-
321.《仙岩行》 宋·白玉蟾
醉携七尺霜前行,云锦山前湾几曲。
溪头秋雨添寒绿,蛟龙冷浸一壶玉。
蓼花锦岸红欲流,稻田高下铺棋局。
碧岩耸出碧天半,鸟不敢飞缩双足。 -
322.《云际赠施子》 宋·刘子翚
惊沙惨淡连云起,曳杖悲歌行复止。
春城是处闻鼓鼙,好风依旧开桃李。
对花惆怅忽逢君,把酒无欢如啜水。
六年丧乱两相见,世路艰难嗟若此。 -
323.《病眼作》 明·刘基
君不见昔日方相氏,黄金为四目。
精光倏昱夺长庚,导者趋风观者肃。
一朝竣事归有司,委弃尘埃同朽木。
我生两眼粗能视,要探天根窥地轴。 -
324.《喜雪篇》 宋·陈造
玄冥职寒事,庀职今几时。
穷秋试雪似早计,冬令欲尽噤莫施。
风声不怒日车近,客裘未绵河未渐。
吴门十万家,心口同一疑。 -
325.《和黄充实春尽游南山》 宋·陈师道
逐胜阙勇功,饯春无少色。
出门欲何向,坂丸随所击。
百年余几何,十步复一息。
同来二三子,楚楚颇修饰。 -
326.《杨村四十韵》 宋·李新
欻行西山隈,茄荻风飕飕。
阴岩有积雪,竟日无行辀,滩声下层檐,写出千古愁。
断墟灯火光,惨月神鬼讴。 -
327.《赠邢子友》 宋·胡寅
忆昔筮仕初,典教洛学者。
故家多遗俗,住叩冠屡整。
得交邢公子,伯仲皆豪颖。
湖园万竿竹,伊水注深静。 -
328.《别临邛知县李允成》 宋·李流谦
周公山前倾盖时,再岁通家同骨肉。
紫岩楼畔又从容,四方上下如相逐。
另来每恨无见日,要见夙缘偿未足。
公来临邛弄鸣琴,一官季氏仍寮末。 -
329.《余居太夫人忧三年泪枯老眼既除丧颇理故书似》 宋·虞俦
三年涕泪剧悬河,断简残编奈若荷。
纵使相看青眼在,故应添得黑花多。
衰迟把酒元无分,冷淡观书亦有魔。
掩卷相吁心自了,莫将文字问维摩。 -
330.《冬至后五夕频梦陈择之》 宋·赵蕃
所见日杂遝,宁复当我思。
我此僻且陋,三夜频梦之。
遣骑告欲行,手持一通诗。
发缄与儿读,绝妙解人颐。 -
331.《到梅山次韵弟茝》 宋·陈著
相对两衰翁,此心无复童。
幸叨无事坐,贫欠有钱通。
菜粥琴书画,梅花雪月风。
黄尘在门外,劳隐是英雄。 -
332.《念昔游四首》 宋·胡仲弓
昔游虎邱山,满天饱风雪。
毡帽骑款段,瘦岭衰草歇。
下马独支筇,十步八九蹶。
石呼古木僵,铁花露土骨。 -
333.《西江柳氏月江诗》 宋·赵文
何人种此玻璃橘,挂在空高寒露湿。
秋风吹堕清泠中,惊杀神髯夜深蛰。
钴鉧潭中岂无月,冷光长照衰羁泣。
何如阿孙屋头月,时时投取杯中吸。 -
334.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。 -
335.《用韵为席婿寿》 宋·项安世
仲吕欲转蕤宾宫,巽位未放离风通。
世有大族傅伊高,天与峻秀包邙熊。
生申降甫何穹崇,赤昂太白来虚空。
星光岳气煜以充,圣樽贤斝醒复中。 -
336.《诸公过易足为红梅一醉醉后率成数语》 宋·章甫
一冬雪与寒具少,膏泽春来颇倾倒。
畏寒病懒不出门,未觉心情被春恼。
花木今春种种迟,眼明始见红梅枝。
容颜颇称俗子意,风骨独有诗人知。 -
337.《赋玛瑙笛》 宋·孔武仲
羌儿吹笛作龙吟,中有太古之纯音。
伊人已死笛仍在,千古月明江水深。
谁知巧匠寻山谷,蹙踏溪云采明玉。
云谷之竹色黯黯,浅紫轻红花映雨。 -
338.《生朝自述》 宋·黄庚
都道人生七十稀,老逢初度叹衰迟。
飞觞醉月贫无酒,走笔迎春富有诗。
憔悴自邻蒲柳质,劬劳空起蓼莪思。
门无贺客清如水,独对兰花诵楚辞。 -
339.《同刘君俞城西寺避暑》 宋·李复
节欲春秋交,寒暑争愈悍。
故知阴阳气,盛极暑方变。
七月庚伏末,困弱但流汗。
天地一大炉,造物虐相玩。 -
340.《七歌效杜陵体》 宋·丘葵
景炎元年北人至,撒花初令豪家备。
谁梯祸乱敷我民,敲朴日烦无处避。
富者有银犹可苏,贫者无银卖田地。
呜呼一歌兮已衰,天日不见惟阴霾。