-
161.《和薛丞》 宋·吴芾
归来林下恰年余,喜对青山更面湖。
野兴自来知不浅,宦情今日觉全无。
任从俗目嗤吾老,未许山灵诮客逋。
多谢新诗相慰藉,头风一读顿然苏。 -
162.《次韵赵子野石城钓月图》 宋·楼钥
石城江头可怜月,曾照六朝清夜猎。
古往今来知几何,长江衮衮萧萧叶。
谪仙去后诗盟寒,王孙诗瘦清栾栾。
诗情浩荡坐无奈,扁舟笑把磻溪竿。 -
163.《求仲抑招游山归途遇雨》 宋·楼钥
竹舆绕湖滨,宿露尚厌浥。
径到玉岑下,坐久客始集。
起穿灵石山,万松介而立。
梅天气清润,空翠行可挹。 -
164.《冬日杂兴》 宋·赵蕃
久矣劳生厌,欣然野趣俱。
苍姿松砥节,外饰橘纡朱。
翰墨真吾好,功名已后图。
一椽今粗有,二顷莫忧无。 -
165.《衢州杂兴二首》 宋·叶适
玉研朱弓不可寻,暖风催绿麦成阴。
越山行尽见平野,江上水流无逝音。
地跨京师都邑壮,俗兼吴楚智谋深。
诏书宽大邦人诵,知有贤侯缓辔临。 -
166.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
云气依稀有若无,定山山下片帆孤。
青芜不尽天连水,野鸭飞来成画图。 -
167.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
城脚粼粼水一陂,水边杨柳映旌旗。
青郊绿野无穷意,寒食清明三月时。 -
168.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
短褐钟山不跨驴,杖藜横笛野僧俱。
虽无字说烦清老,犹恐龙眠画作图。 -
169.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
川原膴膴树斑斑,十进而春风一望间。
野马不羁天地阔,孤鸿无奈水云间。 -
170.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
171.《和野渡家园杂兴》 宋·卫宗武
雅士酷爱竹,无肉饥亦忍。
即之俗自祛,对此酌宜引。
好尚契子猷,题咏迈元稹。
二友独与交,十客何敢并。
丈夫意气豪,少年精爽紧。
春至长子孙,班班森玉笋 -
172.《和野渡家园杂兴》 宋·卫宗武
绿稠红欲尽,架竹引酴醾。
葳蕤晴雪艳,汗漫无边际春风枝。
燕莺相见晚,蜂蝶正忙时。
芳辰似历块,乐事犹残棋。
可怜香骨销,但有绿鬓垂。
春归恨难挽,浮絮盈芳池。 -
173.《和刘后村杂兴》 宋·胡仲弓
迩来笔砚亦相疎,野服焚香读异书。
筑室不须临孔道,闭门只合造轻车。
有梅花处犹堪酒,无行人家不可居。
涉世真消诫口过,是非荣辱不关渠。 -
174.《庐山杂兴二首》 宋·董嗣杲
新桥迤逦去,胜迹遗仙佛。
想像名胜游,题字尚仿佛。
失笑我仆痡,偃息松郁郁。
绝景借云掩,野香趁风拂。
看山意自消,令人厌簪绂。
随意幽行清,无缘逢俗物。 -
175.《碧宇书兴》 宋·张镃
非关鄙性泥林泉,境熟由来意自便。
童子静看煎药灶,鹭鸶閒上钓鱼船。
隈丛野石云蒸黑,带雨堤花锦压偏。
办取一生无别事,饥时吃饭困时眠。 -
176.《吴兴南门怀古》 明·张羽
郭门南面似襄州,野树寒山对倚楼。
公子城空无食客,霸王宅外有荒丘。
夕阳冉冉仍西下,秋水茫茫共北流。
只是今时已惆怅,不应更为昔人愁。 -
177.《春日杂兴五首》 宋·陈棣
鸭绿前溪涨,鹅黄远柳垂。
微波卷罗带,细叶展颦眉。
爱酒常歌颂,伤春更赋诗。
东君无限思,全在野桃枝。 -
178.《春日郊行》 宋·释绍嵩
稠花乱蕊裹江滨,小雨疏疏向晚晴。
逋客未能忘野兴,春来无处不闲行。 -
179.《丁卯秋八月奉檄住嘉兴先福寺》 宋·释行海
无端檄下白云中,水国迢迢宋梵宫。
草入空斋随意绿,花开野地向人红。
夕阳每感皈巢鸟,秋色偏怜出塞鸿。
一个闲身闲不彻,风霜添得鬓成翁。 -
180.《送微文章》 宋·释重顯
双莲亭上送行客,菡萏清香散秋色。
野兴断山云片高,孤影澄江月华白。
希声险绝堪谁知,大道机存曾未可。
纵闢天常立下风,安教类变丛流火。