-
181.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。 -
182.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
183.《奉和滁州九咏九首·琅琊泉石篆》 宋·曾巩
阳冰绝艺天下称,琅琊石篆新有名。
初留泉涯俗谁顾,一日贵重繇先生。
古今书法不可数,犹有字本存于经。
我于八体未曾学,虽得此字宁能评。 -
184.《地动》 宋·曾巩
吾闻元气判为二,升降相辅非相伤。
今者无端越疆畔,阴气焰焰侵于阳。
阳收刚明避其势,阴负捷胜尤倡佯。
地乘是气亢于下,震荡裂拆乖其常。 -
185.《寄王介卿》 宋·曾巩
忆昨走京尘,衡门始相识。
疏帘挂秋日,客庖留共食。
纷纷说古今,洞不置藩域。
有司甄栋干,度量弃樗栎。 -
186.《擢彼乔松》 明·刘基
擢彼乔松,在彼丘阿。
岁莫凄风,飒为枯柯。
忧来伤心,云如之何。
瞻彼昊天,曷其有宜。 -
187.《四月二十二日郊外游得水字》 明·刘基
草根蝼蝈鸣,湖上蒹葭靡。
繁林溺深绿,清池散圆紫。
离居昧节序,陶情赖佳士。
泛舟出郊甸,缓步信所履。 -
188.《咏史(二十一首)》 明·刘基
隋帝易广勇,天命以不长。
唐宗昧治恪,本支竟摧笺。
圣人有达节,变通亦何常。
禹汤不同迹,万古皆明王。 -
189.《观龙和谢师厚》 宋·韩维
龙于经传皆有云,明幽其德能屈伸。
尝闻于耳昧厥真,乃今睹之信所闻。
层阴填空白日昏,仰见巨尾垂轮囷。
其长百丈围车轮,仿佛如辨鬣与鳞。 -
190.《次韵石湖居士瓶中早梅二首》 宋·陈造
诗翁静三昧,筇杖壁间横。
小合自清绝,幽芳从瘦生。
巧当窗影见,时映烛花明。
底用寻春去,冲寒踏月行。 -
191.《寄题徐虞卿醒心亭》 宋·陈造
人间声利场,疾驰不知反。
营营计毫末,一益昧日损。
徐侯大雅士,探道自其本。
策勋虚明地,外累不待遣。 -
192.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
193.《杜元凯庙》 宋·李廌
书生昧筹算,罕立横草功。
征南日耽经,帷幄明指踪。
胸中有武库,矧与竖儒同。
贤哉秉节度,不制蜀阿童。
沈碑虽好名,要是真英雄。
寥寥万山路,爽气摇松风。 -
194.《虚空歌》 宋·张继先
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。 -
195.《靖通庵歌》 宋·张继先
吾结草庵山之中,旁人笑我名靖通。
都来方寸闲田地,大包世界同虚空。
我庵非通亦非靖,玲珑八面无形影。
盈虚消息任天机,庵内主人都不省。 -
196.《休歇歌》 宋·张继先
休休休歇歇,休休歇歇无分别。
千般要妙万般玄,只是教人各休歇。
既能休,复能歇,一切情缘皆断绝。 -
197.《和胡经仲中秋》 宋·吴芾
平生恶晻昧,虚空光陆离。
心与此月同,不容一毫疵。
恨月有圆缺,不得常清奇。
每欲语天公,仍斫此桂枝。 -
198.《吴传朋游丝书》 宋·王之望
鸟迹既茫昧,文字几变更。
达者擅所长,各就一世名。
众体森大备,造化无留情。
独此游丝法,千古祠未呈。 -
199.《元日泛舟分韵得大字》 宋·李流谦
春从水际生,白石映浅濑。
一舟何自横,玄寄倏与会。
今日是何朝,亦恐鱼鸟怪。
晓暾破宿雨,换岁无此快。 -
200.《桃源图》 宋·楼钥
桃源初传武陵谿,靖节作记人不疑。
其先深避嬴政虐,嘉遯与世真相违。
尚不知汉况晋魏,子孙绵远无终期。
正如三韩有秦语,传为神仙愈难知。