-
81.《与仲弥性同次唐人二诗韵》 宋·李衡
尽日困登陟,跏趺聊对床。
岩空眩层碧,草细函幽香。
吊古谩秋思,开尊延月光。
随身不竿木,作戏且逢场。 -
82.《偈颂八首》 宋·释宗印
春山青,春水绿,春风包裹无纤粟。
目前事,量外机,东村王老暗攒眉。
暗攒眉,独脚山魈舞柘杜枝。 -
83.《浴日亭》 宋·谢举廉
粕粕太阳精,浴以沧溟水。
光润无纤滓,畏爱从此始。 -
84.《道谒朱晦庵先生》 宋·邹輗
武夷洞前皎月生,归人近得坦途行。
阴霾涤尽无纤翳,远彻乾坤一样明。 -
85.《题晴川图》 元·岑安卿
清溪潾潾生浅花,晓日倒射摇金沙。
翩然双鹭下危石,玉雪照影无纤瑕。
溪边小景入图画,青烟绿树渔翁家。
渔翁归来歌未终,鹭鸶忽起芦花风。 -
86.《赵彦徵画》 明·宋杞
远山入空青,老树擎寸碧。
近山接平坡,凿凿见白石。
两山尽处歧路平,松林漠漠烟如织。
清溪疑自天目来,鸥鹭飞起无纤埃。 -
87.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
88.《章钱二君见和,复次韵答之,二首》 宋·苏轼
分无纤手裁春胜,况有新诗点蜀酥。
醉里冰髭失缨络,梦回布被起廉隅。
君应旅睫寒生晕,我饥亦肠夜自呼。
明日南山春色动,不知谁佩紫微壶。 -
89.《水调歌头·簪履竟晴昼》 宋·辛弃疾
簪履竟晴昼,画戟插层霄。
红莲幕底风定,香雾不成飘。
螺髻梅妆环列,凤管檀糟交泰,回雪无纤腰。
觞酒荡寒玉,冰颊醉江潮。 -
90.《游武夷山》 宋·陆游
少读封禅书,始知武夷君;晚乃游斯山,秀杰非昔闻。
三十六奇峰,秋晴无纤云。
空岩鸡晨号,峭壁丹夜暾。
巢居寄千仞,鸿荒想羲轩,风雨蜕玉骨,难以俗意论。 -
91.《白龙》 宋·陆游
九月癸酉暮,白龙见西方。
是时久晴明,日落天正苍,玉宇无纤云,凌空独高翔。
蜿蜒久乃隐,父老叹未尝。
清台占五行,此事实殊常。
我非刘子政,聊记以短章。 -
92.《病後往来湖山间戏书》 宋·陆游
周公居东三食新,夷吾在鲁丘厄陈;圣贤忧患尚如此,况我本是羁穷人。
今秋危病辄不死,余业自笑坚顽身。
结茅所幸得佳处,石帆天镜无纤尘。
扪萝峭壁上采药,腰斧长歌行负薪。 -
93.《雨後晓登碧落堂》 宋·杨万里
清晨上碧落,亲手启後户。
斜东见西山,粹碧无纤雾。
须臾半崦间,冉冉动微絮。
吹作千峰云,立变万姿度。 -
94.《舟中买双鳜鱼》 宋·杨万里
金陵城中无纤鳞,一鱼往往重六钧。
脊梁尃车尾梢云,囱如大武千秋箸。
小港阻风泊乌舫,舫前渔艇晨收网。
一双白锦跳银刀,玉质黑章大如掌。 -
95.《梅花 其三》 元·王冕
朔风吹寒脱繁木,石溜潺潺出空谷。
荒村野店少人行,独有寒梅照寒渌。
玉质灿灿无纤埃,春风不来花自开。
平生清苦能自守,焉肯改色趋樽缶?我与梅花颇同调,相见相忘时索笑。 -
96.《月》 宋·欧阳修
天高月影浸长江,江阔风微水面凉。
天水相连为一色,更无纤霭隔清光。 -
97.《秋夜同永叔看月》 宋·梅尧臣
青天有右目,昏明不常开。
常时翳云气,古监生莓苔。
秋夜特清彻,乃顾渐西回。
灵兔不捣药,是夜无纤埃。
与君玩流景,置酒临层台。
单衣湿白露,鸣鴈方南来。
以言欢未终,鴈声一何哀。 -
98.《送僧了素游庐山》 宋·梅尧臣
平生爱庐山,梦寝不可去。
江上饶贾船,偶来看已饫。
释子言南游,徘徊瞻瀑布。
月飞金熨斗,光展千尺素。
嫦娥呼织女,机杼勿复措。
必虞山鬼笑,皎洁无纤污。
尔若见远公,赠之为坐具。 -
99.《和王仲仪楸花十二韵》 宋·梅尧臣
春阳发草木,美好一同时。
桃李杂山樱,红白开繁枝。
楸英独步媚,淡紫相参差。
大叶与劲干,簇萼密自宜。 -
100.《寄宣州可真上人》 宋·梅尧臣
昭亭山色无纤尘,昭亭潭水见游鳞。
长松碧绦入古寺,石上高僧度几春。