-
121.《舟行杂兴(四首)》 明·王洪
旷野杳无际,孤舟齐鲁间。
河流东下险,天气北来寒。
古道苍烟迥,长亭落照间。
微茫云水外,一点是梁山。 -
122.《杂兴》 明·周鼎
梦里题诗喜欲狂,觉时寻索已浑忘。
藏蕉野鹿春无迹,剪雨银灯夜未央。
不信红尘深没马,可堪黄妳乱堆床。
醒醒醉醉休相笑,傀儡从教看末场。 -
123.《春日杂兴(二首)》 明·周启
门对江村八九家,红尘昼静寂无哗。
凤巢遥傍新移竹,鱼浪轻吹细落花。
春剪未开深院响,野壶时过短墙赊。
少年几许须行乐,莫惜芳尊赏物华。
¤ -
124.《归宜兴,留题竹西寺三首》 宋·苏轼
此生已觉都无事,今岁仍逢大有年。
山寺归来闻好语,野花啼鸟亦欣然。 -
125.《次韵乐著作野步》 宋·苏轼
老来几不辨西东,秋后霜林且强红。
眼晕见花真是病,耳虚闻蚁定非聪。
酒醒不觉春强半,睡起常惊日过中。
植杖偶逢为黍客,披衣闲咏舞雩风。 -
126.《归宜兴留题竹西寺》 宋·苏轼
十年归梦寄西风,此去真为田舍翁。
剩觅蜀冈新井水,要携乡味过江东。
道人劝饮鸡苏水,童子能煎罂粟汤。
暂借藤床与瓦枕,莫教辜负竹风凉。
此生已觉都无事,今岁仍逢大有年。
山寺归来闻好语,野花啼鸟亦欣然。 -
127.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
霸气消磨不复存,旧朝台殿只空村。
孤城倚薄青天近,细雨侵凌白日昏。
稍觉野云成晚霁,却疑山月是朝暾。
此时江海无穷兴,醒客忘言醉客喧。 -
128.《杂兴》 宋·陆游
古寺高楼暮倚阑,野云不散白漫漫。
好山遮尽君无恨,且作沧溟万里看。 -
129.《遣兴》 宋·陆游
翳翳鱼盐市,迢迢桑麦村。
山家薪炭足,野叟裤襦温。
罝兔残芜尽,叉鱼积水浑。
诗书老无效,犹拟付儿孙。 -
130.《遣兴》 宋·陆游
壮年一箭落双鵰,野饷如今撷药苗。
寒与梅花同不睡,闷寻鹦鹉说无憀。
乌丝阑上诗初就,绿绮声中酒半消。
老去可怜风味在,未应山海混渔樵。 -
131.《遣兴》 宋·陆游
绿发凋零白发多,山林未死且婆娑。
无端忤俗坐狂耳,甚欲读书如嬾何!雨过乱蓑堆野艇,月明长笛和菱歌。
此中得意君须领,莫爱车前印几窠。 -
132.《春日杂兴》 宋·陆游
夜夜燃薪暖絮衾,禺中一饭直千金。
身为野老已无责,路有流民终动心。 -
133.《初春杂兴》 宋·陆游
问途来野店,秣蹇憩山邮。
何处无诗思,平生惯旅愁。
翩翩下鸥鹭,点点散羊牛。
传入王孙画,千金未易酬。 -
134.《野饮》 宋·陆游
农事未兴思一笑,春荠可采鱼可钓。
霏霏小雨忽已晴,堤上相携踏残照。
村场酒薄亦有力,把醆相娱不辞釂。
眼花耳热言语多,霍然已醒如过烧。
人生百年会有尽,世事万变谁能料?酒空人散寂无声,为君试作苏门啸。 -
135.《秋晚书感》 宋·陆游
丘冢相望故旧空,放翁犹复寄沤中。
少眠危坐待窗白,得酒细倾生颊红。
虽媿蛟龙起云雨,尚胜鱼鸟困池笼。
秋来莫道无游兴,野渡村桥处处通。 -
136.《霜天杂兴》 宋·陆游
少学愚公一味愚,暮年仍似病相如。
闲吟寄友惟生纸,草具留僧只野蔬。
雨涩溪流殊未足,霜高木叶已无余。
潭州丞相怜衰疾,细字时收尺素书。 -
137.《成都岁暮始微寒小酌遣兴》 宋·陆游
革带频移纱帽宽,茶铛欲熟篆香残。
疏梅已报先春信,小雨初成十月寒。
身似野僧犹有发,门如村舍强名官。
鼠肝虫臂元无择,遇酒犹能罄一欢。 -
138.《野饮夜归戏作》 宋·陆游
青海天山战未鏖,即今尘暗旧戎袍。
风高乍觉弓声劲,霜冷初增酒兴豪。
未办大名垂宇宙,空成恸哭向蓬蒿。
灞亭老将归常夜,无奈人间儿女曹! -
139.《中秋无月,至十七日晓晴》 宋·杨万里
劣到中秋云便兴,中秋过了却成晴。
雾横平野村村白,日上疏林叶叶明。
岁事不应如许早,朝来已觉嫩寒生。
春吟不似秋吟好,觅句新来分外清。 -
140.《夏日杂兴四首》 宋·张耒
无地从容解郁陶,寄怀林野散尘劳。
含风槐柳参天合,足雨桑麻映露高。
五斗得官迷簿领,一廛何处斸蓬蒿。
致身富贵须年少,顾我衰迟已二毛。