池州弄水亭》 唐·杜牧
弄水亭前溪,飐滟翠绡舞。
绮席草芊芊,紫岚峰伍伍。
螭蟠得形势,翚飞如轩户。
一镜奁曲堤,万丸跳猛雨。 -
314.《秋梦》 唐·杜牧
寒空动高吹,月色满清砧。
残梦夜魂断,美人边思深。
孤鸿秋出塞,一叶暗辞林。
又寄征衣去,迢迢天外心。 -
315.《赠萧炼师》 唐·许浑
曾试昭阳曲,瑶斋帝自临。
红珠络绣帽,翠钿束罗襟。
双阙胡尘起,千门宿露阴。
出宫迷国步,回驾轸皇心。 -
316.《即目》 唐·李商隐
地宽楼已迥,人更迥于楼。
细意经春物,伤酲属暮愁。
望赊殊易断,恨久欲难收。
大势真无利,多情岂自由。 -
317.《写意》 唐·李商隐
燕雁迢迢隔上林,高秋望断正长吟。
人间路有潼江险,天外山惟玉垒深。
日向花间留返照,云从城上结层阴。
三年已制思乡泪,更入新年恐不禁。 -
318.《即日》 唐·李商隐
桂林闻旧说,曾不异炎方。
山响匡床语,花飘度腊香。
几时逢雁足,著处断猿肠。
独抚青青桂,临城忆雪霜。 -
319.《即目》 唐·李商隐
地宽楼已迥,人更迥于楼。
细意经春物,伤酲属暮愁。
望赊殊易断,恨久欲难收。
大势真无利,多情岂自由。 -
320.《写意》 唐·李商隐
燕雁迢迢隔上林,高秋望断正长吟。
人间路有潼江险,天外山惟玉垒深。
日向花间留返照,云从城上结层阴。
三年已制思乡泪,更入新年恐不禁。