-
161.《既次韵或非之作解嘲》 宋·叶茵
揆子初度日,抚杯拟歌辞。
衰龄逾五十,敢必登古希。
自传始迁固,志铭传牧之。
谛观子俨疏,直与浮世违。
靖节百世师,汝无轻笑嗤。
讳之宁免殁,不讳达者为。
假我以耆艾,年年续斯诗。 -
162.《石鼓歌》 明·李东阳
昔闻石鼓在太学,鼓形穹窿石荦嶨。
髫年释褐随班行,未识研覃与扬搉。
始官翰林岁分献,晚以代祀观尤数。
我思古人不可见,健笔雄词两超卓。 -
163.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
生涯冷淡乐者少,声色希夷见若无。
洛下只知海棠会,岭南竞作荔枝图。 -
164.《与琴师谈琴》 宋·陆文圭
至乐无声识者希,有声终是假人为。
一时得趣惟元亮,千载知间欠子期。
欲为性情初动处,当原律吕未生时。
夜寒月照虚堂壁,鹤沪猿吟总是诗。 -
165.《偈颂三十首》 宋·释印肃
自从达解本心光,陈见解者希相许。
今蒙大士坠名香,妙明寂照挥伦楮。
清风匝地意何穷,自这贤儒谁伴侣。
自伤嗟,凭谁语, -
166.《送微文章》 宋·释重顯
双莲亭上送行客,菡萏清香散秋色。
野兴断山云片高,孤影澄江月华白。
希声险绝堪谁知,大道机存曾未可。
纵闢天常立下风,安教类变丛流火。 -
167.《送秀大师》 宋·释重顯
岩窦宵寒拥山帔,月高古木霜禽睡。
西庵禅者来扣门,别我凌晨下层翠。
欲留不可留,寫意不及意。
屈眴迢迢安足云,花偈联联太容易。 -
168.《题四羊图一首》 宋·王阮
三百维群世不见,乃以四羊为一图。
人言此图出韦偃,不知韦偃有意无。
岩岩参天一古木,下有轻荑满郊绿。
雪髯绉约黑晕中,沙肋微茫笔端足。