-
141.《秋日与客入西安门达观内苑望辽后妆楼作长句》 明·刘天民
朝退过西苑,仙游历尚方。
彩云迷禁御,绮树隐萧墙。
玉圯联驰道,金铺锁洞房。
路看张锦遍,水识弃脂香。 -
142.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
143.《赠常熟贺公叔隐士》 宋·周邦彦
怀珠崖不枯,韫玉山有辉。
隐翳不言德,人自知神奇。
公步季贞后,不为世纲縻。
浮沉里闾间,身晦道同违。 -
144.《杂兴四首》 宋·林逋
短褐萧萧顶幅巾,拥书才罢即嚬呻。
耕樵可似居山者,饮馔长如病酒人。
闭户不无慵答客,焚香除是静朝贞。
前贤风概聊希擬,一刺偏多井大春。 -
145.《依韵朱学士廉叔忆颖川西湖春色寄献尚书晏公》 宋·梅尧臣
物景有先後,春工无旧新。
追欢成杳霭,寄咏苦逡巡。
湖水与濠接,岸亭将寺邻。
艳花簪舞髻,弱藻罥垂缗。 -
146.《和赵吉州三首》 宋·刘克庄
学者当穷理,工诗岂美名。
不能裨采访,徒自取讥评。
责已希韦孟,休官慕尚平。
如今成病鹤,垂首噤无声。 -
147.《上杭帅吕舍人》 宋·王令
玉海澄中粹,金山拔外佳。
无前谁与敌,独进不容偕。
列象明星璧,遗思结馆娃。
一麾迎日下,四海望霖乖。 -
148.《潘紫岩与余赋雪约不得用色数并实字及比喻》 宋·白玉蟾
不似寻常冻,俄而散漫飞。
羞明犹欲落,等伴未全晞。
承得圆还碎,看来是复非。
积深仍密密,舞急转霏霏。 -
149.《御笔赐字诗》 宋·蔡襄
皇华使者临清晨,手开宝轴香煤新。
沿名与字发深旨,宸毫洒落奎鉤文。
精神高远照日月,势力雄健生风云。
混然气质不可写,乃知学到非天真。 -
150.《答葛蕴》 宋·曾巩
我初未识子,已知子能文。
春风吹我衣,蜚召入九阍。
众中得了辞,默许非他人。
方将引飞黄,使出万马群。 -
151.《和宋永兄爱日楼见寄八首》 宋·黄公度
龆齓携书册,成名天上回。
如公希世者,自古几人哉。
山薮讵宜去,功名看鼎来。
人间无伯乐,相马失龙媒。 -
152.《再和二首》 宋·韩维
壮岁希高事独清,介然何意慕三旌。
无邪每奉先儒戒,有犯常存狷者情。
任重股肱惭暗弱,老全骸骨赖休明。
非因大旆闲来往,仲蔚蓬蒿绕舍生。 -
153.《伤老》 宋·姜特立
老翁足力北,踉跄如小儿。
须杖乃能行,动步忧欹危。
发秃生细毛,正似出胎时。
忽复长儿齿,辅车两相依。 -
154.《新闢门径或谓太窄》 宋·楼钥
门外顿空旷,双眸豁太虚。
谁欤列佳树,正尔对吾庐。
蚤岁曾修业,衰年得定居。
买邻贤伯仲,衣锦旧门闾。 -
155.《群玉堂即事》 宋·汪莘
蓬莱道山到者稀,忽随飚驾同来归。
天横阆野望不尽,地绝瀛海如无依。
初得松门入萧瑟,渐绕苔径穿芳菲。
奇花异卉不可识,但觉春是人间非。 -
156.《程节推挽诗》 宋·魏了翁
入官当是学优时,政学尤知念昨非。
鬴实剖争真识变,宝刀佩信解知几。
人谋是处虽同好,天于是当然识者希。
易箦遗言无一愧,死能如此庶全归。 -
157.《夜坐读韦苏州集序》 宋·苏泂
兹辰孟春夕,芳意二分在。
登临愧成晚,倏忽朝晡改。
楼栏带栖鸟,野色半苍黛。
花围郡园夜,柳暗陂塘外。 -
158.《用易岩韵寿易岩》 宋·王柏
天地之气秋惟清,清之极者为圣人。
惟皇降衷本均平,贤愚美恶气质成。
有伟易岩万人英,圣涯涵泳心即经。
人心道心惟一精,怡然融液万理明。 -
159.《侄阿钟觅字与诗》 宋·姚勉
阿钟五岁已大奇,从我觅字与觅诗。
栗梨不爱爱纸笔,此意岂是寻常儿。
吟诗写字非难事,字画是心诗是志。
器量充周志气宏,劲笔雄辞皆极致。 -
160.《赠笔工沈秀荣》 宋·仇远
吾家歙石锋芒出,不但挫墨亦挫笔。
老懒作事苦不多,一笔才供两三日。
近知沈子艺希有,洗择圆齐易入手。
不论兔颖与羊毛,染墨试之能耐久。