-
101.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
102.《吴传朋游丝书》 宋·王之望
鸟迹既茫昧,文字几变更。
达者擅所长,各就一世名。
众体森大备,造化无留情。
独此游丝法,千古祠未呈。 -
103.《松石歌寿皇太子殿下》 宋·姜特立
万生总总各殊廪,中间变化通希夷。
大椿一万八千岁,蟠桃结实千年期。
虽云阅世最久远,要自与物同推移。
不如长松老为石,仙家旧家尤环奇。 -
104.《用前韵赠高持一》 宋·章甫
全身当作冥飞鸿,无心要似云行空。
逢人未用青白眼,与世不妨牛马风。
暇日出门聊散步,雪晴爱此山无数。
骨寒那得使鬼钱,肠枯漫索惊人句。 -
105.《丹青歌赠王春阳用其神丹歌韵》 宋·方回
世上若无钟子期,破琴勿为俗子嗤。
人间亦有王昭君,奈何众女嫉蛾眉。
我粗能诗子能画,笔力岂不山可移。
希声绝色识者少,妾妇嗃嗃仍嘻嘻。 -
106.《缘识》 宋·宋太宗
我一囊盛宽世界,从头点取人数在。
万里山河宽更宽,一切众生智者解。
因缘殊胜是因缘,方便法门天最大。
天最大,无比擬, -
107.《家叔征君东溪草堂二首》 唐·卢象
开山十馀里,青壁森相倚。
欲识尧时天,东溪白云是。
雷声转幽壑,云气杳流水。
涧影生龙蛇,岩端翳柽梓。 -
108.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
109.《药草》 唐·苏拯
天子恤疲瘵,坤灵奉其职。
年年济世功,贵贱相兼植。
因产众草中,所希采者识。
一枝当若神,千金亦何直。 -
110.《苏幕遮 蓬莱路,仗三千行满,独步云归 以上》 元·潜真子
海波间,蓬莱岛。
行满功成,去者绝希少。
无路无舟空浩渺。
*市先生,要到应难到。 -
111.《玉华洞》 宋·戴复古
忆昨游桂林,岩洞甲天下。
奇奇怪怪生,妙不可模写。
玉华东西岩,具体而微者。
神功巧穿凿,石壁生孔罅。 -
112.《书怀感事寄梅圣俞》 宋·欧阳修
相别始一岁,幽忧有百端。
乃知一世中,少乐多悲患。
每忆少年日,未知人事艰。
颠狂无所阂,落魄去◇牵。 -
113.《依韵和胡武平怀京下游好》 宋·梅尧臣
南国易悲愁,西风起高树。
枯荷复送雨,度雁宁知数。
欲问北来音,系书复若故。
冥飞杳无迹,弋者徒有慕。 -
114.《依韵自和送诗寄潘歛州》 宋·梅尧臣
潘侯擅诗笔,五色神授江。
世家有大勋,佐舜同厖降。
子孙逢太平,少小事书窗。
源流本慷慨,吐论皆经邦。 -
115.《听教坊旧妓郭芳卿弟子陈氏歌(时至正己亥岁》 明·高启
文皇在御升平日,上苑宸游驾频出。
仗中乐部五千人,能唱新声谁第一?燕国佳人号顺时,姿
容歌舞总能奇。
中官奉旨时宣唤,立马门前催画眉。 -
116.《送提刑司勋》 宋·文同
同昔分符守兴元,公始仗节来武信。
因而出入在门下,未有三日不亲近。
台移希疏狱谳少,凛凛清风满墙仞。
乘闲每许陪后乘,好寺名园遍游尽。 -
117.《听蛙》 明·刘基
绕舍荒池底且,蛰蛙齐候鸣雷社。
已知地气上如炊,更觉石泉流若泻。
举头玉烛焕阳明,?曷足汗泥悲土苴。
半夜条风入绮窗,清晨细雨霏檐瓦。 -
118.《和杨拱辰见惠》 宋·冯时行
所操或异趣,并席宁相亲。
臭味傥不殊,千里情犹伸。
古今邪正间,何啻万微尘。
平生阅世眼,服膺无几人。 -
119.《攻媿斋》 宋·楼钥
圣贤不得见,道散固已久。
学者多自贤,鲜肯事师友。
颠冥声利中,悔吝皆自取。
动言无媿作,未知果然否。 -
120.《暇日邀王天任诸公游南坡天任有诗因次韵》 宋·虞俦
君家有西园,望我南山巅。
觞咏继曲水,花石希平泉。
长沟流砌下,远岫列楹前。
春风一披拂,百卉为渠妍。