-
241.《秋寄李频使君二首》 唐·贯休
为郎须塞诏,当路亦驱驱。
贵不因人得,清还似句无。
烧烟连野白,山药拶阶枯。
想得征黄诏,如今已在途。 -
242.《送僧之安南》 唐·贯休
安南千万里,师去趣何长。
鬓有炎州雪,心为异国香。
退牙山象恶,过海布帆荒。
早作归吴计,无忘父母乡。 -
243.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
244.《谢虚中寄新诗》 唐·齐己
旧友一千里,新诗五十篇。
此文经大匠,不见已多年。
趣极同无迹,精深合自然。
相思把行坐,南望隔尘烟。 -
245.《谢虚中寄新诗》 唐·齐己
旧友一千里,新诗五十篇。
此文经大匠,不见已多年。
趣极同无迹,精深合自然。
相思把行坐,南望隔尘烟。 -
246.《赠白处士》 唐·齐己
莘野居何定,浮生知是谁。
衣衫同野叟,指趣似禅师。
白发应无也,丹砂久服之。
仍闻创行计,春暖向峨嵋。 -
247.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
248.《善卷坛》 唐·虚中
耕荒凿原时,高趣在希夷。
大舜欲逊国,先生空敛眉。
五溪清不足,千古美无亏。
纵遣亡淳者,何人投所思。 -
249.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
250.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
251.《即目》 唐·李郢
自笑腾腾者,非憨又不狂。
何为跧似鼠,而复怯于獐。
落拓无生计,伶俜恋酒乡。
冥搜得诗窟,偶战出文场。 -
252.《美刘太保》 唐·司马扎
常爱鲁仲连,退身得其趣。
不知鸱夷子,更入五湖去。
云霞恣摇曳,鸿鹄无低翥。
万里天地空,清飙在平楚。 -
253.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
254.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
255.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
256.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
257.《之宣城郡出新林浦向板桥》 南北朝·谢朓
江路西南永,归流东北骛。
天际识归舟,云中辨江树。
旅思倦摇摇,孤游昔已屡。
既欢怀禄情,复协沧洲趣。
嚣尘自兹隔,赏心于此遇。
虽无玄豹姿,终隐南山雾。 -
258.《虞美人(述古移南郡·般涉调)》 宋·张先
恩如明月家家到。
无处无清照。
一帆秋色共云遥。
眼力不知人远、上江桥。
愿君书札来双鲤。
古汴东流水。
宋王台畔楚宫西。
正是节趣归路、近沙堤。 -
259.《蝶恋花(述怀)》 宋·苏轼
云水萦回溪上路。
叠叠青山,环绕溪东注。
月白沙汀翘宿鹭。
更无一点尘来处。
溪叟相看私自语。
底事区区,苦要为官去。
尊酒不空田百亩。
归来分得闲中趣。 -
260.《蝶恋花》 宋·赵令
索再三终不可见。
虽待张之意甚厚,然未尝以词继之。
异时,独夜操琴,愁弄忄妻恻。
张窃听之,求之,则不复鼓矣。